Menu
| Uitvoering | 166 2.0 T.Spark |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2000 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand bij aanschaf | 124.700 km |
| KM-stand laatst | 130.001 km |
Eigenlijk in een "georganiseerde" opwelling deze Alfa gekocht! Georganiseerde opwelling?? Hoor ik u denken... Juist!
Januari 2010, Nederland ligt onder een dik pak sneeuw. Ik zag de auto bij toeval staan op internet bij een garagebedrijf in Apeldoorn! Mooie kleur, goede prijs, nette kilometerstand die bovendien NAP-gecontroleerd was en een uitrusting waar je u tegen zegt. Maar het is eigenlijk niet de bedoeling dat ik een andere auto zou aanschaffen. Hmmm, toch maar eens kijken! Dus in de auto gesprongen, de gladheid getrotseerd en al glibberend vanuit Hoogeveen naar Apeldoorn gereden. Ze hadden de auto in opslag staan in een loods... Daar kreeg ik in eerste instantie toch wel wat bedenkingen bij, maar voorruit! De auto werd voor me tevoorschijn getoverd en de testrit kon beginnen. En die viel absoluut niet tegen!! De auto reed superstrak, was vrij van rammels en het interieur zag er als nieuw uit. Even alleen op een parkeerplaats de staat van de carrosserie bekijken, zo'n verkoper in je nek is toch maar lastig! Nou, daar kan ik kort over zijn... Er viel niks te zien, omdat de auto bedekt was onder een dikke laag sneeuw!
Snel terug gereden zodat de sneeuw er een beetje af zou vallen. Bij aankomst was dat inderdaad het geval en kon ik vluchtig een kijkje nemen. Natuurlijk zaten er hier en daar krasjes, maar wat verwacht je anders van een tien jaar oude auto! De onderhandelingen verliepen soepel! Bovendien was het geen probleem dat de auto nog 4 maanden extra in opslag kon!
April 2010, de dag was aangebroken dat ik eindelijk mijn Alfa op kon halen. Ik zag hem al van verre staan op de parkeerplaats. Netjes gepolijst, het interieur met een interieurspray schoon gemaakt (wat stinkt die troep toch!). Meteen de formaliteiten afgehandeld en in de auto naar huis gereden.
Ik zat net goed en wel achter het stuur, en daar begon opeens het airbaglampje te branden! Pfff nee toch?! De garage meteen bij thuiskomst opgebeld. Een afspraak gemaakt, waar de auto aan de computer zou worden uitgelezen. Een foutje in de airbag van de passagiersstoel, veroorzaakt door spullen die op de stoel hebben gelegen. Kennelijk kan een een complexe 166 daar niet tegen! Bovendien kreeg ik te horen dat als het lampje weer gaat branden, de passagiersstoel waarschijnlijk vervangen dient te worden! Toch wel een tegenvaller, weliswaar een kleine tegenvaller tot nu toe... Maar toch. Ook begint nu op te vallen dat na een kleine 2000 km er krakende geluiden uit de voortrein tevoorschijn komen. Zeer waarschijnlijk versleten draagarmen, een bekend probleem bij de 166. Ondanks mijn snelle aankoop, daar wel rekening mee gehouden bij de aanschafprijs. Ik had alleen gehoopt dat die beker nog even aan mijn neus voorbij zou gaan... Niet dus! Bij de eerste onderhoudsbeurt laat ik ze maar vervangen. Ik rij zo'n 30.000 tot 35.000 km per jaar, dus dat beurtje laat niet meer zo lang op zich wachten. Voor de zekerheid laat ik hem dan maar helemaal doorlichten, ik heb geen zin aan pech dat voorkomen had kunnen worden.
Verder kan ik er nog niets zinnigs over zeggen na 2000km. Ja, de stoelen zitten geweldig en zijn uitgebreid verstelbaar. Ja, er zit een goede geluidsinstallatie in, vanzelfsprekend is de auto ontzettend stil en ruim genoeg voor mij alleen! En bovendien is ze wonderschoon! En de 1 op 10km die ze loopt? Dat neem ik maar voor lief...
Inmiddels zijn we een kleine 5000km verder na aanschaf. Ik ben nu redelijk gesettled en gewend aan mijn "nieuwe" auto... Het verbaasd me elke dag weer hoeveel complimenten ik ontvang! Met als mooiste voorbeeld mijn buurvrouw:
"Goh, heb je een nieuwe auto?"
"Jah, inderdaad!"
"Toe maar weer, dat jij zo'n mooie auto van de zaak mag rijden..."
"Ehm, hij is niet van de zaak, hij is van mij."
"Wat?! Van jou?! Meen je dat nou?"
"Ja, dat meen ik serieus."
"Jeetje, hij ziet eruit als nieuw... De zaken gaan zeker goed bij jou."
Nee, de zaken gaan bij mij niet beter dan bij elk willekeurig ander mens. Deze schoonheid wordt zo zwaar onderschat door het koperspubliek op de 2de hands markt, dat de 166 voor een appel en een ei te koop staat. En ik, als 23-jarige, profiteer/geniet daar elke dag van!
Maar na 5000km beginnen nu wel een paar typisch (Italiaanse?) eigenschappen op te vallen. Zo is de kofferbak ontzettend onhandig te openen via het dashboardkastje. Ja, het kan uiteraard ook via het kofferdeksel zelf, maar die manier staat gerant voor lelijke krassen rondom het Alfa-logo. Openbaart zich, naarmate het weer warmer wordt, een aantal rammels/kraakjes in het interieur. En valt de richtingaanwijzer (soms, met name tijdens warm weer) niet meer terug in de neutraalstand. Schokkend? Nee helemaal niet. Ergerlijk? Soms, maar leer daar maar mee leven! Het geeft de auto namelijk karakter.
Ging er ook nog wat kapot de afgelopen tijd? Jazeker: de rechter koplamp. Gelukkig de rechter, want die kan je nog zelf vervangen. De linker zit zo dicht geklemd tussen allerlei andere zaken, dat wordt mijns inziens een lastig klusje... Tot slot nog het verbruik: met een fluwelen voetje 1 op 11 km... Oef!
Ik kan het zelf nog amper bevatten. De schrik zit nog steeds in mijn benen en ik heb er vannacht geen oog door dicht gedaan.
What happened?!
Het motorblok heeft waarschijnlijk lagerschade opgelopen, waardoor ie nu compleet in de soep is gelopen.
Ik reed lekker ontspannen naar huis gister. Totdat op de A37, met een gangetje van 130km/h, er een vreemd tikkend/ratelend geluid tevoorschijn kwam. Meteen het contact afgezet en uit laten rollen op de vluchtstrook, todat ik pal naast een praatpaal van onze vriendelijke gele vrienden kwam te staan. Het moet gezegd worden: de service van de ANWB was geweldig gister! Binnen 15 minuten waren ze ter plekke, een half uur later stond mijn hartpatient weer voor de deur. Eerste diagnose: lagerschade dus...
Vanmorgen heb ik contact gehad met de garage die hem verkocht heeft. Vandaag wordt ie nog afgesleept naar Apeldoorn, waar waarschijnlijk de diagnose definitief wordt. Tja, en dan moeten we maar eens om de tafel!
Ik hou jullie op de hoogte...
De kogel is door de kerk: de Alfa moet weg! Na de definitieve diagnose (motor behoorlijk in de soep) heb ik besloten haar niet meer te reanimeren, de stekker gaat eruit.
Na behoorlijk intensief onderhandelen met de garage heb ik besloten haar in te ruilen op een degelijke Rover 25 1.6. Ja, er had best een nieuwe motor in gekund á €2000,-, maar ik had/heb er geen vertrouwen meer in. Dus op een kwade vrijdagavond naar Apeldoorn afgereisd om de Rover op te halen, en afscheid te nemen van de Alfa. Toch raar hoeveel je van een auto kunt "houden", zeker omdat het in zekere zin maar een stuk staal is. Daar kom je pas achter als je je spulletjes van de ene auto in de andere overhevelt. Nog een laatste blik, weemoedig gevoel, de laatste keer de auto op slot doen en de sleutels overhandigen aan de garage.
Zo, nu snel naar huis... Radio hard aan, chagrijnig. Wat kan mij de rest van de wereld nog schelen! Ik ben in diepe rouw...
P.S. Bij deze een oproep! Wie ooit nog eens MIJN 65-DS-SR ziet rondrijden, laat het me weten! Ik zou graag willen weten hoe het met haar is afgelopen...
Vandaag zag ik op RDW.nl dat de auto een nieuwe eigenaar heeft! Heeft iemand misschien meer informatie???
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
