Menu
| Uitvoering | Vectra 2.0i Sport |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1994 |
| Jaar van aanschaf | 2017 |
| KM-stand bij aanschaf | 237.000 km |
| KM-stand laatst | 271.000 km |
Toen ik Juni 2017 opzoek ging naar een auto om naar stage te kunnen reizen, liet ik mijn gedachte al snel de weg leiden naar verschillende Opels. Thuis reden we vroeger in een Astra uit '95 en mijn grootvader had precies dezelfde, de 1.6 16v, maar dan MET airco. Jazeker, die van ons ging na een tijdje de deur uit en werd vervangen door een Zafira en ik heb zelf nog mogen rijden in de Astra van opa. Redelijk vlot nog, altijd goed onderhouden en comfortabel dankzij de airco, ookal trekt ie dan niet meer voor een jota.
AANKOOP
Daar stond ie dan, op een internetverkoopsite. Een grote, niet-al-te-zuinige en behoorlijk op leeftijd zijnde Vectra A uit 1994. Maar twee jaartjes jonger als ik zelf ben. Specifiek opzoek naar een Vectra was ik niet, maar voor het bedrag wat gevraagd werd kon ik het niet laten om snel contact op te nemen met de verkoper en een kijkafspraakje te maken. Zo gezegd, zo gedaan.
Je zou het misschien liefde op het eerste gezicht kunnen noemen, want ik was eigenlijk gelijk verkocht. De carrosserie zag er nog zeer netjes uit, op lichte roestplekjes in de achterste wielkasten na (maar deze waren al bewerkt met lak in dezelfde kleur, dus het kon er weer mee door). Geen krassen, geen deuken, geen mankementen en een grappig, chromen sierstukje over de uitlaat heen geschoven.
Motorisch ook nog keurig in staat, geen lekkages, wel een beetje zweten. De wagen was recent nog goed onder handen genomen, waarbij er een nieuwe accu, nieuwe motorsteunen, nieuwe waterpomp+distributieriem allemaal zijn aangebracht. Zelfde 4-seizoensbanden waren er onder gelegd en gelijk ook uitgelijnd.
De testrit ging dan ook soepeltjes en al snel kon ik hem op naam zetten en het papierwerk regelen. Toen had ik dus mijn eerste, echte auto gekocht.
PERSONALISEREN
Ik had er wel zin in, dit oudere beestje meer naar mijn eigen smaak maken. Al snel had ik hem in van zijn wielen beroofd om de remklauwen rood te spuiten, zoals op de foto's te zien is. Dit geeft hem een mooi sportief en verzorgd uiterlijk. Dat vind ik goed staan bij de spoiler die er op de kofferbak zit en het geeft hem net wat extra's.
Qua opties is hij zo kaal als een droog brood. Geen airco, geen schuif-kantel dak, niet eens mistlampen voor. Wel elektrische ramen voorin, dit vind ik dan weer tof. Achterin mogen ze nog lekker ouderwets aan een radje draaien, maar hé, dat is nostalgie. Cassette's heb ik op rommelmarkten nog kunnen bemachtigen, dan heb ik ook eens iets anders om naar te luisteren dan de heren van 538. Wel weer een plusje waard: de antenne gaat vanzelf omhoog wanneer je de radio aanzet.
Hoe kon ik iets verbeteren onder de motorkap? Een ander luchtfilter natuurlijk! Er zit nu een strak K&N luchtfilter op en de oude, logge doos is eruit gehaald. Het geluid is nu flink verbeterd en ik vind de respons als je het pedaal wat meer intrapt ook zeker aangenamer. Vrijer ademen zal zeker ten goede komen, vooral qua zuinigheid.
De mistlampen-voor vond ik wel echt een misser. De koplampen had ik al snel vervangen voor Frans-gele peertjes, dit geeft hem een mooi 'authentiek' karakter. Een paar bijbehorende mistlampen zouden hier zeker mooi bij staan.
Na enig zoeken en rondvragen heb ik een paar kunnen bemachtigen die bij de specifieke bumper horen. Alleen, hier zat nog plastic in de weg. Hier liet ik mij zeker niet door tegenhouden en al snel ging er de decoupeerzaag in om de voorgestanste uitsparing vrij te maken voor de lampen. Samen met mijn vader heb ik de kabels gesoldeerd aan een lampsnoer (er ligt geen kabelboom voor mistlampen in, hoewel de zekering er wel al in zat) en een gaatje geboord voor de doorvoer naar de cabine. Bij een onderdelenboer voor Opels een mistlampschakelaar voor de bediening kunnen vinden voor deze generatie, een relais besteld via internet en hoppaaa, ze zaten er in en aangesloten. Gelijk dezelfde kleur peertjes als de koplampen erin gedaan en nu is ook dat weer klaar.
Volgende was de uitlaat. Die heb ik een paar weken terug eronderuit gehaald en er een mooie 2x75mm van Novus onder gehangen. Bevestiging was geen probleem en het ging allemaal makkelijker als verwacht.
EN VERDER?
Op het moment vind ik het wel even mooi geweest. Niks is aan vervanging toe en ik ga lachend de APK in Mei tegemoet (nu nog althans). In de zomer ga ik de beginnende roest aan het koetswerk aanpakken, vooral bij de wielkasten. Lak in de kleur van deze wagen (Neptunus Turquoise heet het officieel) heb ik kunnen vinden en bestellen en zal ik gebruiken samen met roest omvormer, primer, alles wat erbij hoort om het weer een mooi plaatje te maken. Bitumen ondercoating zal ook een rol gaan spelen zodat ik er nog een tijdje verder mee voorruit kan.
In dit jaar zal ik ook op vakantie gaan met deze bolide. Een ritje naar Italië zal er zeker nog in zitten, misschien wel vaker. De 2.0i 8v is een behoorlijk onverwoestbaar blok en ik hoop er de 3 ton nog zeker mee te behalen. Vooral na het werk wat ik er al in heb gestoken, en nog van plan ben te doen. Wie weet gaat een gezinnetje ermee vervoeren er ook nog wel mee lukken, maar dat laat ik aan de toekomst over.
De apk dit jaar vroeg om een nieuwe remleiding rechtsvoren en een veerschotel linksachter. Na zelf wat koper te hebben verlegd en het nodige laswerk te hebben laten gedaan is de wagen weer klaar voor het komende jaar.
Voor nu staan vooral wat esthetische punten op het programma. Roest aan de koets wordt bijgewerkt en keurig afgelakt en blauwe LED lampjes voor de dashboard verlichting zijn ook zeker een keuze om te overwegen.
Ik ben ook preventief bezig met het voorbereiden op menig winter: roest meteen de kop indrukken door het te verwijderen, behandelen en een coating te geven van bitumen zorgt er voor dat ze niet meteen weggevreten wordt door het zout en de weersomstandigheden. Zo kan ik er nog lang plezier van hebben.
Nu de lente eindelijk weer doorbreekt kan ik weer succesvol terugkijken op afgelopen winter. Streng was deze niet, maar enig zout en de regen en de kou spelen wel een tol. Roest aan de onderkant en de ophangingsdelen is nog moeilijk te vinden, op bepaalde plekjes bij de wielkasten achter en een stukje bij een deur/dorpel begint het langzaam door te komen. Klusjes voor de komende zonnige periode dus.
We zijn ook naar Zwitserland gereden in december en hier heb ik mooi gebruik kunnen maken van gloednieuwe winterbanden. Deze hebben zich keurig bewezen op smalle besneeuwde bergwegen en hebben we naast plezierig ook veilig kunnen rijden.
Qua onderhoud is het volgende aan gedaan:
- nieuwe remschijven en blokken rondom
- bobine vervangen, gelijk ook bougies en kabels meegenomen
- olie + filter
- middenstuk uitlaat (de middendemper was er echt klaar mee)
Dit alles doen we keurig zelf in de DHZ-garage van John van Lieshout in Geldrop.
Verder is er niet veel spannends gebeurt en is het iedere dag nog een plezier om mee te rijden. Het volgende avontuur zal waarschijnlijk bij onze vrienden net over het kanaal plaatsvinden en waar men aan de verkeerde kant van de weg rijd. Schotland leek me altijd wel een mooie bestemming, waar de reis meer bestemming zal zijn dan het eindpunt.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
