Toyota Supra 3.0i Turbo (1994)

Wie met Toyota's blitskikker op stap gaat, heeft aan bekijks geen gebrek. En we zijn toch wel wat gewend: met sportieve auto's krijg je nu eenmaal gauw nieuwsgierige blikken en bewonderende reacties.
De vorige, nauwelijks opvallende Supra is na twaalf jaar (een aantal jaren later dan gepland) vervangen door een spraakmakender model. Een auto die nauwelijks nog doet denken aan de vorige generatie. Want de Japanners hebben de Supra niet alleen in een nieuwe outfit gestoken, ze gaven hem ook een nieuwe motor en hebben hem verder op heel wat punten radicaal verbeterd. Dit alles met de bedoeling om van deze GT een heuse sportwagen te maken die concurrenten als de Nissan 300 ZX, Mazda RX-7 en de Mitsubishi 3000 GT het vuur na aan de schenen kan leggen.
Maar de nieuwe Toyota Supra is niet alleen sterker dan zijn voorganger, hij is ook lichter. De gewichtsbesparing is vooral verkregen door een groot aantal onderdelen anders te construeren en/of lichter uit te voeren. Zo is de motorkap van aluminium en de benzinetank van kunststof. Omdat alle kleine beetjes helpen heeft Toyota zelfs tapijt laten maken van holle vezels! Verder werd het tweedelige uitlaatsysteem vervangen door een enkelvoudige versie, de elektronisch regelbare schokdemping moest eraan geloven en de telescopische stuurverstelling werd geschrapt.
Als je met de Supra rijdt, valt onmiddellijk op hoe stil hij is.
Windgeruis is er nauwelijks en aandrijvingsgeluiden zijn er evenmin.
De lage zit in de uitstekende kuipstoelen, het om de bestuurder heen gebouwde dashboard met de toerenteller recht voor je neus, het stevig aanvoelende koppelingspedaal en de snel aangrijpende remmen (met ABS) houden je overigens wel uit de waan dat je in een luxe sedan zou rijden. Dus ondanks zijn rustgevende karakter, nodigt de Supra je van harte uit hem de sporen te geven. Iets waarbij je natuurlijk uiterst omzichtig te werk moet gaan. Maar ons favoriete testtraject is rustig genoeg om het even te proberen.
De snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging werkt nauwkeurig bij het insturen van bochten, zowel bij hoge als bij lage snelheid.
Het stug afgeveerde onderstel zorgt voor een uitermate betrouwbare wegligging. En al worden betonnaden in de weg en korte ribbels onverkort doorgegeven, de Supra biedt genoeg comfort om er plezierig mee te kunnen toeren.
Uiteraard is de Supra bedoeld voor automobilisten die wat dat comfort betreft best concessies willen doen, maar in deze uitvoering hoeft geen mens ècht af te zien.
Wel moet je kunnen leven met twee onbruikbare achterzittingen, een zeer ondiepe bagageruimte en door de hoge dorpels (stijfheid) een niet al te gemakkelijke instap. Dat laatste ondervind je vooral als het stuur niet in de hoogste stand staat.

Het beest is los

De gigantische spoiler achterop trekt overal veel bekijks. Maar behalve de 'looks' heeft de Turbo nog meer in huis: heel veel vermogen. Zó veel, dat menige Supra Turbo-bestuurder niet in de gelegenheid zal zijn dat ooit allemaal aan de weg te brengen.
Via twee turbo's die na elkaar inkomen wordt er genoeg extra lucht in de verbrandingskamers gepompt om 330 pk te produceren, terwijl het maximum koppel van 441 Nm bij 4800 tpm een enorme trekkracht in het lagere toerenbereik garandeert.
Het lijkt wel of je in de Turbo al van kiet gaat zodra je maar aan gasgeven denkt... Van turbo-vertraging is geen sprake en mocht je er daardoor aan twijfelen of er wel gewerkt wordt in het vooronder, dan helpt het hoge fluittoontje je uit de droom.
Alle power wordt met behulp van een Torsen sperdifferentieel aan de weg gebracht. Doorgaans zal de achterwielaangedreven auto keurig recht op koers blijven. Slechts in grensgevallen komt TRAC, Toyota's anti-doorslipregeling, in werking. Alleen diegene die met vol vermogen de bocht doorgaat, kan de achterkant wat laten uitzwaaien, maar met een lichte drukvermindering van de rechtervoet komt de Supra meteen weer in het rechte spoor.
Voor de onafhankelijke wielophanging maakt Toyota gebruik van dubbele draagarmen (met trekstangen achter) die zijn opgehangen aan een subframe.
Met het korte pookje kun je opschakelen tot en met de zesde versnelling. Overigens zijn er weinig situaties denkbaar waarin je de zesde versnelling echt nodig hebt.
De snelheid van de Supra wordt automatisch begrensd bij 250 km/h. Om de Turbo afdoende te kunnen stoppen zijn de remmen extra zwaar uitgevoerd met vierzuiger-klauwen. ABS is standaard en wordt geholpen door een zijdelingse G-sensor om bij snelgereden bochten het verschil in wieldruk links en rechts te bepalen.
Wie desondanks geen kans ziet op tijd te remmen wordt, net als de passagier, opgevangen door een airbag.