Test Mercedes-Benz CLA Hybrid - Elektrisch rijden lijkt bijzaak voor volwassen sedan

De nieuwe Mercedes-Benz CLA was er toch al?

Er is bij Mercedes-Benz om veel te doen om de nieuwe CLA. Het merk hangt de A-klasse en de B-klasse op termijn aan de wilgen en dat maakt de rol van de GLA en CLA als nieuwe instap-Benzen groot. Zo groot zelfs, dat de compacte modellen de eerste auto’s van het merk waavroor het een nieuwe platformstrategie voor uit de kast trekt. De nieuwe CLA staat net als de straks nieuwe GLA en GLB op het fonkelnieuwe MMA-platform. Bij de ontwikkeling van dat modulaire stukje hardware is van meet af aan rekening gehouden met zowel elektrische aandrijflijnen als versies met verbrandingsmotoren. Van de uitgaande GLA en GLB bestaan in de vorm van de EQA en EQB al elektrische versies, maar die tronen op een aangepaste versie van het traditionele platform van hun brandstofbroertjes. Mercedes-Benz zet zijn geld voorlopig in op zowel elektrische aandrijving als op verbrandingsmotoren, al blijft de hoofdstrategie gericht op volledige elektrificatie. Niet gek dus dat de nieuwe Mercedes-Benz CLA debuteerde als elektrische, ietwat complex geheten, CLA met EQ-Technologie. Die heeft zich inmiddels al met succes bewezen tegen de Polestar 2. De CLA Hybrid met benzinemotoren voelen we nu voor het eerst aan de tand.

Deze 1.5 is er een van de nieuwe en samen met Geely ontwikkelde FAME-motorenfamilie.

Is de CLA Hybrid nou mild-hybrid of full-hybrid?

Allereerst moeten we het ook nu even over de naam van de CLA hebben: CLA Hybrid. Hybride dus, en niet mild-hybride zoals veel wordt geschreven, zo benadrukt Mercedes-Benz, al gebruikt het de termen zelf door elkaar. Hoe dan ook: het is een 48v-hybride, maar dan een waarmee je daadwerkelijk op enkel elektrokracht kunt rijden. Daarover straks meer. De opzet: elke Mercedes-Benz CLA Hybrid heeft een 1.5 viercilinder benzinemotor van de FAME-motorfamilie die  samen met Geely is ontwikkeld. Die M252 geheten machine is er in vier vermogensvarianten. In de CLA 180 is hij goed voor 136 pk, in de CLA 200/200 4Matic voor 163 pk en in de CLA 220 4Matic brengt hij 190 pk op de been. In alle gevallen krijgt de 1.5 bijval van een 30 pk en 200 Nm sterke elektromotor die in de achttraps automaat met dubbele koppeling is gehuisvest. Hoewel, dubbele koppeling: er is een derde koppeling van de partij die de verbrandingsmotor volledig van de transmissie kan loskoppelen. Wie minder dan 30 pk van de aandrijflijn vraagt, kan daarmee kortstondig elektrische meters maken. Het samenspel tussen de elektromotor en de 1.5 levert de CLA Hybrid 180 een systeemvermogen op van 156 pk. De 200 en 220 brengen 184 en 211 pk op de been. Interessant: deze CLA Hybrid heeft in de basis voorwielaandrijving en is er ook met 4Matic-vierwielaandrijving. De elektrische CLA is in essentie een achterwielaandrijver die er daarnaast ook met vierwielaandrijving is.

Hoe herken ik de CLA Hybrid?

Ziet je buurman direct dat je een CLA zonder stekker voor de deur hebt staan? Welnee. Tenminste, niet vanuit het keukenraam. De CLA Hybrid verraadt de aanwezigheid van een verbrandingsmotor voornamelijk vrijwel enkel met zijn grille. Waar de CLA met EQ Technologie een met ruim 140 verlichte Mercedes-sterretjes bezaaid paneel heeft dat als grille moet doorgaan, heeft de CLA Hybrid er daadwerkelijk een. Er ligt immers een benzinemotor achter die gekoeld moet worden. Wie de CLA dieper op zich laat inwerken, neemt in het spekgladde ontwerp nog een verschil waar. Bij de CLA Hybrid zit de tankklep linksachter, het elektrische alternatief heeft zijn laadklep rechtsachter.

Je kunt Mercedes-Benz er niet van betichten blind te zijn voor kritiek. De CLA is nog piepjong, maar in de CLA Hybrid zit al een nieuw stuurwiel waarmee de Duitsers inspelen op gekregen kritiek. De aanraakgevoelige slider die op de linker spaak zat en waarmee je de Distronic-cruisecontrol bediende, is vervangen voor een tuimelschakelaar. De vergelijkbare slider voor het volume op de rechterspaak, heeft plaatsgemaakt voor een traditionele rolschakelaar.  Verder is de opzet bekend: een uitgebreid MBUX-systeem, optioneel met een display voor de bijrijder.

Een open grille voor de CLA. Inclusief Mercedes-sterretjes, uiteraard.

Kun je net als in bijvoorbeeld een hybride Toyota geregeld elektrisch rijden?

Genoeg over wat er te zien is. We zouden graag de voorwielaangedreven 180 of 200 aan de tand voelen, maar voor onze eerste rij-impressie op en rond de bergpas Timmelsjoch in Oostenrijk zijn alleen de 200 4Matic en 220 4Matic voor handen. De versies met automatisch inschakelende vierwielaandrijving dus. Een zachtaardige rechtervoet is de sleutel tot de elektrische kilometer. Wie op vlakke wegen het gaspedaal voorzichtig beroert, heeft de kans de toerenteller naar het nulpunt te zien duiken. De CLA Hybrid geeft verder op geen enkele andere wijze aan elektrisch te rijden en ook een EV Mode-knop ontbreekt. De elektromotor is met 15 pk simpelweg niet krachtig genoeg om een grote rol te spelen en dient dus vooral voor het ontlasten en bijvallen van de benzinemotor. Ook maakt de elektromotor het mogelijk om tot een snelheid van zo’n 100 km/h  ‘efficiënt uit te rollen’. Met minimale vertraging en met ontkoppelde benzinemotor dus. De écht elektrische meters die je meepakt, zijn daarbij bonus en daardoor voelt de CLA Hybrid als een mild-hybride die net even meer wil. En kan. De accu onder de bestuurdersstoel is met 1,3 kWh voor een full-hybrid dan ook aan de kleine kant. ‘Voor de CLA is dit de gulden middenweg tussen benzine en elektrisch. Voor wie meer elektrisch wil rijden, is er de elektrische CLA,’ luidt het devies.

Kijk nou: de fysieke knoppen keren ook bij Mercedes-Benz langzaam maar zeker terug.

Het samenspel tussen de elektromotor en de benzinemotor verloopt soepel en onder normale omstandigheden vrijwel naadloos. Vraag je meer van de aandrijflijn, dan is een klein twijfelmoment de aandrijflijn niet vreemd. Trap je het gas in, dan volgt na een kleine vertraging een reactie. Niet storend, al zou een rappere reactie in Sport-modus gezien het onderstel passend zijn. Handmatig door de verzetten flipperen is er niet bij. Wie zelf de versnelling wil kiezen, moet de rechter stengel aan de stuurkolom naar voren of achteren duwen. Het werkt, maar niet erg intuïtief. Te weinig mensen flipperen, is de uitleg van Mercedes-Benz. In de bergen van Oostenrijk is de CLA 220 4Matic onze favoriet. Het hogere vermogen levert een rustiger karakter op als je moet klimmnen. De 200 voldoet echter ook en zal in Nederland ruimschoots voldoende zijn.

De elektrische CLA heeft zich al als comfortabele metgezel bewezen en ook de CLA Hybrid pakt met zijn onderstel punten. Hij is prettig in balans en biedt het comfort dat je van een Mercedes-verwacht, zonder ook maar een moment zompig of week te zijn. Hij blijft in bochten mooi vlak en heeft – wij reden enkel de 4Matic-versie – aan grip geen gebrek. Dat de CLA Hybrid dik 350 kilo lichter is dan het elektrische equivalent, werkt in zijn voordeel. Mercedes’ instapsedan voelt volwassen en zelfverzekerd. Wat voor het onderstel geldt, gaat ook op voor de stuurgevoel. Hij is sterk bekrachtigd en niet bijster direct, maar geeft ruim voldoende feedback. De Sport-modus biedt soelaas voor wie een vooral zwaarder sturende en minder snel opschakelende CLA wenst, al vallen die zaken een gepersonaliseerde stand ook naar eigen smaak te combineren.

Wij reden de CLA Hybrid heus niet alleen in de bergen.

Wat mag dat kosten?

De CLA Hybrid is er in Nederland voor wie écht nog niet aan elektrisch rijden toe is,  maar wel een CLA wil. Hij rijdt volwassen, is relatief lichtvoetig en heeft met een gemiddeld verbruik van zo’n 5 l/100 km (1 op 20) volgens de fabrieksopgave bepaald geen drankprobleem. Zijn grote vijand is zijn elektrische equivalent. De hybride CLA is er als 156 pk sterke 180 vanaf €47.742 en is daarmee in aanschaf nauwelijks voordeliger dan de elektrische CLA die voor enkele honderden euro’s meer 224 pk op de been brengt en je zonder bijladen 540 kilometer ver brengt. We blijven overigens benieuwd naar de puur voorwielaangedreven CLA Hybrid.