Test: SsangYong Actyon A200 Xdi 2WD s (2007)

Dat SsangYong zich aan die gangbare Koreaanse visie onttrekt, komt misschien doordat dit merk geheel in Chinese handen is. SsangYong probeert de traditionele SUV te combineren met een vijfdeurscoupé. Maar over smaak valt niet te twisten. Tijdens de week waarin we met de Actyon door het land koersen, worden we diverse malen aangesproken door mensen die hem mooi of op zijn minst imposant vinden.

Merkwaardig huwelijk
Feit is dat je met de Actyon een auto hebt waarmee je veel aandacht trekt. De carrosserie lijkt een merkwaardig huwelijk tussen een vrij ranke vijfdeurscoupé aan de bovenkant en een bonkige terreinwagen aan de onderkant. Zo mogelijk nog merkwaardiger is de achterkant van de Actyon. De achterruit is zo schuin en hoog geplaatst dat hij bijna een panoramadak genoemd mag worden. Daardoor is de achterkant werkelijk enorm. Positief is dat de kolossale achterklep geopend kan worden door het logo in te drukken.

Onze Actyon is een achterwielaandrijver – vierwielaandrijving is ook leverbaar – en dat is aan de kofferruimte te zien. Om het differentieel te kunnen herbergen, is de laadvloer hoog geplaatst. Dat gaat niet alleen ten koste van de totale laadruimte,
ook de tilhoogte wordt er negatief door beïnvloed. Een voordeel van die hoge laadvloer is wel dat de wielkasten er volledig onder verdwijnen, zodat het verstouwen van grote, brede voorwerpen geen problemen oplevert.

Loze knoppen
Het imposante uiterlijk van de Actyon komt terug in de zitpositie. Zelfs voor een SUV is die namelijk erg hoog. Het geeft je het gevoel overal boven te staan en alles aan te kunnen. Dat is minder het geval met de stoelen, die een vrij korte zitting bieden. Het stuurwiel is naar slecht Koreaans gebruik groot, dun en akelig glad. En wat nog veel storender is: het staat veel te ver van de bestuurder af, zonder dat het in diepte verstelbaar is. Het dashboard is sober, maar zeker niet onaardig vormgegeven. Veel van de knoppen blijken in deze uitvoering nep; zelden zagen we in een auto zoveel loze knoppen, onder meer op het stuurwiel.
Achter in de Actyon wacht ons een aangename verrassing. De schuin naar achteren aflopende daklijn doet het ergste vrezen voor het ruimteaanbod op de achterbank, maar zowel voor hun benen als hoofd staat de achterpassagiers een zee van ruimte ter beschikking.

Slappe demping
De Actyon gedraagt zich uiterst zoekerig, zelfs rechtdoor blijf je corrigeren. De Koreaan is zo onzeker van zijn koers, dat je aan beide kanten meer veiligheidsmarge
moet nemen dan rijstroken doorgaans bieden. Zo moet het voelen om met een slok op te rijden. Harde veren in combinatie met slappe demping zijn daar debet aan, maar ook de ballonbanden dragen niet bepaald bij aan een strakke besturing.
Ook de versnellingsbak hoort niet in een auto die pretendeert de eigenschappen van een SUV te combineren met die van een personenauto. Niet alleen maakt de pook enorme slagen, de versnellingen liggen ook veel te dicht bij elkaar. Mede hierdoor is de auto op de snelweg nogal rumoerig. Jammer, want met de motor zelf is weinig mis.