Renault Scénic 2.0-16V Privilège (2002)

De Scénic ziet er in zijn jongste versie nog steeds zeer appetijtelijk uit. Meten is weten, zeggen ze wel eens. Maar pas achter het stuurwiel weet je wat de cijfers betekenen. Hij voelt - om de vage term maar eens te gebruiken - heel volwassen aan. Solide, zou je ook kunnen zeggen. Hij stuurt lekker direct, voelt niet nerveus aan en heeft uitstekende remmen en een vlot werkende versnellingsbak.
De Franse 2-litermotor heeft 140 paarden beschikbaar en wil graag gretig van onderuit werken. Daarbij neemt hij genoegen met een keurige hoeveelheid brandstof. Niets mis mee.
De door ons gereden Scénic levert een - laten we zeggen – 'contrastrijk' rijgedrag op. De vering voelt prima aan en ook de prestaties zijn ronduit pittig. Vooral in de eerste vier versnellingen, wel te verstaan. De vijfde is kennelijk bewust wat langer (laagtoerig) gekozen voor extra rust op kruissnelheden.

PAX-banden
Toch zijn er ook kanttekeningen te maken. De gemonteerde Michelin PAX-banden voelen op zich niet verkeerd aan. Voor de normale rijder zeker het overwegen waard. Wie er echter een iets sportievere rijstijl tegenaan pleegt te gooien - en deze auto heeft dat beslist in huis - zal al gauw merken dat er in de
nieuwerwetse doorrijden-op-een-lekke-band-techniek duidelijk iets in de vertaling verloren gaat.
Het gaat op ons testklaverblad lang goed, maar dan begint de Renault plotseling fiks te ondersturen en stapt hij bij gas loslaten van achteren zelfs tamelijk venijnig opzij. Te weinig bandenspanning, denk je dan. Een bezoek aan de pomp leerde: niet dus. Misschien passen de vrij stijve banden gewoon niet zo lekker bij een hoog uitgevallen auto als de Scénic? Van eerdere ervaringen op meer alledaagse banden kunnen we ons zoiets namelijk absoluut niet herinneren. Iets om rekening mee te houden.
Tijd om eens in het interieur rond te kijken. De Scénic staat bekend om zijn grote veelzijdigheid: onder andere door zijn grote bagageruimte met een handig lage tilrand, een 12 volt stekker voor bijvoorbeeld een koelbox en een drietal bergvakken. De Scénic is de uitvinder van dit type interieur. De hoedenplank kan bijvoorbeeld op meerdere hoogten worden bevestigd om een soort tussenvloer in de laadruimte te scheppen. Bovendien zijn de achterstoelen niet alleen omklapbaar en uitneembaar, maar kunnen ze op hun schuifrails ook een andere positie krijgen.
Overigens sluit de harde hoedenplank dan per definitie niet meer aan. Er zit trouwens wel een uittrekbaar schermpje aan. Ook kun je de middenstoel weglaten en twee stoelen achterin plaatsen, met wat meer plek rondom. De zitruimte achterin is zeker niet verkeerd, maar de stoelen zijn en blijven achterin echt te klein. Voor volwassen passagiers is de rug zelfs gevaarlijk laag, want de hoofdsteun zit letterlijk tegen je nek. Echt een auto voor een gezin met niet al te grote kinderen. Die hier trouwens twee klap-tafeltjes voor hun neus vinden. Voor Gameboy of tekenblokje.
Stappen we verder naar voren, dan volgt de kennismaking met een stel uitstekende Renault-stoelen. Prima van formaat, sportief geprofileerd om behoorlijk veel zijdelingse steun te garanderen. De meubels zijn overigens met leer en stof bekleed.
Het dashboard heeft wat behoudende, afgeronde vormen. Keurig, daar niet van, maar het past eigenlijk niet zo goed bij de karakteristieke en nog steeds heel moderne carrosserielijnen van deze ruimte-Renault. Het meest speelse detail is het gebruik van witte wijzerschalen.
Praktisch is het allemaal wel. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar het beeldschermpje in het midden, maar ook de cockpit- vorm van het dashboard en de lichte 'Alfa Romeo-achtige' uitholling rechts. Die voor extra beenruimte zorgt.
Ook de bergbak onder de stoel plus een tweetal boxen bovenop en onderaan de middenconsole zijn gewoon erg handig. Wat die laatste betreft: een stelwieltje opent desgewenst een ventilatiekanaaltje naar de airco. Zodat je een blikje of ander spul koel kunt houden. Maar eh... geen bekerhouders? Toch: er blijkt met dat doel een soort hulpstukje in het onderste bergbakje te zitten.
Voor een gezin met niet te grote kinderen is de Scénic uitstekend op z'n plaats. Als het min of meer een zakenauto wordt, niet. De Renault-stoeltjes zijn namelijk belachelijk laag. Wel voelt het allemaal solide en gepolijst aan. Bovendien levert de Fransman vanzelfsprekend zijn prestaties, doet rustig zijn werk en laat ook een relatief voordelig verbruik noteren.