Volkswagen Polo 1.2 12V 65pk (2002)

Groter, comfortabeler, stiller, completer; het behoort tot de standaardterminologie die gebezigd wordt bij de introductie van een nieuwe auto. Volkswagen breekt niet met deze trend; om de jongste Polo te meten moet de rolmaat nóg verder uitgetrokken worden. Niet alleen het formaat van de kleintjes groeit, ook het kwaliteitsniveau komt op een steeds hoger plan te staan en kan zich makkelijk meten met dat van grotere soortgenoten.
De Polo is op het eerste oog vooral een echte Volkswagen. Een strak en zeker niet al te uitbundig voorkomen en een uiterst degelijke uitstraling. Die kwaliteitsindruk wordt versterkt door de gelijkmatige en smalle naden tussen de carrosserie-delen, de stevige portiergrepen en het doelmatige, enigszins sobere ontwerp van de auto. Een nadeeltje heeft die gladde koets trouwens ook: als je na een fikse regenbui het raam of het portier opent, stroomt het water naar binnen. Slordig.
Het interieur van de Polo straalt dezelfde klasse uit als de buitenkant. Hoogwaardige materialen, alles past perfect in elkaar en ergonomisch gezien valt er niets op aan te merken. Het dashboard is fraai bekleed. Een beetje saai is het wel met die lichtgrijze bekleding, zodat met de typeaanduiding 'Basis' niets te veel is gezegd. De stoelen zijn van bovengemiddeld niveau, zij het dat hoogteverstelling ontbreekt op deze instapper. Daardoor zit je vrij hoog. Erg handig zijn de vele opbergvakjes, zelfs onder het stuur en onder het dashboardkastje. Het ruimteaanbod is voor een auto van dit formaat goed. Voorin niets te klagen en ook op de achterbank vinden volwassenen een goede plek.

Veiligheid troef
Zoals gezegd, we zijn op stap met een Polo Basis. Op veiligheid wordt evenwel niet beknibbeld. Zo is ABS standaard op alle modellen, bepaald geen gemeengoed in deze klasse. Voor de bestuurder en zijn passagier is er een front- en zij-airbag. Eveneens een goede zaak. Elektrische assistentie voor het verstellen van de spiegels, het openen en sluiten van de ramen en het vergrendelen van de portieren is er niet en je beker chocomelk of blikje fris heeft geen parkeerplaats. Breng je een grotere zak met euro's mee, dan is 't er uiteraard allemaal bij te bestellen.
De driecilindermotor heeft 12 kleppen en is goed voor 65 pk. In eerste instantie keken we met de nodige scepsis tegen deze motor aan. Het was de eerste paar uur dan ook behoorlijk wennen aan dat typische en karakteristieke driecilindergeluid, dat moeilijk lijkt te rijmen met de hoge kwaliteitsindruk die de Polo maakt. Maar naarmate de tijd en de kilometers vorderden, raakten we meer en meer gewend aan deze motor. Dankzij een balansas loopt de driepitter trillingsarm. Hij is zuinig en redelijk soepel. Vanaf 50 km/h in de vijf pakt 'ie zonder morren op. Meer moeite heeft 'ie met de sprint van 80 naar 120 km/h. Dat duurt vrij lang. Op constante snelheden valt er weinig van het motor-karakter te bespeuren. De Polo is dan aangenaam rustig. Kritische toerengebieden kent de motor niet, in geen enkel opzicht. Schakelen gaat exact en lekker licht met de korte pook.
Tijd om wat bochten te pakken. De elektrohydraulische stuurbekrachtiging maakt de Polo makkelijk uit zijn parkeervak te manoeuvreren. De vorige Polo kennen we niet als ware bochtentijger en de nieuweling brengt daar maar weinig verandering in. De grip is soms ver te zoeken en je krijgt als bestuurder zo goed als niets mee van het krachtenspel tussen band en wegdek. De koersvastheid bij zijwind is matig, zodat onder die omstandigheden veel correctiewerk nodig is. De demping van de veerbewegingen zou bij een opeenvolgende serie van oneffenheden wat effectiever mogen. De auto wordt dan onrustig. Wat puur rijplezier aangaat, zakt de jongste VW dus door het ijs. Een gemiste kans.
De Volkswagen Polo maakt indruk door zijn hoogwaardige afwerking, zijn zitcomfort en de prettige bediening. Hij stelt teleur als het gaat om rijplezier. De wazige besturing in combinatie met de te soepele vering doet afbreuk aan het kwaliteitsgevoel en maakt dat je als bestuurder te veel bezig bent om de auto op de juiste koers te houden. VW is iets te ver doorgeschoten in zijn taak om een onderstel te construeren dat aan ieders smaak voldoet. Terwijl bijvoorbeeld een merk als Ford bewijst dat modale auto's best heel fijn kunnen
sturen. Over de prijsstelling kunnen we kort zijn: vergeleken met de concurrentie en op basis van gelijkwaardige uitrusting is de Polo niet buitensporig duur. Het standaard monteren van ABS en zijairbags is prijzenswaardig en verdient navolging.