Test: Volkswagen Arteon Shooting Brake

Al meer dan een decennium probeert Volkswagen in verschillende vormen een pikante Passat aan de man te brengen. De Passat CC werd de CC en die werd op zijn beurt opgevolgd door de Arteon. Die laatste blijkt in verhouding tot zijn voorgangers relatief succesvol. Er zit kennelijk een groep kopers te wachten op het voorspelbare van een Passat, maar dan zonder diens conservatieve uiterlijk. Reden genoeg voor Volkswagen om te kijken of het die groep nog wat kan vergroten door de toevoeging van een Shooting Brake. Die verhoudt zich tot de Passat Variant als de Arteon tot de gewone Passat, alleen met dit verschil dat het allebei stationwagons zijn, terwijl de Passat een sedan is en de Arteon een hatchback.

Overigens blijkt het formaat van het laadruim van de Shooting Brake opvallend dicht bij dat van de hatchback te zitten. Onder de hoedenplank past 565 liter en dat is slechts twee liter meer dan de hatchback. Wel is de stationwagon in het voordeel als er tot het dak wordt geladen, en als de achterbank plat gaat loopt het verschil op tot 75 liter. Toch is extra bagageruimte niet echt het unique selling point te noemen. De voordelen voor passagiers op de achterbank zijn in elk geval groter dan op het gebied van het laadvolume. De Shooting Brake is hoger en de daklijn loopt natuurlijk veel minder steil af, waardoor er net wat meer hoofdruimte voor volwassenen ontstaat.

Aan de beenruimte verandert niet veel, want die is in beide carrosserievarianten gigantisch. Voorin is het interieur licht opgefrist, waarbij het nieuwe paneel voor de aircobediening het meest in het oog springt. De grote draaiknoppen zijn vervangen door swipe-balkjes, geheel in lijn met wat je in de nieuwe Golf ook vindt. Ergonomisch is het geen concrete verbetering, maar je hoeft in elk geval geen menu’s in om functies te bedienen en dus blijft de ergernis beperkt. Het ziet er ten slotte wel moderner uit. Hetzelfde geldt voor het nieuwe stuurwiel, waar de knoppen van voorheen zijn vervangen door een soort tiptoetsen. In tegenstelling tot die knoppen registreren ze niet altijd meteen dat ze zijn ingedrukt, maar ja: het oogt wel een stuk gelikter. Echte irritaties levert het allemaal niet op, zeker omdat er ook veel bij het oude is gebleven. Relatief veel zaken kunnen met een fysieke knop worden geregeld en de pook voor de DSG-bak is nog gewoon een ouderwetse hefboom in plaats van het shift-by-wire-systeem van bijvoorbeeld de Golf. Verder zegt Volkswagen het interieur meer premium te hebben gemaakt. Dat klopt op dezelfde manier als dat het in een Peugeot 508 klopt. Het is absoluut een mooi geheel met mooie materialen, maar in Göteborg of München zullen ze er nog niet echt wakker van liggen.

MQB’er

Tijd om te gaan rijden en daar bewijst de Arteon zich als een typische, grote MQB’er. De manier waarop je je als bestuurder verhoudt tot het stuur en de voorwielen lijkt sterk op elke andere auto op dat modulaire platform. Met je ogen dicht voelt het bijvoorbeeld identiek aan als een Golf. Het verschil is echter dat er in de Arteon aanzienlijk meer auto achter je zit dan in die Golf, waardoor het voelt alsof de Shooting Brake een flinke kont heeft. Alle R-logo’s ten spijt is het dan ook geen uitgesproken dynamische of sportieve auto. Zelfs op 20-inch wielen en met de optionele adaptieve schokdempers in de Sport-stand maakt de Arteon meer indruk met zijn rust en comfort dan met zijn messcherpe stuurreacties. Overigens kán de Shooting Brake als je wilt echt wel in een hoog tempo de bocht om, maar om nu te zeggen dat hij ertoe uitnodigt, nee.

Ook de aandrijflijn geeft weinig reden om wild tekeer te gaan. De bekende 2,0-liter TSI met 190 pk en 320 Nm zit standaard gekoppeld aan de eveneens bekende zeventraps DSG-automaat met dubbele koppeling. Die heeft zoals altijd de neiging om erg vroeg naar het hoogst mogelijke verzet te zoeken, maar de tweeliter turbomotor heeft een overdaad aan koppel dus dat levert in de praktijk nauwelijks bezwaren op. Zelfs voordat de turbo bij 1.500 toeren serieus begint mee te blazen, trekt de viercilinder al gemakkelijk weg. Een spectaculair topvermogen in de laatste 500 toeren hoef je niet te verwachten. In plaats daarvan doet de TSI denken aan een diesel die toevallig 6.500 toeren kan maken. Overigens is er ook een 2,0-liter TDI-dieselmotor met 200 pk die vergelijkbare prestaties biedt. Begin 2021 volgt ook de eveneens van de Passat GTE bekende, 218 pk sterke plug-in hybride aandrijflijn.

Beperkt aanbod

Al met al maakt de Arteon Shooting Brake een positieve eerste indruk, maar levert hij niet direct een concrete meerwaarde ten opzichte van het bestaande aanbod. Op het uiterlijk en de kleinere bagageruimte na is het verschil met de Passat Variant nihil. Overigens is het aanbod in de prijslijst opvallend beperkt, zeker voor Volkswagen-begrippen. De R-Line Business+ is de enige beschikbare uitvoering en het aantal opties vereist nu eens geen telefoonboek. De VW Arteon zit daarmee standaard goed in zijn spulletjes, al mag dat gezien de vanafprijs van net geen € 50.000 ook wel, zeker als je bedenkt dat een Passat Variant met dezelfde aandrijflijn en uitrustingsniveau dik € 1.000 goedkoper is. Maar die ziet er minder spannend uit. En er is niets mis met  een beetje variatie in de straat.