Mercedes-Benz E 200 Kompressor Elegance Combi (2007)

autoreview

Gebruikersreview

1 maart 2009 om 14:51

Uitvoering	E 200 Kompressor Elegance Combi
Versnellingen	5, Automaat
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand bij aanschaf	10.778 km
KM-stand laatst	16.240 km

wennen aan mercedes E 200 Kompressor

16.240 km
1 maart 2009

Na lang wikken en wegen begin 2009 besloten dat het tijd werd voor een andere auto. Mijn Volvo V70 begon, met inmiddels 260.000 op de teller, na bijna 8 jaar gebruik structurele gebreken te vertonen (koppeling, schokbrekers, aandrijfassen, etc.). Ik zou dus binenkort voor hoge onderhoudskosten komen te staan. Omdat ik het een mooi moment vond om voor een andere auto te gaan, ging ik op zoek naar een vervanger. De Volvo is mij altijd erg goed bevallen, dus eerst de nieuwe V70 maar eens bekeken. Vanaf het verschijnen van het nieuwe model kon deze auto mij uiterlijk al niet zo bekoren, en na een proefrit was ik gelijk genezen. Dat werd hem dus niet. De auto is een stuk hoger dan zijn voorganger en dat merk je in de wegligging. Ook het onovertroffen stoelcomfort van zijn voorganger is verminderd.

Dus maar eens een paar andere auto's bekeken. De BMW 5 Touring dan: Een prachtauto met dito rijgenot, maar achterin veel te weinig ruimte. Essentieel voor mijn werk waarin ik dagelijks veel spullen moet vervoeren. Jammer, want de 5 leek me wel wat. Dan naar Audi. Daar kan ik kort over zijn. Ik vind de A-6 niet mooi, punt.
Het interieur is prachtig, maar van buiten vind ik de Audi te gladjes. Dat is puur persoonlijk, en zegt niets over de auto an sich. Tsja, toen kwam ik bij de Mercedes. (Er zijn nog meer merken, ik weet het, maar die trekken me ook niet, en ik houd ook niet van SUV's, MPV's etc.)

Waar je gelijk over struikelt bij BMW en Mercedes is de hoge aanschafprijs. Omdat ik destijds de V70 nieuw kocht, moest ik even een kleine horde nemen om over te stappen naar gebruikt. Toen ik evenwel enkele gebruikte auto's ben gaan bekijken begon het opeens te kriebelen. Ik vond een paar prachtige, vrijwel nieuwe occasions die, mede door de kredietcrisis, zeer scherp aangeboden werden.

Zo viel mijn oog op een E-klasse 200 Kompressor Elegance van juli 2007 met slechts 10.778 km op de teller! De auto is in nieuwstaat en zeer kompleet met o.a. Comand APS navigatie/CD/DVD/telefoon, Parktronic, vol lederen bekleding, thermotronic CC, parameter stuurbekrachtiging en verder alle standaard opties die de Elegance lijn biedt. Bovendien is het een automaat. Alles bij elkaar eigenlijk precies wat ik zocht. Helaas geen schuifdak, maar je kan niet alles hebben.
De auto heeft nieuw net geen 73.000 Euro gekost en is nu de mijne voor 41.000 (hoezo afschrijving...)

In mijn handgeschakelde Volvo zat een 200 PK 2.4 turbo. De "E" doet het met 15 pk minder, is zo'n 100 kg zwaarder en een automaat.
Ik wist dus dat ik qua vermogen wat zou inleveren, maar ik vond de zwaardere benzine-modellen te duur in aanschaf en verbruik. Vandaar deze keuze. Een automaat is sowieso anders rijden dan handgeschakeld, en ik vind de Benz echt een auto voor een automatische transmissie. Ook ben ik geen dieselrijder, ondanks de fantastische diesels die er tegenwoordig zijn. Daar komt bij dat diesel rijden de laatste tijd niet meer zoveel voordeel oplevert als voorheen.

Inmiddels rijd ik een maand in de auto, dus nu "to the point":

Interieur:

Gelijk een minpuntje: het zitcomfort van de stoelen is niet optimaal vind ik. Ik ben vrij slank gebouwd en het lijkt of de Benz voor dikke, sigarenrokende directeuren is ingericht. De stoelen zijn vrij breed en weinig ergonomisch. Daar kunnen ze nog wat leren van BMW. De zit is vrij hard en de verstel-mogelijkheden zijn voor deze klasse beperkt. Inmiddels de zithoek-verstelling bij Ellermeyer laten aanpassen en wat schuim uit de rug verwijderd. Nu zit ik prima.

Je moet ervan houden, dat wortelnotenhout. Zelf vind ik het wel passen bij Mercedes, bovendien is het fraai uitgevoerd en kombineert het mooi met het zwarte leer. Het dashboard is erg kompleet en bevat veel knoppen, schuifjes en draaischakelaars.
Dit model E-klasse loopt eruit en de opvolger heeft een minimalistischer dashboard met de bekende keuzemenuknop.

Geef mij maar veel knoppen, ieder met zijn eigen functie. Ik merk dat ik de Comand APS, (een fantastisch veelzijdig brein voor de navigatie, de audio, de video en de telefoon) wat dat betreft vaak al wat omslachtig vind. Het apparaat is overigens mooi geïntegreerd in de rest van de auto-electronica. Alle functies zijn ook via het stuurwiel te bedienen, met zeer komplete weergave in de snelheidsmeter. Ook dan blijft het devies: let op de weg!
In het begin zet je de Tempomaat nog wel eens aan als je richting wilt aangeven, maar dat is na een paar dagen over. Een aparte hendel voor de ruitenwissers onbreekt, dat blijkt in praktijk minder handig, maar went ook. De regensensor werkt prima.
Het zicht rondom is meer dan uitstekend. Door de relatief smalle A-stijl mis je niets en de binnen- en linkerbuitenspiegel dimmen automatisch als dat nodig is. Ook de rechterbuitenspiegel heeft een dodehoek-gedeelte. Erg prettig. Misschien wel het grootste kompliment is dat de auto licht en ruim aanvoelt, maar niet kolossaal. Ook niet in het rijgedrag, waarover straks meer.

De bagage ruimte laat zich indien gewenst op verschillende manieren vergroten. Om te beginnen het automatische rolgordijn. Bij het openen van de achterklep schuift dit gedistingeerd omhoog en legt de kofferruimte zeer toegankelijk bloot. Wanneer je de bank wegklapt krijg je vanzelfsprekend veel meer ruimte. Maar er is meer. De vloer is open te klappen waardoor er meer ruimte in de vloer ontstaat. Door deze schotten uit te nemen kun je incidenteel bijzonder grote voorwerpen vervoeren. Dan moet wel het reservewiel eruit. De zittingen van de achterbank kunnen met een slimme handgreep verwijderd worden. Wanneer je de wagen helemaal stript kun je er een stevige olifant in vervoeren. Dit alles kan bij veel auto's tegenwoordig, maar vaak zijn dit soort systemen er niet op gebouwd om deze functionaliteit ook werkelijk vaak aan te spreken. In andere woorden: bij de E-klasse kun je dat ongetwijfeld vele malen doen zonder dat er dingen gaan afbreken, los zitten of rammelen.

De klimaatregeling is ook achterin links en rechts onafhankelijk op temperatuur te stellen. De binnenverlichting is erg kompleet. Het speciale, in te stellen "ambi-light" aan het plafond geeft een gevoel van luxe. Ook is er voortdurend het kwaliteitsgevoel, veroorzaakt door afwerking van het interieur. De achterbank zit echter niet echt geweldig; voor een auto in deze klasse althans niet bijzonder. Ook had Mercedes er wel wat betere speakers in mogen zetten, maar daar hebben meer fabrikanten moeite mee.

Alles bij elkaar een luxe, comfortabele uitstraling. Die van een echte reisauto.

Op reis dan maar:

Wat onmiddellijk opvalt zodra je in de E-klasse weg rijdt is de rust die in de wagen heerst. De auto rolt soepel weg als je gas geeft. Het veergedrag is geweldig; zonder als een Amerikaan te gaan wiegen; glijdt de auto soeverein over oneffenheden in de weg.
De Elegance versie is neergezet als de comfortabelste lijn voor dit model, en dat merk je. Een stille auto. Bandengeluid en windgeruis blijven discreet op afstand. De wegligging zelf is erg goed. Mede door de achterwielaandrijving zijn bochten een genot en heb je het gevoel dat de auto stevig zijn achterwielen op het asfalt zet.
De parameter stuurbekrachtiging doseert uitstekend; wegrijden uit de parkeerstand met je pink en mooi scherp sturen bij hogere snelheden.
Remmen doet de auto prima, met de optioneel aanwezige BAS (BremsAssistenz) mag je zelfs hopen dat alles en iedereen in de gordels zit, want mijn eerste kennismaking met deze functie zal ik niet snel vergeten. Na het signaleren van een snelheidscamera langs de A-1 trapte ik enthousiast op de rem. De BAS geeft dan i.s.m. de ABS maximaal remvermogen zonder doorslippen. Ik wist niet dat je zo hard KON remmen en ik kan u vertellen dat dat even schrikken is... De eerstvolgende kilometers durf je het rempedaal slechts lichtjes te beroeren.

De 5-traps automaat is aan de tamme kant. Wil je de auto aansporen tot meer prestatie, dan is een ferme kickdown nodig. Gecombineerd met de bescheiden 1.8 liter turbo leidt dit tot een wat overspannen motorgeluid en niet al te grootse prestaties. Dat brengt mij gelijk bij het grootste minpunt: de motor. Die is feitelijk te licht voor deze auto. Ook al perst hij er een keurige 185 PK uit, je blijft wachten tot hij er nou eens lekker vandoor gaat. Vergeleken met de V70 is de auto echt een stuk trager. Wat helpt is de schakelhendel in de voorkeuzestand voor maximaal 4 of in de stad zelfs 3 gangen zetten. Dan heb je het gevoel dat je een beetje door kunt rijden.
Kost je wel meer brandstof helaas.

Bij een koude start maakt de motor een beetje een koffiemolengeluid. Dat verdwijnt overigens al in de eerste kilometer. Daarna is de motor mooi stil tot 140 km/u. Daarboven wordt hij wat aanwezig. Ik moet zeggen dat de wagen wel weer redelijk vlot naar de 170 km/u doortrekt. Het gemis aan vermogen dient zich dus vooral bij lagere snelheden en in stadsverkeer aan. Wat me tegenvalt is het verbruik. Dat was toch een afweging bij aanschaf. Wanneer je constant 120 rijdt op de snelweg is het verbruik een keurige 1 op 11,5. Ga je de stad in, dan is het feest voorbij en slurpt het 1.8 motortje doodleuk ruim 13,5 liter per 100 km op. Wat uiteindelijk telt is het gemiddelde verbruik. Dat komt nu ik er een maand mee rij niet onder de 1 op 9,3 gemiddeld (benzinebonnen opgeteld tot de laatste tankbeurt: 569 liter op 5295 gereden kilometers.) Ik had verwacht wat zuiniger te rijden. Dat heeft ongetwijfeld met mijn rijstijl te maken. Ook daarom is dit voor mij feitelijk dus niet de goede keuze qua motor.

De E-klasse heeft voor zo'n grote auto een hele nette draaicirkel. Dit gecombineerd met het soepele sturen, het prima zicht rondom en de goedwerkende park distance control maakt inparkeren een makkie.

Minpunt: deze auto wil maar niet rechtuit rijden! De stuurinrichting blijkt bijzonder gevoelig voor een hellend wegdek. Omdat dat hellen vrijwel altijd naar rechts is vanwege de afwatering zit je 90 % van de tijd merkbaar tegen te sturen. Inmiddels is de auto door twee onafhankelijke uitlijstations nagekeken en in orde bevonden. "Wen er maar aan mijnheer".

Eindconclusie:

Misschien heb ik mijn verwachtingen ten aanzien van de Benz te hoog gespannen. Daardoor ben ik nog steeds niet onverdeeld gelukkig met deze auto. Daar kan de wagen zelf niet veel aan doen, enkele punten daargelaten dan. Toch lijkt het of de auto zijn best doet om bij me in de gunst te komen, want er zijn dagen dat ik al rijdend een glimlach op mijn gezicht krijg. Dat zijn dan vooral de dagen dat ik lange stukken op de snelweg rijd. De stilte en het fijne "rollen" zorgen voor ontspannen rijden en het gevoel volledig "in control" te zijn. Op andere dagen verlang ik soms terug naar de power van mijn oude V70...
De tijd zal het leren zogezegd.