Citroën Ami

Al was in de jaren zestig al lang duidelijk dat de 2CV - ondanks alle kritiek die er op het model kwam - een succes was; tóch moet het de firma Citroën dwars hebben gezeten dat de 'Deux Cheveaux' lang niet door iedereen werd gewaardeerd. Reden om met de Ami 6 te komen. Zeg maar een mooie Lelijke Eend.

Technisch waren er dan ook genoeg overeenkomsten (het chassis was vrijwel identiek; de motor had slechts iets meer inhoud - 602 cc), maar het uiterlijk was niet meer herkenbaar. Weg waren de vooroorlogse losse koplampen, de glooiende spatborden en de primitieve deurtjes. Ervoor in de plaats kwam een carrosserie die anno 1961 zeker modern was, met als typerend kenmerk het teruglopende achterruitje. Iets dat de Ford Anglia van 1960 trouwens ook al had.

Met 20 pk was het nog altijd geen snelle auto, maar dankzij een laag gewicht (ruim 600 kilo) kon de Ami 6 er nog altijd prima mee uit de voeten. Vanaf 1964 komt er ook een Break-uitvoering. Deze was er niet alleen om de Renault 4 te beconcurreren, maar moest ook klanten aanspreken die werden afgeschrokken door het schuine ruitje. Dat waren er blijkbaar toch wel een hoop, want de Break verkocht al snel beter dan de sedan. In 1969 werd de Ami 6 afgelost door zijn opvolger: de Ami 8 met een heel andere vorm. Het schuine achterruitje was nu definitief verdwenen (dus ook bij de sedan) en zijn tweecilinder had nu 32 pk. Van 1972 tot 1976 was er de Super-uitvoering met zelfs een 61 pk viercilinder, afkomstig uit de Citroën GS. In totaal werden er ruim 1,8 miljoen Ami's gebouwd.