BMW M5 Touring (1995)

autoreview

Gebruikersreview

29 augustus 2009 om 07:46

Uitvoering	M5 Touring
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	1995
Jaar van aanschaf	2003
KM-stand bij aanschaf	135.000 km
KM-stand laatst	195.000 km

Beest van een feest

195.000 km
29 augustus 2009

Behalve dat dit een fantastische auto is, het is ook een hele zeldzame, van het type II model - wat deze is - zijn er in totaal 116 gemaakt.

Ik houd van klassieke en bijzondere auto's, wat je dan wel vaak voor lief moet nemen is af en toe wat problemen en de daarmee gepaard gaande extra aandacht en kosten. In 2002 woonde ik in Cyprus en had speciaal daarvoor in Engeland een verkeerdom gestuurde '81-er BMW M535i gekocht (een E12, ook zeer zeldzaam, 600 van gemaakt). Op een bepaald moment naar Budapest verhuisd. Omdat ik meerdere auto's had besloot ik de M535i in Bulgarije (waar ik een bedrijf had) te stationeren, dan had ik daar een eigen auto en was ik niet afhankelijk van de lokale partner of huurauto's. Deze auto is geschapen voor het type smalle en bochtige bergwegen aldaar, bovendien waren er nagenoeg geen andere auto's die het geweld van 220 pk en 0-100 in 7 seconden van dit kanon aankonden. Een fantastische auto waar ik onnoemelijk veel plezier aan beleefd heb.

Maar.....

Geen jonkie meer en toch af en toe wel wat problemen, niet altijd starten, koelproblemen en nog wat kleine dingen. Mijn lokale partner vond 't maar niks dat de Nederlandse directeur in zo'n (in zijn ogen) aftands oud lor rondreed en zeek al vanaf 't moment dat de auto in Bulgarije was aan m'n kop dat ik wat beters moest kopen. Op een moment was ik dat zat, bovendien woonde ik in Budapest en een snelle en comfortabele reisauto om tussen Budapest, Bulgarije en Nederland heen en weer te rijden was eigenlijk ook wel een goed idee. Dus, wat kon ik kopen wat daaraan voldeed, wat toch apart en enigszins klassiek was en daarbij ook nog een beetje een sneer naar de zeikende Bulgaar? In ieder geval een BMW en bij voorkeur een kombi (handig, en je rijdt er - ook al zijn ze wat ouder - nooit echt mee voor schut). Wat voldeed daaraan? Eigenlijk maar 1 auto, een E34 station, hetzij in 530/540 uitvoering, of, hé, dat bestond dus ook, in M5 uitvoering. Uiterst zeldzaam, niet goedkoop, maar wel zeer begerenswaardig.

Kortom, die dus! Maandenlang internet afgestruind, in Duitsland net één voor m'n neus verkocht, totdat er een '95-er te koop werd aangeboden in Zwitserland. Gebeld, heeft u 'm nog, ja, kan ik langs komen, ja, wanneer? Nou, ik zit nu in Budapest en ik stap gelijk in de auto. ????. Ik geloof niet dat de Zwitser me heel serieus nam, maar inderdaad gelijk in de auto gestapt en tien uur en 1100 km later stond ik op z'n stoep, de man duidelijk verbaasd dat die Nederlandse mafkees uit Budapest ook echt had gedaan wat hij had gezegd. Een mooie zwarte M5 Touring, nagenoeg alle opties, goed in de zwart metallic lak, geen sporen van enige schade, boekjes erbij, prachtig beige vol leren interieur, 6-bak, sportonderstel, dubbel schuifdak, climate control, enz. Stukje mee gereden, alleen de luchtpomp gierde (doet ie nu nog), maar die stopt na een paar seconden (alleen voor emissiedoeleinden bij koude motor), verder alles ok. Koop gesloten, over de prijs viel natuurlijk niet meer te onderhandelen, iemand die 1100 kilometer rijdt voor een auto is natuurlijk ook wel zo stom om de vraagprijs te betalen. Maar ik had 'm! Doorgereden naar Nederland en de volgende dag de nachttrein gepakt, om 8.00 uur 's ochtends auto opgehaald en weer naar Budapest. Op de Zwitserse platen van de vorige eigenaar, die mocht ik lenen als ik beloofde ze na aankomst gelijk terug te sturen, erg aardig.

De auto had overigens Duitse papieren en kwam ook uit Duitsland, de Zwitser had 'm nog niet geïmporteerd, dat kon ook omdat de Zwitserse kentekens naamgebonden zijn, niet autogebonden.

Wat een fantastische auto, remmen en wegligging in een uiterst overtreffende trap van alles waar ik ooit eerder in had gereden (best veel als voormalig werknemer van een groot autoverhuurbedrijf). En bloed- en bloedsnel, zowel qua acceleratie als snelheid. Ik had natuurlijk een aardig eindje rijden om te wennen en wilde ook de top wel eens uitproberen. In Duitsland en Oostenrijk lukte dat niet - te druk, maar uiteindelijk 's avonds in Hongarije werd het wat rustiger. 180, 200, 220, 240 oh jee, een vrachtwagen, maar hij kan nog verder, ga ik remmen of niet, oh wat eng, ik zie niet of er nog een vrachtwagen voor rijdt, hij zou kunnen gaan inhalen, rooaaaarrrr....woooooosh, zonder remmen er voorbij en uiteindelijk 260 op de teller. Maar wat is dat bloedstollend eng, een vrachtwagen op een tweebaans snelweg inhalen met rond de 240 km/u, als je daar op zou klappen is dat zo'n beetje als met 160 frontaal tegen een muur rijden. Maar goed, één keer in je leven... Daarna nog veelvuldig heen en weer gereden tussen met name Hongarije en Nederland, kruissnelheden tussen de 180 en 200 zijn goed te doen. Alles aan deze auto is zo ontzettend goed dat 180 eigenlijk niet meer is dan 140 in een andere goede en snelle reisauto. Uiteindelijk toch nog wel een (klein) nadeel, niet veel mee gereden in Bulgarije, de wegen zijn er eigenlijk te slecht voor het flink straffe onderstel van de M5 en langere ritten worden daarmee wel wat oncomfortabel.

Gaandeweg, ik heb de auto nu zes jaar, kom je er wel achter dat een M5 Touring niet alleen exclusief is wat aantallen betreft, maar ook in de onderhoudskosten. De auto heeft het Nürnbergring sportonderstel, daar horen actieve electronische schokdempers bij en die zijn stervensduur. Een set voordempers kwam op bijna 2300 Euro. Maar dan heb je 't ook zo ongeveer wel gehad met ridicuul dure onderdelen, alleen een nieuwe motor is relatief net zo duur, meer dan 10.000 Euro. In het begin was ik wel bang dat ik daarmee een keer aan de beurt zou komen, in de advertenties kwam ik bijna geen M5 tegen die niet rond de 150.000 km was voorzien van een ruilmotor. Nu 60.000 km later ben ik er niet meer bang voor, blijkbaar is het in orde houden van de motor een kwestie van zeer zorgvuldig warm rijden, wat ik ook inderdaad altijd doe. De auto heeft een olietemperatuurmeter en die zit er ook niet voor niets in, pas als de olie meer dan 70 graden is mag je boven de 3000 toeren en bij 100 graden kan je voluit. Dat duurt twee keer langer dan het op temperatuur komen van het koelwater, misschien wel handig om te weten voor mensen die hun motor graag heel houden en geen olietemperatuurmeter hebben.

En natuurlijk is er wel meer vervangen in de afgelopen zes jaar. Alle remschijven en blokken (er zaten te kleine achterschijven op, een eerdere Duitse eigenaar had de schijven bij een niet dealer laten vervangen - factuur zat er nog bij - en die had duidelijk de verkeerde achterschijven gemonteerd, te klein voor de blokken). Ook het complete uitlaatsysteem incl. katalysator en verder vreet de auto banden, 18 inch, dus aardig aan de prijs. Verder regulier onderhoud (eigenlijk altijd bij de dealer, niet goedkoop, maar voor zo'n auto misschien toch wel het beste als je het onderhoud zelf niet wil of kan doen). De auto is overigens zeer betrouwbaar, nooit in de steek gelaten, op één keer na, maar daar kon hij niets aan doen; op weg naar Zuid Frankrijk werd op een nacht - terwijl we in de buurt van Orleans in een hotel sliepen - eigenlijk onder m'n ogen de auto gestolen. Het alarm ging af waardoor ik wakker werd en het enige wat ik kon doen was de ramen openmaken en zien dat de auto de straat uit reed (werd geduwd door een andere auto bleek later). Politie gebeld, of ik morgen maar aangifte wilde doen op het bureau. Alle bagage er nog in, dure camera, daar sta je dan in je hemdje. En shit, zie ooit nog maar eens aan zo'n auto te komen! Naar buiten gegaan om te kijken of ik nog wat zou kunnen vinden, maar je weet natuurlijk beter. Hé, toch politie, ik had 't niet verwacht, maar ze kwamen blijkbaar toch even kijken. Wat bleek, direct na mijn telefoontje hadden ze er wel een paar agenten op uitgestuurd en die hadden de dieven ergens in een zijstraatje betrapt. Vanwege het alarm hadden ze de auto niet kunnen starten voor het hotel en daarom met een andere auto naar wat verderop weggeduwd waar ze wat rustiger de draden konden doorverbinden. Toen ze de politie zagen gingen ze er als een haas met een andere auto vandoor. De M5 lieten ze achter, met draaiende motor! Alle bagage lag op straat, maar uiteindelijk bleek alles er nog te zijn. Vanwege de braakschade kon de auto niet meer ter plaatse worden hersteld, de ANWB verzorgde een huurauto en de M5 werd terug naar Nederland getransporteerd en daar hersteld.

Al met al is dit - als je de onderhoudskosten een beetje durft te relativeren - de beste auto die ik ooit heb gehad (+40) en waar ik in heb gereden (+100). Nu ik een wat oude lul begin te worden (+40 :) ) begin ik te neigen naar een comfortabele en snelle automaat. Een wat nieuwere 540 Touring zou niet verkeerd zijn, maar wellicht dat ik in de toekomst veel moet gaan rijden (+30.000 km p/j), dan zou het ook nog wel eens een Peugeot 406 Hdi Break kunnen worden. De M5 houd ik het liefst, evenals de Engelse M535i die ik ook nog steeds heb.

9,0