Citroën Berlingo 1.6 HDi 90pk gesloten bestelwagen (2011)

autoreview

Gebruikersreview

12 september 2012 om 21:45

Uitvoering	Berlingo 1.6 HDi 90pk gesloten bestelwagen
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2011
Jaar van aanschaf	2011
KM-stand laatst	59.885 km

Berlingo, tegen wil en dank.

49.939 km
12 september 2012

Sommige mensen hebben het geluk dat ze mogen werken voor een bedrijf waar de medewerkers écht worden gewaardeerd. Om wie ze zijn, om wat ze doen, wat ze voor het bedrijf en haar klanten betekenen. Hun houding, de omgang met mensen, de bijdrage die ze maken aan de sfeer op de werkvloer en daar buiten.
Ik heb dat geluk. Dus terwijl drie van mijn collega-varkentjes op een gloednieuw 95-euro-per-maand-bijtellings-scheurijzertje werden getrakteerd kreeg ik van mijn werkgever heel Gelijk-Orwelliaans een verlenge BestelBerlingo toegeschoven. Met drieentwintigduizend kilometer op de klok. Destijds geleast voor een andere collega die een paar maanden later besloot dat hij het bij een concurrende firma beter voor elkaar zou hebben. En na een maand of zeven door verschillende bestuurders te zijn ‘bereden’ (waaronder een planner met een alcoholprobleem die niet tegen plotselinge veranderingen lijkt te kunnen) mocht ik het zoet gaan proeven, de beloning gaan genieten die mijn werkgever me na anderhalf jaar toewijding en hard werken gunde: geen kilometers meer schrijven in een rochelende maar niet van opgeven wetende Xsara HDi, maar vrolijk rondtoeren in Bertje!

Daar kan de het arme ding zelf ook niets aan doen. Laat staan dat ze het verdiend heeft. Want het is in de dagelijkse praktijk een fijne metgezel, deze Berlingo. ‘Bertje’, zoals ik haar stiekem noem. Bertje is voorzien van een 1.6 HDi met roetfilter, turbo en intercooler, die een niet kinderachtige 90 pk op de twee voorwielen loslaat. De achterwielen rollen er gewillig achteraan. In combinatie met een relatief korte vijfbak ondanks 1500 kilo leeggewicht helemaal geen slak. Sterker nog, in en rond de stad is het gewoon een vlot wagentje. De snelweg betreedt ze zonder vrees. Als de adem maar lang genoeg is noteert de rode tellernaald een gezonde 170 kilometer per uur, waarbij het kleine motortje tegen de 4500 toeren rondraast. Gewillig op de cruisecontrol kan ook. De radio wordt bediend vanaf het stuur en kan draadloos streamen met de iPhone of elk ander inferieur telefoontoestel dat voorzien is van bluetooth.

Had ik al gezegd dat Bertje verlengd is? Het levert zeeën aan ruimte op. De laadruimte is als een aflevering Zomergasten, van een onpeilbare diepte en pretentie dus. Mooier wordt Bertje er echter niet op. Waar een gewone Berlingo er nog wel kek uitziet, goed geproportioneerd enzo, ziet ‘mijn’ Bertje er een beetje lullig uit. Smoelt goed, maar de achterkant is het het gewoon nét niet. Dat verlengde stuk is er ook echt met de Franse slag aan geklinknageld trouwens, wat ik er dan wel weer megagrappig uit vind zien. En ja, Bertje is zwart. Goedkoper kon niet. Maar goed, je baas heeft wat voor je over of niet. Dus zal ik me er de komende tijd maar over ontfermen..

Dus nog maar een paar bespiegelingen dan. Een binnenspiegel heeft pretentieloze Bertje niet nodig, want gesloten laadruimte. Toch merk ik wel dat ik hem zo nu en dan mis. Niet voor het zicht naar achter, daar zijn twee gigantische flapoor-achtige buitenspiegels voor aangebracht (inklappen is +2km Vmax). Nee, ik merk dat ik zo nu en dan mezelf wil bekijken in de binnenspiegel. Jammer, dat gaat dus niet. En denk maar niet dat de ‘formaat buitencategorie’ zonnekleppen een paar make-upspiegels herbergen, ik moet het helemaal zonder doen. Gelukkig hoef ik mezelf in Bertje niet onder ogen te komen..

De zonnekleppen zitten overigens bevestigd aan een soort plank boven de voorruit die voorbeeldig dienst doet als aflegplek voor allerhande grut zoals lunches van vorige week, td-bonnenboekjes, Ray-Ban zonnebrillen (uitsluitend gepolariseerde glazen) en de voor mij als bijtellingweigeraar obligate kilometerregistratieformulieren. Daarmee kom ik onherroepelijk op het onderwerp ‘bergruimte’, waarin Bertje EXCELLEERT. We noteren: Portiervak links met ruimte voor losse zooi PLUS drankblikjes; lade onder de bestuurdersstoel (waar onlangs in de volle zon uit pure spanning een deodorantbus tot spontane ontlading is gekomen); een paar verborgen vakken onder de middelste zitting (een stoel durf ik het niet te noemen), de middelste zitting waarvan de leuning overigens omlaag geklapt kan worden zodat bestuurder dezes zijn rechter elleboog te rusten kan leggen; de bijrijdersttoel kan naar voren geklapt worden, waardoor er een zwik planken met een theoretische lengte van twee en een halve meter vervoerd zou kunnen worden (ware het niet dat de achterlijke nederlandse wetgeving ervoor heeft gezorgd dat er een volledig dicht schot tussen laadruimte en passagiersruimte zit) een portiervak rechts (zie eerste punt); een handig vakje boven het stuurwiel voor onder andere autopapieren, tankpas (jawel), nóg een Ray-Ban, iPhone laadsnoer en lampenset; twee ronde vakken en een vierkant vak (op maat voor iPhone 4s) ter hoogte van de autoradio. Teleurstellend is dat het normale dashboardkastje qua formaat nog geen appel en een ei kan herbergen..

En dan is er nog die laadruimte achter de bestuurder die twee uur na-echo’t na het beroeren van de indrukwekkende enkeltoons kuchclaxon, maar daar had ik me al eerder lyrisch uitgelaten over uitgelaten geloof ik.

Vlak na het ontwaken klinkt Bertje net als ondergetekende ook een beetje nukkig en rauw. Niet dat ik hem dan ontzie, gewoon gelijk vooruit en in de benen. Het is tenslotte niet mijn auto, we hebben een zakelijke overeenkomst met elkaar. Zeuren doen we thuis bij moeder de vrouw.

Na bijna dertigduizend kilometer gereden te hebben blijkt Bertje gemiddeld 1 liter diesel per achttien kilometer rijden in te nemen. Ofwel bijna negenhonderd kilometer op net geen vijftig liter diesel. Duizend op een tank is haalbaar. Dat vind ik helemaal niet onaardig. Overigens kan het verbruik an sich me uiteraard niet zoveel schelen. Ik hoef er toch niet voor te betalen. Maar met snelwegtempi van tussen de 100 en 150 is dit verbruik erg netjes.

Bij de wat hogere snelheden (dan ook toenemend windgeraas om de a-stijlen) valt het met de zijwindgevoeligheid nog reuze mee. Bandenspanning is wel van belang, Te laag is slecht, voor het verbruik, maar van te hoog wordt de auto nerveus.

Qua ergonomie is het eigenlijk allemaal heel erg prettig. De zithouding is prima, zelfs op de 'bankjes' waar Bertje van voorzien is houd ik het probleemloos 400 kilometer per dag uit. De bediening van de cruisecontrol / begrenzer en autoradio is standaard PSA dus prima voor elkaar. Tot mijn verassing heb ik vast mogen vaststellen dat als ik het uiteinde van de linker stengel indruk, ik de stemcommando’s van mijn telefoon kan activeren. Da’s dus best handig als ik de zaak wil bellen. Niet dat ik dat graag doe, dat terzijde. Het geluid van de radio zelf is best goed eigenlijk, gezien het uit twee speakers moet komen. Verfijnd is het niet echt, lage tonen dreunen een beetje te nadrukkelijk door. Om een beetje fatsoenlijke definitie in het geluid te krijgen moet de treble-regeling helemaal naar standje negen. En dan begint het wel een beetje krakerig/pijnlijk te klinken.

Overigens vreet de cd-speler ook cd’s met mp3 er op. Ik denk echter niet dat ik hier ooit gebruik van zal maken. De bluetooth audiostreamfunctie werkt namelijk echt prima.

Maar goed, we doen het er mee. En gek genoeg ga ik me nog aan het ding gehecht voelen ook..

Meters maken.

52.525 km
4 oktober 2012

De kilometers vliegen erbij. Een week aan kantoor gekluisterd zitten en slechts (nu nog onbelaste) woon-werkmeters maken voelt slecht aan. Niet alleen wordt ondergetekende onrustig van aan het bureau gekluisterd zitten, de onrust groeit, samen met het schuldgevoel. Een week minder dan vijfhonderd kilometer rijden en ik ben overtuigd van mijn tekortkoming ten opzichte van Bertje. In zijn leasecontract zijn jaarlijks vijfenvijftigduizend kilometers overeengekomen. Anderhalf jaar ná levering moet ik die kilometerstand nog zien te behalen.

De Michelin Energy's op de vooras (nog eerste montage) zijn bijna aan vervanging toe. Om voor de winter begint aanspraak te kunnen maken op een setje verse sloffen met diep profiel (winterrubbers zitten niet in de lease inbegrepen) ben ik wat lomper gaan rijden. Bertje deert dat niet. De auto maant niet eens tot rust maar laat alles gewillig over zich heen komen. Iets teveel gas bij het verkeerslicht? Het ene wiel spint zonder drama door. Geen gebonk in de ophanging of driftig knipperende ASR-lampjes. Iets te hard driekwart rotonde rond? Langzaam schuift de auto over de voorpootjes naar buiten, tot je het gas lift en de auto haar grip weer hervindt. ESP doen we niet aan. Handrem aantrekken? Dat kan. Maar verwacht geen drama. Laat staan leuke powerslide-achtige taferelen. Met 140 door een stortbui? Laat me niet lachen.

Ja gut. Niet zoveel te melden dus eigenlijk. Maar wellicht zit er een ritje door de alpen in het verschiet ergens de komende twee maanden. Ik durf deze met Bertje makkelijk te bedwingen. In ieder geval, tegen die tijd meer over deze fantastische besteller.

Onze wegen scheiden.

59.885 km
12 januari 2013

Nou had ik van tevoren al de beslissing genomen Bertje 'in de bijtelling te nemen', een beslissing die moeilijk was, maar uiteindelijk toch het verstandigst leek. Bertje bijtellen wil overigens zeggen dat je per maand, met een gemiddeld inkomen, ongeveer 250 euro netto kwijt bent. Daar mag je dan misschien onbeperkt kilometers voor rijden, maar het blijft een bestelbus natuurlijk. Waarom dan zo'n hoog bedrag? Dat zit als volgt: alhoewel de catalogusprijs voor een auto als deze vrij laag is (rond de vijftienduizend euro meen ik) wordt de bijtelling berekend over de catalogusprijs van de auto inclusief BTW en BPM. En dan kom je dus al gauw op een waarde van 27k euro.

Dat is veel geld, maar ook voor dat bedrag rijd je geen auto als je alle kosten meerekent: afschrijving, onderhoud, verzekering en de rest.

Toen de bijtelbeslissing viel wist ik nog niets over het aanstaande afscheid van een collega, die het nieuwe jaar niet heeft gehaald (voor het bedrijf dan). Zijn ontslag betekende echter dat er gehusseld ging worden in de autopool: vandaar dat ik sinds 1 januari 2013 officieel tot het legioen 14%'ers hoor: d2 rijdt inmiddels in een Chiario (dat klinkt wat flitsender dan Kia Rio).

Bertje gaat verder met een ander en ik denk met fijne gevoelens terug aan de dik vijfentdertigduizend kilometer die ik erin afgelegd heb. Over de Chiario later meer..

9,0