Toyota Celica 1.8 VVTL-i T Sport (2003)

Eerder dit jaar onderging de Toyota Celica een facelift (waarbij de smalle luchtinlaat boven de nummerplaat het meest in het oog springt) en die heeft goed uitgepakt. De Celica T Sport weegt slechts 1.115 kilo en met 192 pk onder de kap is dat een prettige combinatie. Al dat vermogen wordt gegenereerd door een viercilinder met 1.796 cc en de toevoeging VVTL-i. Dat staat voor Variable Valve Timing and Lift - intelligence. Een hele mond vol en in begrijpelijk Nederlands betekent dat dat het moment van openen en sluiten van de in- en uitlaatkleppen elektronisch optimaal wordt geregeld. Bij hoge toerentallen wordt bovendien de lichthoogte van de kleppen geregeld, met als gevolg dat er een grotere hoeveelheid van het brandstofmengsel naar de cilinders gaat. In de praktijk komt dat fenomeen tot wasdom boven de 6.000 toeren. Je krijgt dan ineens een duwtje in je rug, alsof er plotseling een kleine turbo geactiveerd wordt. Heel leuk en verslavend bovendien.

Goed hoorbaar
Door al dat toerengeweld is het niet bepaald stil aan boord. Het motorgeluid is te allen tijde goed hoorbaar en op snelwegtempo kan het snel als hinderlijk worden ervaren. Misschien dat Toyota had moeten kiezen om van de zesde versnelling een echte overdrive te maken, waardoor het toerental wat lager zou komen te liggen. Over het schakelen zelf niets dan lof: stevige bak, korte slagen en een koppelingspedaal dat snel aangrijpt. De besturing is erg licht, maar zeer exact; de minste beweging is genoeg om de Toyota je commando te laten opvolgen. Strak en beheerst gaat het de hoek om en op de grens is de auto veilig onderstuurd. Bij gas los in de bocht komt de achterkant licht om en is dan prima op te vangen. En omdat de auto lekker licht is, kun je er makkelijk mee 'gooien en smijten', om het oneerbiedig te zeggen. De demping van de Celica is erg stevig, soms tegen het stoterige aan. Omdat ook de vering op sportiviteit is afgestemd, helt 'ie als gevolg weinig over in de bochten.

In de cockpit
Als we de lange deur van de Celica opentrekken, zien we een interieur dat een en al sportiviteit uitstraalt. Dat begint al met het fijne driespaaks sportstuur en wordt verder benadrukt door de schuine middenconsole die overgaat in de middentunnel, de sportstoelen, de korte leren pook, de ronde ventilatieroosters, de oranje beschildering van de wijzerplaten en de aluminium pedalenset. De Celica geeft je als geen ander het gevoel in een cockpit te hebben plaatsgenomen. Helemaal omdat je vrij ver voor in de auto zit en nogal wat carrosserie achter je hebt – geeft een beetje het straaljager-idee. Keerzijde is dat de ruimte niet overhoudt. We kunnen ons voorstellen dat mensen de Celica te krap vinden. De sportstoelen bieden voldoende steun, al zouden ze van ons nog wel iets lager mogen. Helaas is het stuur niet in diepte verstelbaar. De bagageruimte is heel behoorlijk, maar niet al te diep. De Toyota-dealer zal u pas de sleutels van de Celica T Sport overhandigen nadat u € 38.350 hebt kunnen overleggen. Wie van sportief rijden houdt, kan z'n hart ophalen in deze auto; hij beheerst alle onderdelen die het rijden leuk maken. Het dominerende motorgeluid gaat op den duur echter irriteren en wie claustrofobisch is aangelegd, kan de Toyota beter laten staan.