VriMiBolide: Honda Integra Type-R

Vandaag besteden we aandacht aan één van de meest wonderlijke transformaties ooit in autoland: die van de Honda Integra tot Type-R.

De reguliere Integra was namelijk allesbehalve een adrenalinepomper. Nee, het was meer een braaf coupeetje dat Amerikaanse ouders aan hun dochter cadeau deden als ze slaagde voor haar eindexamen. Een snufje sportiviteit in het uiterlijk, maar vooral een autootje waarmee de bezitter geen rare dingen zou doen.

In de jaren negentig ademde heel Honda sportiviteit. Het merk vond alleen auto's als de NSX en de Prelude in het gamma niet genoeg; van deze Integra moest ook een sportieve versie komen.

'Sportieve versie' is in dit geval een enorm understatement, want Honda wilde een echte hardcoreversie van de Integra introduceren, een heuse Type-R.

Het Type-R-label dook niet voor het eerst op bij de Civic, zoals veel mensen denken, maar bij de NSX. Bij de eerste NSX Type-R, die in 1992 in Japan op de markt kwam, lag de grote nadruk op een gewichtsreductie van 120 kg.

Maar de NSX was in de basis al een sportwagen. Die transformatie was dus logisch. De cultuurschok was bij een onschuldige auto als de Integra vele malen groter.

Honda ging extreem radicaal te werk bij de transformatie. Ook hier was gewichtsreductie het toverwoord. De ingenieurs maakten de carrosserie lichter, haalden isolatiemateriaal weg, monteerden lichtere wielen en bespaarden zelfs gewicht met een kleiner stuur. Echte fanatiekelingen bestelden hun Integra Type-R natuurlijk ook zonder radio en airconditioning.

Maar er was nog meer aan de hand. De 1,8-liter viercilinder mocht het in de Type-R uitschreeuwen en dat zorgde in Europa voor een vermogen van 190 pk. In thuisland Japan was dit zelfs 200 pk. In combinatie met het lage gewicht en een volwaardig sperdifferentieel zorgde dit voor een intense rijervaring. Een sprintje vanuit stilstand naar 100 km/h duurde slechts 6,7 seconden en de topsnelheid van de - veelal witte - Integra lag op 234 km/h.

Wie lekker wil cruisen, heeft geen goeie aan deze hardcore Integra. Het gebrek aan isolatie, het kneiterharde onderstel en het hitsige toerenblok (en eventueel het gebrek aan airconditioning) maken een lange trip tot een weinig aangenaam vooruitzicht.

Wie lekker op B-wegen, in de bergen of op het circuit wil knallen, kan echter nauwelijks een betere auto vinden voor dit geld. Sterker nog, volgens veel kenners is de Integra Type-R de best sturende voorwielaandrijver aller tijden.

Voor de aandeelhouders deed Honda dit allemaal niet. Naar verluidt heeft het merk op elk geproduceerd exemplaar verlies geleden.

Maar dat vond Honda minder belangrijk. Belangrijker was dat de Integra Type-R het merkimago een flinke impuls gaf. Een blijk van langetermijnvisie, want de geweldige puristische reputatie van de super-Integra heeft anno 2014 nog niets aan kracht ingeboet.

Bekijk de officiële Top Gear-review van de Honda Integra Type-R uit de jaren negentig.