In het spoor van de Fuego

Deze week hebben we weer een Renault Laguna Coupé te gast op de redactie. Het was nog niet eerder tot me doorgedrongen maar in historisch perspectief bekeken is dit de geestelijk opvolger van de good old Fuego. Wie kent 'm nog? Wie ziet er nog wel eens eentje rijden? Volgens mij is Renaults jaren '80-coupé in Nederland nagenoeg uitgestorven. Ik heb de Fuego altijd een fascinerende auto gevonden. Waarom precies weet ik eigenlijk niet. Echt mooi is-ie niet, wél bijzonder. Ik kan tenminste geen model bedenken waarmee je 'm zou kunnen verwarren. Dat ranke lijnenspel, die vriendelijke blik, oplopende taillelijn en bolle achterkant; dat kan alleen maar een Fuego zijn. En je had 'm ook als diesel, dat was toch wel heel bijzonder in die tijd, een zelfontbrander in een coupé. Ik heb helaas nog nooit met een Fuego gereden en misschien is dat maar beter ook zo; het zou mijn geromantiseerde plaatje van de auto alleen maar kunnen bederven. Een auto die gebaseerd is op de Renault 18 kan immers onmogelijk uitblinken in fascinerende rijeigenschappen, toch? Nu heb ik ook nog nooit met een 18 gereden, maar toch. Afijn, terug naar de Laguna Coupé. Is dit de nieuwe Fuego? Als je het mij vraagt wel. Ik betrap mezelf erop dat ik de auto steeds mooier ga vinden hoe vaker ik 'm zie en dat is meestal een goed teken. Dit had ik ook bij de Alfa GT, wat een tijdloze schoonheid is dat bij nader inzien. Een ontwerp dat je direct bij de eerste aanblik mooi vindt, begint vaak al snel weer te vervelen. 't Is hetzelfde met goede muziek, daarbij duurt het vaak ook meerdere draaibeurten voordat het kwartje valt.