Seat Exeo ST 2.0 TDI Style (2012)

Ten tijde van de introductie van de Exeo hanteerde Seat nog de kreet Auto Emoción, maar het merk is daar inmiddels van afgestapt. In het geval van de Exeo is dat misschien maar goed ook, want je kunt moeilijk zeggen dat de passie van dit gerecyclede Audi-model afspat. Maar goed, moet dat ook per se? Het D-segment waarin de Exeo acteert, is het speelveld van de zakelijke rijder en daar is ingetogenheid een deugd. Ondanks zijn minimale facelift van 2011 (een iets grotere grille en de tegenwoordig onontkoombare leds) heeft Seat het model relatief tijdloos gehouden. Echt spannend is de auto niet. Daarin loopt het oorspronkelijk als Audi A4 geïntroduceerde model uit 2001 inmiddels wel achter bij de top.

Een sterk punt is de prima overzichtelijkheid van het instrumentarium en de praktische opstelling van de bedieningselementen. De Duitse afkomst wordt hier geenszins verloochend; zakelijkheid voorop. Wat vormgeving betreft is het dashboard erg ingetogen. Hier hebben liniaal en geodriehoek gezegevierd. De knoppen op het dashboard zijn enigszins grofstoffelijk, met hier en daar forsere naden en kieren dan verwacht of gehoopt. Met het Pioneer-multimediasysteem met touchscreen in de Exeo kunnen we maar geen vrienden worden. Jammer, want binnen de Volkswagengroep zijn er genoeg betere voorbeelden die zich veel prettiger laten bedienen.

Op de middenconsole treffen we nog een ouderwetse handremhefboom aan. Die zorgt ervoor dat er daar maar weinig ruimte overblijft. In de ogen van de interieurontwerpers in elk geval te
weinig om nog een permanent plekje te vinden voor bekers en flesjes. Wel kun je een flesje kwijt in een houder die uit het dashboard klapt.

Beperkte ruimte

Zeker bij auto's die veel voor lange ritten worden ingezet, is comfortabel meubilair een vereiste. De stoelen in de Seat laten zich goed verstellen en omarmen je bij de juiste instelling voldoende. Dat geldt helemaal als je tot het langere deel van de bevolking behoort. Dit is mede te danken aan de ruime mate waarin het stuur zich axiaal laat verstellen. Wel zorgt het glazen dak dat het plafond iets lager is. Hierdoor schuur je al snel met je kruin langs de hemelbekleding. Dit niet alleen voorin, maar ook achterin. Wie tot de achterbank is veroordeeld, komt er behoorlijk bekaaid af. Niet alleen is de hoofdruimte daar minder, dat geldt net zo goed voor de beenruimte. Die is beperkt, zeker voor een auto in het D-segment. Ook de bagageruimte is niet overdreven groot. Die meet slechts 442 liter. Menig auto uit het 'compactere' C-segment heeft meer te bieden. Met de achterbank plat kun je 1.184 liter kwijt.

Onder de motorkap treffen we de 143 pk sterke 2.0 TDI. Die maakt een behoorlijk vieve indruk en reageert goed op het gaspedaal. Redelijk zuinig is hij ook. Tijdens onze test registreerden we een gemiddeld verbruik van 1 op 13,8. Het Exeo-onderstel komt stevig en mooi uitgebalanceerd over. Dat maakt hem erg geschikt voor lange ritten. Tijdens het kilometers
verslinden laat het onderstel een dynamische indruk achter, al voelt de auto niet echt lichtvoetig aan. Je moet hem de hoek om dwingen. Daar staat tegenover dat de Exeo wel stabiel de bocht om gaat.