Menu
| Uitvoering | Clio 1.5 dCi 85 Team Spirit |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2006 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand bij aanschaf | 29.000 km |
| KM-stand laatst | 120.000 km |
Na zo'n dikke 200-duizend km in ruim 4 jaar naar volle tevredenheid in een Renault Megane GrandTour 1.9 dCi rondgereden te hebben (zie andere review), besloot ik qua woon-werkverkeer te "downsizen" naar een jonge Clio III diesel met weinig km op de teller. Het leek me namelijk wel verstandig om minder gewicht en minder lucht te transporteren tijdens mijn dagelijkse retourtje van zo'n 180 km.
[Daarnaast heeft mijn vrouw haar Clio II benzine omgeruild voor een Ford Focus C-Max, ook drie jaar oud en met zelfs nog minder km-ervaring; dit vanwege de sterk toegenomen lichaamslengte van onze twee puberkids.]
Deze Clio III met 85 pk dieselmotortje doet 't lekker, en heeft verrassend veel pit als het om tussen-acceleraties gaat. En met z'n 16-inch LM velgen ziet-ie er best wel dapper uit. Qua comfort, afwerking en rijden is het een grote stap voorwaarts t.o.v. de vorige generatie Clio van mijn vrouw die ik "wel eens even uitliet". Deze dieselmotor is behoorlijk stil, maar je hoort wel wat windgeruis bij boven-legale snelheden. Bij de Oosterburen even gekeken hoe hard hij kon; volgens de TomTom was de koek bij 172 km/u wel op. Da's wel een stuk minder snel dan de Megane, maar tijdens de ochtend- en avondspits kan je toch niet flink doorjassen.
Nog een prettige verrassing: voorin is de hoofdruimte van de Clio III zelfs nog iets groter dan bij de Megane GT, waardoor ik ondanks m'n 1.95 m opvallend aangenaam zit.
De 1.5 dCi is bepaald geen zuipschuit - tot nu toe scoort z'n gemiddeld verbruik 1 op 23. En ik heb al eens op een tankje 1200 km afgelegd. Dus dat bevalt ook erg goed.
Al met al rij ik zo'n 25 jaar Renault, en met hun diesels heb ik nog nooit gemekker gehad. Over al die honderduizenden kms hebben die mij werkelijk nog niet 1x in de steek gelaten. Ik ga er dan ook gewoon vanuit dat deze Clio diesel die lijn doortrekt. Ik hou jullie op de hoogte.
Hoewel de kilometers de afgelopen periode niet zo snel op de teller bijschreven als gebruikelijk (tja, iets te veel in vliegtuigen gezeten ...), is de 50,000 km inmiddels gepasseerd. En hij blijft gewoon lekker doorknorren, met datzelde lage verbruik. En bij zijn eerste beurtje sinds de aanschaf was er natuurlijk niks aan de hand - dat zou me anders ook vies tegenvallen.
Passagiers zijn over het algemeen verbaasd over drie aspecten, en daar ben ik het volledig mee eens:
1. "eigenlijk best veel ruimte voorin",
2. "dat ding maakt helemaal niet zo veel lawaai",
3. "goh, inhalen gaat best wel vlot met dat Clicootje".
Kijk, je moet 'm natuurlijk niet als taxi willen gebruiken -of de achterinzitters moeten toevallig steeds uit Pygmeeistan komen. En zes boodschappen- (of bier-)kratjes kieper je niet zo maar eventjes in de kofferbak. Maar voor woon-werkverkeer, of als je er met twee volwassenen in zit, is het een prima voiture.
Wel verrassend overigens: volgens het boekje kan er zo'n 50 liter diesel in de tank, maar eergisteren heb ik er toch 60 (!) ingegoten. Dus ofwel ik heb heel veel mazzel gehad dat ik 'm niet heb hoeven duwen, of de lokale Shell-pomp hanteert iets kleinere liters. Om de snel-denkende lezertjes even voor te blijven: nee, er lag geen enorme plas op de grond na het tanken, en na gebruik van de ruitensproeier stinkt het ook niet naar diesel ;-) Ik zal het de komende tijd eens in de peiling houden.
We zijn weer zo’n 10,000 km verder, en dat alles zonder geconfronteerd te zijn met nukken of ander eigenwijs gedrag van de kleine. Hij heeft inmiddels zijn 60k-beurtje gehad, en er was wederom niks aan de knikker. En het verbruik blijft strak om de 1:23 hangen, dus dat is ook prima.
Trouwens, het is me niet meer gelukt om zo’n waanzinnige klap (60 liter!) diesel door zijn keelgat te gieten. Zou de lokale Shell Express pomp de litertjes weer opgewaardeerd hebben? Hoe dan ook, het blijft een mysterie hoe zowel het pompdisplay als het bonnetje echt dat idiote volume getankt edelsap aangaven…
Een poosje geleden kwam ik ‘s avonds laat op een Duitse A-zoveel terecht, een mooie gelegenheid tot planken om eens te kijken of hij nog “een wel beetje vooruit” wilde. Met een max gangetje van 172 km/u (met dank aan de satellieten) ging het best nog relaxed: geen gezwabber, gestuiter of anderszins onveilig gevoel. Deze generatie Clio kan duidelijk nog veel hogere snelheden aan, maar het 85-pk torretje in dit exemplaar kon er echt niks meer van maken. Daar had ik hem overigens ook niet voor aangeschaft, dus het zij hem vergeven.
Het zou verbeelding kunnen zijn, maar ik heb de indruk dat de motor bij rustig optrekken tussen 1,500 – 2,000 rpm wat meer nagelgeluiden laat horen. En als ik het gaspedaal wat dieper intrap dan is dat bijgeluid weg. Niet dat hij nu lawaaiig is of zo, maar ik zal het de komende tijd toch in de peiling houden. Mogelijk is het een karaktereigenschap van dit motortype – of het is inderdaad verbeelding.
Nu ik wat vaker op een auto- dan een vliegtuigstoel zit, gaat de km-tellerstand weer vlotjes omhoog, en bereik ik weer mijn normale kilometrage. De volgende update zal ik na de volgende 30-duizend km plaatsen – of eerder als er iets speciaals te melden valt.
Zoals in vorige update aangekondigd: nu ik weer 30,000 km verder ben is het tijd voor een nieuw hoofdstuk van het vervolgverhaal.
We hebben een zomertripje Zuid Duitsland -> Noordoost Italie -> Zuid Frankrijk -> Zwitserland en terug naar Hollandistan gemaakt, en dat binnen twee weken. We kunnen gerust stellen: ons klikootje doet het dapper en goed. Wat 'n trekkracht heeft dit ding in de bergen, onverwacht voor zo'n bescheiden motortje! Ik was met de 120 pk / 300 Nm dCi van Megane best wel verwend, maar heb met deze 85 pk / 200 Nm zeker niet het gevoel gehad dat het bergje-op allemaal wat moeizaam ging.
Gedurende de afgelopen periode is er niks kapot gegaan en heeft alles gewoon feilloos gefunctioneerd. Ook tijdens z'n tussentijde verwenbeurt hoefde er niets onreglementairs vervangen te worden. Onveranderd goed dus.
Verbruik tijdens (voornamelijk) woon-werkverkeer blijft lachen met 1:22/23. OK, tijdens de vakantie lustte hij wel iets meer, maar gemiddeld 1:19 bij redelijk zware kampeer-belading en gangetjes van 140 km/uur vind ik best wel best.
En nee, die nagelgeluiden die ik de vorige keer meldde zijn zeker niet sterker geworden; ik denk dat het inderdaad verbeelding was. Tja, met zo'n stil motortje hoor je ook alles, of denk je ook van alles te horen.
Samenvattend: een heerlijk bescheiden karretje en niks aan de knikker dus, en zeker geen stront!
Inmiddels zijn de kleine en ik de 117,000 km gepasseerd en hebben we nog steeds een prettige relatie, want de kleine heeft zich ook sinds de vorige update weer voorbeeldig gedragen. Tot nu toe is hij de volle 100% betrouwbaar, want hij heeft nog nooit vervelend gedaan of roet in het eten gegooid (en ’t is toch een dieseltje): altijd meteen starten, altijd rijden, af en toe een slokkie dieselolie te drinken geven en hij snort weer blij.
Net zoals ik in mijn eerste review beschreef heb ik vorige week weer eens 1200 km op een tank kunnen doen (met name over snelwegen), en hij was nog niet eens tot de laatste druppel leeg. En ik rij echt niet als een lamme slak, want ik ga mijn uur woon-werkverkeer vanwege heus niet verlengen om zo nodig zuinigheidstestjes te moeten doen.
Tussentijds olie bijvullen? Dat fenomeen kent deze Clio niet, precies zoals alle andere Renaults met dieselmotor die ik bereden heb trouwens. En wat verder opvalt: het interieur laat nog steeds helemaal geen rammeltjes, piepjes, resonanties of kraakjes horen; en dat terwijl er toch voldoende plastic onderdelen in zitten die best een onaangenaam achtergrondkoortje zouden kunnen vormen.
Tja, ik heb na de aanschaf bij kilometerstand 29,000 tweemaal een kapotte koplamp gehad, en aangezien je die zelf eigenlijk niet kunt vervangen (voorbumper moet eraf, dat krijg je toch niet verzonnen) kwam ik daarvoor “tussendoor” bij de garage terecht. En ik heb tweemaal een voormistlamp moeten laten vervangen omdat het glas de confrontatie met rondvliegend gesteente op de snelweg niet kon winnen. Maar voor de rest heb ik –behoudens reguliere onderhoudsbeurten– geen kosten aan dit karretje gehad.
Ik rij nog steeds op mijn winterbanden. Nou hoor ik jullie gelijk deken: Wat, nu nog steeds, zelfs na al die zomerse dagen, idioot?? Ja, en daar heb ik zo mijn redenen voor. Binnenkort ga ik namelijk afscheid van de kleine nemen. Er komt een leaseauto voor in de plaats, en aangezien mijn zomerbanden al een fors eind op zijn heb ik wat langer gewacht met het maken van een wisselafspraak, en daarmee kwam ik gelijk “aan de laatste mem” – half mei pas aan de beurt, dus. Met een beetje mazzel komt de nieuwe vierwieler vlot naar Nederland, want anders schuift de Clio akelig dicht naar z’n 120 k beurt toe, en da’s zo’n dure vanwege de benodigde vervanging van de distributieriem en zo.
Ondanks onze prettige relatie gaan we dus toch scheiden. Ik heb er nog even aan gedacht om de Clio gewoon aan te houden, voor mijn twee zonen (de ene heeft zijn rijbewijs al in record tempo gehaald, en de andere gaat in het najaar met lessen beginnen). Maar ik vind drie auto’s voor de deur toch niet echt nodig … en dus mag de kleine straks z’n nieuwe maatje gaan vermaken!
Nadat ik 's avond m'n leasebak heb opgehaald heeft deze heerlijke Clio de ochtend erop al een nieuwe eigenaar gekregen.
Jammer dat deze trouwe vierwieler eruit moest (want drie auto's is mij teveel), maar hij is in goede handen gekomen.
Ik wens de nieuwe eigenaar net zoveel plezierige en veilige kilometers met de Clio als ik zelf ermee heb gehad. Au revoir!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
