Uitvoering

Forester 2.0 S-Turbo AWD

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1999

Jaar van aanschaf

2012

KM-stand bij aanschaf

195.000 km

KM-stand laatst

240.000 km

Ervaringen na bijna 2 jaar

240.000 km

27 december 2014

In 2012 zat ik met mijn handen in het haar. Ik had mijn Frontera Sport uit 2001 verkocht, omdat ik er niet meer helemaal gelukkig mee was. Niet alleen vanwege dure reparaties, maar ik maakte ook steeds meer snelwegkilometers en dat was niet altijd prettig in die auto. Ik wilde er graag iets betrouwbaars, niet vreselijk duurs en iets met vierwielaandrijving voor terug. Hoe zeer ik het ook probeerde te voorkomen: ik kwam telkens uit bij een Subaru Forester. Die vreemde, ja zelfs lelijke auto? Nou ja, ik had "mooi" niet als eis genoemd dus daar mocht het niet op afknappen.

Ik had wel een sterke voorkeur voor een Turboversie en na een proefrit was ik er snel uit: deze zou het worden. Nu na bijna twee jaar is het tijd de balans op te maken; de Forester is namelijk verkocht. Niet omdat hij niet meer voldeed, maar wel omdat ik door veranderde werkomstandigheden genoodzaakt ben een wat meer "representatieve" auto te gaan rijden. En deze rasechte Wolf in Schaapskleren is weliswaar verbluffend veelzijdig, maar representatief...nee.

Over Subaru in het algemeen en de Forester in het bijzonder is veel gezegd en geschreven over betrouwbaarheid. Mijn vrouw rijdt een Volvo S60 uit 2002, waar bijna nooit wat aan is en die het altijd doet. In Zweden noemen ze Subaru de "Japanse Volvo" en ik begrijp dat wel. Mijn Forester ziet eruit als een trouwe herdershond en dat is hij ook. Altijd starten, nooit rare lampjes die gaan branden of rare geluiden. In de ruim 40.000 km die ik ermee heb gereden in twee jaar was daar toch ruim gelegenheid voor. Kleine kanttekening: zware winterse omstandigheden heb ik de afgelopen twee jaar niet meegemaakt en daarin bewijst betrouwbaarheid zich toch meestal pas echt. Maar ik ben ervan overtuigd dat deze wagen ook dan zal standhouden, of misschien zelfs pas echt in zijn element zal zijn.

Toch heb ik wel dure reparaties gehad. De distributiewissel viel binnen mijn ambtstermijn, alsmede vervanging van de bougies. Dit laatste bleek nogal tijdrovend en daarmee onverwacht duur. Van de gelegenheid heb ik gebruik gemaakt een olielekkage aan de krukas te verhelpen. Hier en daar een nieuwe pakking plus een aircorevisie en we waren al met al bijna € 2000 verder. Toch vind ik uitgebreid regulier onderhoud niets zeggen over betrouwbaarheid; ik wil bij een auto het gevoel hebben dat wanneer ik de vloeistoffen peil en op niveau houd en de banden op tijd pomp, deze mij tussen de beurten probleemloos van A naar B brengt. Daaraan heeft de Forester perfect voldaan.

Niet vreselijk duur was mijn andere eis en daar hebben die reparaties natuurlijk wel een streep door de...ja...rekening gezet. Maar los daarvan valt het allemaal op zich erg mee. Ik had er ook voor kunnen kiezen de olielekkages niet aan te pakken, maar dat vond ik zonde.

Verder valt onderhoud wel mee. Onderdelen zijn of niet prijzig of vrij makkelijk bij de sloop te krijgen. MRB is ook niet vreselijk duur. Uiteraard lust de auto een flinke slok (1:9 tot 1:11), maar daar krijg je ook vreselijk veel rijplezier voor terug. Om dat nog wat te vergroten vul ik hem meestal met euro98 (daarmee loopt ie net iets lekkerder) maar ik tank dan ook 9 van de 10 keer in België.

Dat rijplezier verdient wel aparte vermelding. Ik zou het willen samenvatten als "gebruiksplezier". Want wat een heerlijke, praktische alleskunner is deze wagen. Dagje naar het bos of strand met gezin? Volladen en gaan. Op de linkerbaan dwing je tussen "de grote jongens" al snel respect af. Oei, die saaie gezinsauto kom je toch niet zomaar langs. De boxer roffelt heerlijk en in combinatie met de Turbo wil het boven de 3000 TPM best wel gaan. Maar op het onverharde staat de Forester ook zijn mannetje. Het is een fantastisch en uniek concept, deze auto, zeker in combinatie met de betrouwbaarheid en de (relatief) lage kosten. Jammer dat de nieuwe Foresters zo richting de SUF's zijn opgeschoven. Die eigen identiteit was juist de kracht. De auto heeft erg veel respect bij mij afgedwongen in de afgelopen twee jaar.

Goed, het is niet allemaal feest. De motor houdt niet van rijden in lage toerentallen, dus 50 in zijn 5 kun je vergeten. Het schakelen gaat wat hakerig, mijn vrouw heeft er nooit aan kunnen wennen. Het windgeruis bij 130 is net wat meer dan bij de S60. De snelheidsmeter leidt op sommige dagen een geheel eigen leven. Maar dat vind ik allemaal bij lange na niet opwegen tegen de pluspunten van deze wagen.

En, wat vermelding verdient, het interieur is weliswaar niet spannend en gedateerd, maar vertoont na 15 jaar en bijna 2,5 ton nog geen plekje slijtage. Dat heb ik wel eens anders gezien. Deze Subaru ademt kwaliteit en degelijkheid.

Conclusie: ik kijk met plezier terug op mijn keuze. De Forester is inderdaad een trouwe, niet vreselijke dure auto gebleken. Veel rijplezier, degelijk, sterk en snel. En lelijk? Ach, tegenwoordig noem ik het "niet vreselijk mooi". Iets negatiefs over mijn voormalige Forester zeggen, dat kan ik niet. Hem aanraden kan en doe ik wel.

7,5