Leuk én betrouwbaar. En ook nog...

Waar zou jij mee thuiskomen als je met een budget van 2.500 a 3.000 euro voor een leuk, betrouwbaar autootje op pad werd gestuurd? Het is een vraag waar veel eerste-auto-kopers mee worstelen, zo heb ik de afgelopen tijd ervaren als autovraagbaak binnen m'n familie- en vriendenkring. Op zich is het antwoord heel simpel: koop een compacte Toyota of Nissan van een jaar of tien oud. Of een Mazda, Suzuki of Subaru.
Wrong answer. "Ja dááág, ik ga niet in zo'n saaie Japanner rijden!" Het dubbeltje en de eerste rang beginnen zich op te dringen. Want niet alleen moet-ie leuk en betrouwbaar zijn, de wonderauto moet liefst ook nog weinig hebben gelopen, praktisch zijn, lage vaste lasten hebben, goed rijden, wat luxe aan boord hebben, weinig verbruiken en de komende jaren probleemloos functioneren. O ja, en hij moet er natuurlijk wel een beetje lekker uitzien. En garantie zou ook wel prettig zijn. Of ik nog suggesties heb. Eh...

Als het op uiterlijk aankomt (en het komt vaak op uiterlijk aan) dan is een occasion van Europese makelij doorgaans smakelijker dan het Japanse alternatief. Begrijpelijk, maar kom dan niet na een half jaar bij me aan dat je de ene na de andere reparatie voor je kiezen hebt gekregen. Zo heeft een vriend van me net een Renault Clio uit 2000 gekocht. Leuke auto, ziet er netjes uit maar als je de betrouwbaarheidsstatistieken erbij pakt, zo ongeveer de meest onverstandige koop die hij had kunnen doen. Ik hoop voor hem dat zijn Clio het tegendeel bewijst maar waarom geen Starlet, 323, Swift of Micra? Wil je daar als gezonde begin-dertiger niet mee gezien worden? Van de vrienden die me om advies vroegen waren het opmerkelijk genoeg de vrouwen die zich zonder morren in een Starlet en een Micra lieten hijsen. Maar dat zal wel toeval zijn.

De strekking van dit verhaal: wat is nu de ultieme eerste auto? Welke kar voldoet aan alle bovengenoemde eisen? Zie ik iets over het hoofd of bestaat-ie gewoon niet en moet je hoe dan ook ergens op inleveren?