R.I.P.: onze bocht

Autorijden in de Randstad is over het algemeen niet leuk; te veel auto's voor te weinig asfalt. Er zijn nauwelijks mogelijkheden om eens een keer lekker een bochtje te pakken of even ongegeneerd op het gas te gaan staan zonder jezelf, medeweggebruikers of je rijbewijs in gevaar te brengen. Als Randstedelijk chauffeur moet je de momenten van klein automobiel geluk daarom zorgvuldig kiezen en de kansen pakken als ze er liggen. Onze redactie is gevestigd in Amsterdam Zuid Oost, op kruipafstand van de grootste frituurpan van het land, de Arena. De wegen zijn hier bijna allemaal smal en druk. Op één bocht na. Een mooie linkerbocht, lekker ruim en overzichtelijk. Mét wat uitloop, zodat je een beetje marge hebt. Als deze bocht 'vrij' is, kan je er prachtig doorheen jakkeren, zo goed mogelijk de ideale lijn aanhoudend.

Die tijden zijn voorbij. Ik kreeg laatst een bijna hartverzakking toen ik nietsvermoedend de bocht aansneed; de stoeprand aan de binnenkant van de bocht was een paar meter naar rechts opgeschoven waardoor ik snel mijn ingezette koers diende aan te passen om niet bovenop het talud en bijpassend gele paaltje te belanden. Iemand had blijkbaar besloten 'dat dit beter was zo'. Het platgereden paaltje een paar dagen later bewees dat dit wel meeviel – iemand had z'n complete voorwielophanging aan gort gereden. Bovendien 'knijpt' de bocht sinds de verbouwing waardoor de logica eruit is verdwenen. Maar het meest irritante is eigenlijk dat ons weer een mooie bocht is ontnomen. En ze zijn al zo schaars. Ik durf hier daarom bijna geen oproep te doen (maar doe het toch!) om tips te geven voor mooie bochten in de regio Amsterdam; voor je het weet komen 'ze' erachter en wordt hij net zoals 'onze' bocht vakkundig om zeep geholpen...