Test: Suzuki Splash 1.0 Exclusive (2008)

Ten opzichte van de Wagon R+ is het uiterlijk van Suzuki's mini-MPV er beslist een stuk op vooruitgegaan. De wat korte wielbasis en de hoge carrosserie zorgen niet meteen voor een sportief uiterlijk, maar iets vlots heeft de Splash wel degelijk. De auto is in de basis een Suzuki, wat we al dan niet onderbewust terugzien in het design. De vormgeving van de Splash komt namelijk iets natuurlijker op ons over dan die van zijn Duitse tweelingbroertje. De koplampen en de units waar de mistlampen in zitten, sluiten simpelweg beter aan bij de lijnen van de carrosserie.
Aan de binnenkant heeft Suzuki zijn best gedaan de boel leuk en vlot in te richten. Het lijkt allemaal heel erg veel op bijvoorbeeld de Swift. De hele middenconsole, de knoppen op het stuur, de bediening van de mistlampen: we herkennen het allemaal. De versnellingspook is lekker hoog geplaatst, zodat je bij het wisselen van verzet je handen niet te lang van het stuurwiel hoeft te halen. De bak laat zich prettig en met veel gevoel bedienen.
Voor in de Splash is de ruimte prima, terwijl achterin vooral de uitstekende hoofdruimte opvalt. Veel kopers zullen vallen voor de hoge instap, zo'n beetje het beste verkoop argument van deze auto. Het systeem van de achterbank is ook het vermelden waard; het omklappen is in no-time gebeurd, waarna er een goed bereikbare ruimte ontstaat van maar liefst 1.050 liter.

Korte overbrengingen
Net als zijn tweelingbroertje, de Opel Agila, beschikt de Suzuki Splash over een driecilindermotor met een slagvolume van één liter. We zijn niet erg gecharmeerd van deze krachtcentrale. De motor loopt erg onrustig, met name bij stationair toerental. Wanneer je het gaspedaal fors intrapt en flink doortrekt in de versnellingen, zijn de prestaties heel behoorlijk. Dat komt voor een deel op het conto van de vijfversnellingsbak, die beschikt over korte overbrengingen. Daardoor zit je al snel heel hoog in de toeren. Boven de 4.000 tpm klinkt de motor overigens best pittig, maar daaronder zit er niet veel muziek in.
De snelweg is zeker niet het werkterrein van de Splash; hoge snel heden zijn namelijk niet zijn ding. Bij 130 km/h houdt het voor de kleine Japanner wel op. Natuurlijk kun je verder door trekken, maar dat kost je alleen maar tijd, frustratie en veel brandstof. Ook de tussenacceleraties zijn allesbehalve spectaculair; vooral de sprints van 80-120 km/h duren wel erg lang. Met een gemiddeld testverbruik van 7,8 liter per 100 kilometer is de Splash met z'n 1,0-litermotor geen zuinigheidswonder.
Het onderstel van de Splash is een ingekorte versie van dat van de Swift, en ook dat merken we. Je kunt opvallend hard met de auto de bocht om en ondanks de hoogte blijft het overhellen binnen de perken. De Splash blijft goed moedig; bij te hoge bochtsnelheden volgt veilig onderstuur, zonder rare kuren wanneer je het gas loslaat.
Wat zijn uitrusting betreft mag deze Exclusive-versie er beslist zijn. 'Onze' Splash heeft onder meer standaard lichtmetaal, een hele trits airbags en een leren stuur. Suzuki geeft ook nog eens drie jaar garantie op de Splash.