Renault Laguna (2011) - Test

Midden 2007 was het alweer dat we onze eerste kilometers met de ­derde generatie van de Renault Laguna reden. Dat was 'n heel verrassende kennismaking, want de minpunten van de tweede generatie bleken keurig te zijn weggewerkt. De derde ontpopte zich zelfs als een heel fijne auto om te sturen, terwijl het interieur qua materialen en afwerking een grote sprong voorwaarts had gemaakt. Het is dan ook jammer dat de markt die ­inspanning tot op heden nog niet echt heeft beloond. In zijn eerste hele jaar, 2008, ging de nieuwe Laguna ruim vierduizend keer de showroom uit, het jaar erna maar 1.655 keer. En dan te bedenken dat zijn voor­ganger in zijn topjaar 2002 maar liefst 13.576 keer werd verkocht. Dat was ­uiteraard in economisch veel betere tijden, maar ook relatief gezien moest de Laguna flink inleveren, van 2,66 procent markt­aandeel in 2002 tot 0,33 nu. Zoals gezegd, wat ons betreft onterecht. Enfin, Magere Hein begint al te lonken naar de Laguna, dus we zullen eens zien wat Renaults ­ingrepen betekenen voor de ­seniorenjaren van deze middenklasser.
Renault is niet te beroerd om de hand in ­eigen boezem te steken tijdens de ­presentatie van de facelift in Cascais, het Bloemendaal van Portugal. Over het ­ontwerp van de neus was niet iedereen even enthousiast, zo geven de Fransen ­ruiterlijk toe. Het was niet uitgesproken ­genoeg en dat is dan ook de plek waar deze facelift zich op concentreert. De wat nietszeggende, lage, brede grille onder de ­bumper heeft plaatsgemaakt voor een smaller, hoger exemplaar, dat met 'n beetje fantasie doet denken aan (de onderste helft van) de single frame grille van Audi. Hij wordt nog eens extra geaccentueerd door een verchroomde omlijsting. De brede chroomstrip op de neus van de Phase 1 is door deze ingreep in twee smallere ­exemplaren aan weerszijden gehakt. De koplampen hebben een soort zilverkleurige booskijkers (Renault spreekt liever van oogleden) gekregen en het moet gezegd: de Laguna is flink opgeknapt met deze snoet.

Meesturen

Zo ingrijpend als de voorkant is aangepakt, zo overzichtelijk is het lijstje vernieuwingen aan de achterkant. Oké, voor de rest van de wereld is nieuw dat alle versies voortaan de rookglazen achterlichten van de GT hebben, maar dat besluit had onze importeur voor onze markt al ­eerder genomen, dus voor ons verandert er niets. Vanbinnen vinden we slechts kleine wijzigingen, zoals nieuwe bekledingcombinaties en ­verchroomde ­lijstjes rond de ventilatie­openingen. Meer was eigenlijk ook niet ­nodig, want het ­interieur van de Laguna stond al op een hoog niveau en ook het ­design ervan was dik in orde. Weinig auto's in deze klasse zijn zo opgeruimd en rust­gevend.

Dat opgeruimde is natuurlijk onder voor­behoud dat je zelf niet te veel rommel laat rondslingeren. Die kans is aanwezig, want vakjes voor kleine spullen heeft de Laguna als vanouds maar weinig. Via de aux-­aansluiting onder de middenarmsteun sluit je je mp3-speler mooi op de geluids­installatie aan, maar daarna kun je het ­apparaat zelf amper kwijt.

We rijden met een handgeschakelde hatchback, voorzien van de 150 pk diesel. En dan blijkt dat Renault het niet alleen bij uiterlijke wijzigingen heeft gehouden. De Laguna stuurde al heel behoorlijk, maar voor de Phase 2 is de stuurinrichting nog iets ­aangescherpt. Het sturen gaat nog steeds erg licht en is daarmee op comfort gericht. Maar de ­reacties op bewegingen zijn voor deze ­klasse behoorlijk direct. Verder heeft onze testauto het 4Control-stuursysteem van Renault, dat twee jaar geleden ­debuteerde op de GT. In andere landen is dat systeem nu ook op andere uitvoeringen ­verkrijgbaar, maar onze importeur heeft er voor gekozen het alleen voor de GT te ­laten. Omdat die GT bij ons verkrijgbaar is, lichten we 4Control nog even toe. Kort ­gezegd zijn het meesturende achterwielen, die elektrisch worden aangestuurd. Bij snel­heden tot 60 km/h sturen de achterwielen in tegenovergestelde richting mee als de voorwielen, waardoor de draaicirkel kleiner wordt. Op hogere snelheden ­sturen ze ­dezelfde kant op, wat voor grotere koersvastheid zorgt. Wel nieuw voor ons land is de 170 pk GT benzine met automaat, zodat 4Control nu ook is te krijgen met een automatische transmissie.

Rust

Waar de Laguna vooral in uitblinkt, is in rust aan boord. We rijden zoals gezegd de 150 pk diesel en daarna ook nog even kort met de 180 pk diesel, en voor beide geldt dat het opvallend stil is in de cabine. Niet alleen motorgeluid wordt goed buiten gehouden, ook afrolrumoer van de banden of wind­geruis zijn amper waarneembaar.

Op motorengebied zijn er ook wijzigingen. Zo zijn de diverse machines door finetuning weer zuiniger gemaakt. De 205 pk sterke GT vervalt, de GT-uitvoering op benzine wordt daarmee vanzelf de 170 pk met automaat.Helaas konden we alleen met de 150 en 180 pk diesels rijden. Deze laatste voelt wat zwaarder aan in het stuur. De twee snelste versies ­hebben namelijk geen elektrische, maar ­variabele ­hydraulische bekrachtiging. Wat de Laguna parten zal ­spelen, is dat hij – ­anders dan ­bijvoorbeeld de Passat, Mondeo, Superb en 3-serie – (nog) geen ­versie met 20 procent bijtelling kent. Renault hanteert de bekende uitrustings­niveaus Expression, Dynamique, Initiale en GT. Vermeldenswaard is dat alle Laguna's standaard ingebouwde Tomtom HD-navigatie hebben. De vernieuwde Laguna komt nog deze maand naar de Nederlandse dealers.