Praktijkervaring Lexus IS 300h: dit vinden eigenaren van hybride uitdager

In dit artikel beschrijven we de derde generatie IS, die leverbaar was van 2013 tot en met 2021. In ons land was deze enkel verkrijgbaar met de genoemde hybride aandrijflijn, elders kon je hem ook met gangbare vier- en zescilinders krijgen. Hoewel Lexus gewoon een nieuwe IS maakt, nu zelfs met een heel dikke achtcilinder, is deze niet voor Europa bedoeld. De focus ligt hier voortaan op cross-overs en SUV’s, al kunnen IS-rijders voorlopig nog upgraden naar de grotere - maar wel voorwielaangedreven - Lexus ES.

Hoe ruim is zo’n Lexus IS?

Dat auto’s uit het hogere D-segment krapper zijn dan meer modale modellen in deze klasse mag bekend zijn. Deze rijder omschrijft het als volgt: “Qua ruimte is het voor mij voldoende, maar in vergelijking met mijn vorige Lexus (GS 430, 2006) of de voorloopauto van de leasemaatschappij (Opel Insignia) is het wel wat minder. Je kunt natuurlijk de achterbank omklappen, maar met twee kids is dat wat moeilijker. Het is voldoende, maar houdt niet over.”

Een andere rijder gebruikt dezelfde bewoordingen: “De ruimte is voldoende, maar houdt niet over. Achterin is plaats voor twee, drie personen kan alleen voor kortere afstanden. Voorin zit je echt ín de auto, voor mijn postuur helemaal goed. Ben je langer dan 1,80 meter, dan kan het wat krap voelen.”

Deze IS 300h-eigenaar ruilde zijn auto in op een Lexus NX 300h en geeft aan waarom veel mensen in dit segment een SUV of stationwagon kiezen: “Met gezinsuitbreiding op komst toch besloten dat een sedan hier niet praktisch voor is. Daar paste prima een kinderwagen in, maar niet veel meer.” Ook een andere rijder benadrukt de nadelen van deze traditionele carrosserievorm: “De toegankelijkheid is heel beperkt. Eigenlijk schuif je je spullen door een sleuf, dus koelkasten verhuizen kun je echt vergeten.”

En het zitcomfort?

“De stoelen zitten uitermate goed en zijn veelvoudig verstelbaar, verwarm- en koelbaar. Als je uitstapt gaat de stoel iets naar achteren en het stuur iets omhoog om je uit/instap te vergemakkelijken”, schrijft de eigenaar over zijn IS 300h F Sport Line. “De sportieve kuipstoelen zitten prima, maar zijn ook echt comfortabel genoeg om bijvoorbeeld een paar dagen lange vakantiereizen in te maken. De zitpositie is erg goed, met de middenconsole op de juiste hoogte”, luidt het oordeel van een jaar jongere IS 300h 25th edition. Ook de rijder van een IS 300h Business Line Pro is complimenteus: “De stoel, geweldig en van Volvo-kwaliteit.

Over het comfort van de achterbank komt nog wel een opmerking: “Ik heb het nu al van meerdere achterbankpassagiers gehoord dat de bank niet echt comfortabel is, daaraan zijn de 18-inch banden toch ook wel een beetje debet. Op langere stukken ervaar je te veel de kwaliteit (of het ontbreken daaraan) van het wegdek. Achterin is het comfort dus beduidend minder dan voorin de cabine.”

Hoe rijdt de Lexus IS 300h?

Enkele quotes over het weggedrag: “Deze auto is als geheel in balans en het comfort staat op een hoog niveau, een soepele vering, de auto is stil en geeft rust. De auto valt qua rijden op geen enkel onderdeel tegen. De cvt is geweldig, de elektromotor in combinatie met de benzinemotor levert een fluisterstille aandrijving op” en “Het stuurgedrag is heel erg fijn, wellicht door de 235 en 245 mm brede 18-inch banden heeft hij enorm veel grip en geeft veel vertrouwen. Er is geen bodyroll in de bochten, waardoor je niet het gevoel hebt met een auto van 1.600 kg onderweg te zijn.”

Deze positieve geluiden komen praktisch zonder wanklank. Het enige smetje zou het gewicht kunnen zijn, wat de hybride aandrijflijn mede in de hand werkt. “Soms merk je wel dat je met een erg zware auto onderweg bent. In het bochtenwerk merk ik het een beetje en bij flink remmen wat meer. Niet dat hij niet op tijd stilstaat, want hij heeft voor mijn gevoel juist een korte remweg. Maar je moet er wel aan wennen dat je bij remmen voelt dat er een flink gewicht tot stilstand moet komen.”

Bevalt de hybride aandrijflijn?

Hij werd hierboven al even aangestipt, de hybride aandrijflijn. Hoewel er geen sprake is van een traditionele cvt is het gevoel voor de gebruiker hetzelfde. Zo’n cvt heeft de naam dat hij de motor laat loeien bij het accelereren, maar bij de IS 300h lijkt dat nauwelijks het geval. “In mijn IS merk je het ook hoor, het is echt een ander geluid dan bij een getrapt systeem en ook ik had het liever niet gehad. Maar de IS is zo stil en levert zo veel vermogen dat je er weinig last van hebt, en het is ook een kwestie van wennen”, beschrijft deze eigenaar het gedrag van de transmissie. “Geluid bij optrekken is minimaal. Versnel je maximaal van 100 naar 120 km/u dan hoor je alleen een korte grom, want dan zit je er al op”, valt deze tevreden chauffeur hem bij. Wat de Lexus IS 300h verbruikt vonden we al eerder uit aan de hand van praktijkgegevens: eigenaren en gebruikers rijden er gemiddeld 1 op 15,9 (6,3 l/100 km) mee.

Infotainment minder entertainend

Het systeem is voorzien van stembediening, waarover rijders een duidelijke mening hebben. “Navigeren via voicecontrol is Waardeloos (met hoofdletter geschreven). Had ik al bij de testrit opgemerkt. Gewoon zeer slecht. Punt.” Het zijn de woorden van een ontstemde eigenaar, die bijval krijgt van anderen. “Het opdrachten geven via stemcommando's hadden ze er beter niet in kunnen zetten, het is omslachtig en herkent vaak gewoon niet wat je zegt”, is de ervaring van deze IS-rijder. Ook het navigatiesysteem zelf lijkt niet te doen wat het moet doen. Dat ervaart ook deze rijder: “Files worden laat pas opgepikt en verwerkt, als je er al in staat”. Positief nieuws is er eveneens. “De bedieningsmuis voor het audio/navigatiesysteem, waarover de pers zo negatief is, valt best mee als je er wat langer mee omgaat. Vraagt gewenning”, neemt een tevreden eigenaar het voor zijn Lexus op. 

Storingen en irritaties

Lexus heeft de naam kwaliteitsproducten te leveren, daarop lijkt deze IS 300h in ieder geval geen uitzondering. Eigenaren melden eigenlijk geen problemen, of het moet een bromtoon zijn die tussen 80 en 100 km/h kan optreden.  “De dealer heeft het nagekeken en blijkt een bekend probleem te zijn. Is perfect opgelost, als ik nu op dat soort snelheden rijd dan hoor ik niets meer”, is de opmerking van een eigenaar die met dit probleem te maken kreeg. Verder lezen we zelfs nauwelijks klein leed, of het moet een rammeltje in een portier zijn.

“De bouwkwaliteit is perfect, geen gerammel of gepiep, alles werkt en blijft werken, ook tegen een beurt aan merk je geen verschil”, roemt deze rijder zijn auto. Toch nog een kritische noot: “De portieren klinken als solide bankkluizen. Waarom klinkt het kofferdeksel dan zo hol en blikkerig? Juist dat soort kleinigheden moeten ‘kloppen’ bij een premiummerk”, zegt deze eigenaar streng.

Het zijn kleinigheden, over het algemeen zijn eigenaren bijzonder goed te spreken over hun Japanse buitenbeentje. Het weggedrag, de interieurruimte, de stoelen en zelfs de traploze aandrijflijn krijgen pluimen toebedeeld, terwijl er nauwelijks problemen optreden. Hooguit het infotainment en de led-koplampen zijn voor verbetering vatbaar. Zouden we dat luxeproblemen kunnen noemen?