Versnellingen

4, Automaat

Bouwjaar

2007

Jaar van aanschaf

2007

KM-stand bij aanschaf

36.000 km

KM-stand laatst

36.500 km

Enige verslag

36.500 km

16 april 2009

Om te beginnen heb ik deze Pontiac Grand Prix niet in mijn bezit, en ook niet gehad. Tijdens onze vakantie in Canada zomer 2008 hebben wij de auto een viertal dagen gehuurd. We zijn, na onze aankomst in Vancouver, eerst een paar dagen naar een eiland gegaan. Om dit gelijk met een 9 meter camper te doen, leek ons niet een heel slim plan. Daarna toch 3 weken van zo'n kolos mogen genieten. We hadden de beschikking over de basisversie. Toch heeft deze een 3,8 V6 met 200 pk en 310 Nm in het vooronder liggen.

Over smaak valt uiteraard te twisten, maar naarmate de dagen vorderden begon ik de auto steeds mooier te vinden. Hij heeft lekker ronde lijnen. Enige is dat de achterkant niet in proportie lijkt met de voorkant. Als Europeaan kijk je ook een beetje vreemd op van de kleine velgen, 16 inch. Natuurlijk is dat niet klein, maar vergeleken met de betrekkelijk grote buitenmaten van de rest lijkt het vooral erg minimaal. Toch jammer, de wielkasten kunnen beter worden opgevuld. Later bleek dat dit formaat velgen wel prettig is voor de langere afstanden. Veel comfort!

Het interieur is erg Amerikaans; hard, zwart, goedkoop en vreemde uitrustingscombinaties. De stoelen zitten erg lekker en zijn ook lekker groot, doch stevig. De materialen op het dashboard, de middenconsole en deuren zijn erg hard en goedkoop. Als autoliefhebber, blijf je je daar gewoon aan ergeren. Moet je niet doen op vakantie, natuurlijk. Gelukkig waren er ook genoeg dingen die mij er van af konden leiden. De radio bijvoorbeeld, die een goede ontvangst had en uit de boxen kwam een mooi helder geluid. Dat was wel het laatste wat ik had verwacht. Jammer dat hij alleen casettes slikte. Ook handbediende airco staat dan toch raar in zo'n limousine. Kennelijk kunnen die Amerikanen met hun worstevingers niet de knopjes van ECC indrukken. Die Canadezen, even tussendoor, hadden niet zo te kampen met overgewicht. Valt op! (Foto van het interieur is van een luxer en sneller model, de zogenaamde GXP. Deze heeft een lederen stuur/pook en een cd-speler in de radio)

Het rijden is een groot genot. Bij het optrekken hoor je die lekkere grote V6 z'n best doen. De auto trekt snel op, voor je gevoel. Heb het niet gemeten, maar ik schat 0-100 in rond de 8 seconden. De auto is volgens mij ook niet erg zwaarlijvig. De automaat schakelt erg soepel. Het is te merken dat hij opschakelt, maar dat is alleen te horen en te zien aan de toerenteller. Ook cruise control is werkelijk een genot met automaat. Altijd een auto gehad met een handbak, en dan begon ik me te ergen aan het terugvallen in de toeren. Bij een heuvel bijvoorbeeld. Natuurlijk, er is in Canada veel meer reliëf, toch heb ik ook op andere manieren de voordelen van een automaat ondervonden. De vering en demping in de auto is ook erg goed. Oneffenheden in het wegdek, merk je niks van. Ondertussen gaat hij erg lekker de bocht om. Geen onderstuur ervaren, terwijl het een voorwielaandrijver is! Wat me trouwens ook erg meeviel was het verbruik, rond de 1 op 10,5. Zelfs een medewerker van het huurbedrijf was onder de indruk!

Het verkeer in het land is fantastisch. In alles merk je de relaxedheid. De inwoners en de weggebruikers weten dat ze de ruimte hebben (33 miljoen inwoners in een 240x zo groot land als Nederland). Het ritsen gaat vloeiend, het optrekken gaat zonder haast. Men houdt afstand en rekening met elkaar. Heb nergens in de file gestaan (behalve bij extreme wegwerkzaamheden op de ring van Vancouver) en ook nergens een ongeval gezien. Niemand rijdt te hard; lekker onthaasten.

Ja ik ben erg positief over de ervaringen met deze auto. Zo goed zelfs, dat ik hem wel in Nederland zou willen hebben, ondanks het interieur.

8,5