Spiegeltje, spiegeltje

Dat het Nederlandse automobilistenbestand niet echt bekend staat om haar tolerantie en vergevingsgezindheid op de weg, is geen nieuws. Hoewel het collega Luc juist weer was opgevallen dat het er in deze tijd van het jaar allemaal wat gemoedelijker aan toe gaat. "Ik merk in het dagelijks autoverkeer dat MEN momenteel socialer rijdt, toleranter is in het verkeer. Even elkaar niet klemrijden, even niet voorkomen dat iemand kan invoegen.", schrijft hij in z'n weblog van 28 mei. Kan, kan. Maar...

Op het onderdeel 'anticiperen' lopen we volgens mij nog steeds te rommelen in de achterhoede van Europa. Het is me de afgelopen weken opvallend vaak overkomen dat iemand – rijdend op de rechterbaan - z'n auto vlák voordat ik hem of haar (en de auto waar diegene achter rijdt) wil inhalen, pardoes op de linkerbaan kwakt en ik vol in de ankers moet. Had-ie even twee of drie seconden gewacht, was ik er voorbij geschoven en had-ie alle tijd van de wereld gehad voor de inhaalactie en stroomde de boel gewoon soepel door. Voor de goede orde: deze acties gebeurden niet in een drukke ochtendspits maar op een relatief rustig stuk wegdek. En nee, ik kwam ook niet met 160 km/h aanknallen waardoor hij of zij er niet op rekende. En al was dat wél het geval, dan nog kan het geen kwaad om af en toe eens in de spiegels te kijken. Een goed moment – tip van de dag, doe er uw en andermans' voordeel mee! – is bijvoorbeeld vlak voordat je de auto vóór je wilt gaan inhalen.