Peugeot 306 Cabriolet 1.6 (1999)

Omdat de 306-reeks al weer een kleine zeven jaar op de markt is, doet Peugeot de laatste tijd veel inspanningen om de auto goed te laten afsteken tegen de vele nieuwere concurrenten. Een geducht wapen daarbij is de uitrusting, die inmiddels zodanig is opgetrokken dat de 306 daarmee bijzonder goed afsteekt. Voor het modeljaar 2000 komt daar dan nog een licht gewijzigd front bij met voortaan koplampen volgens de nieuwste mode met helder glas.
De door Pininfarina getekende lijnen zijn absoluut van een tijdloze schoonheid en eenvoud. Het interieur van deze vrijwel vierzitscabrio is zoals we dat kennen. Het dashboard is wat apart van snit en de nieuwe antracietkleurige paneeltjes staan daarop erg goed. Ook nieuw is de indeling van de snelheidsmeter met oneven tientallen; buitengewoon onhandig. De licht kuipvormige zetels zitten goed, al voelden we ons wel een beetje hoog op de bok zitten. De bewegingsvrijheid zou alleen voor echt lange lieden (metertje of twee) beter kunnen, maar met een normaal postuur "past" de 306 gewoon. Bergruimte is er in voldoende mate voorhanden, met alleen op het dashboardkastje een slot. Op de bedienbaarheid valt in wezen niets aan te merken; enkel de knopjes achter aan de middentunnel voor de bediening van elektrische ramen achter en de kap vinden we wat misplaatst. Die elektrische kap is overigens pas standaard op de 2.0-16V; voor deze 1.6 is het met vijf mille extra een prijzige optie. In de veiligheidsrace komt deze 306 Cabriolet weer goed mee met nu vier airbags en gordelspanners standaard. Daarnaast is de gebruikelijke elektrische verwennerij aan boord voor een aangenaam verblijf.

Open genieten

Tijdens de testperiode hebben we ruimschoots kunnen genieten van de zonnewarmte. De kap van de 306 heeft dan ook maar zelden dichtgezeten. Met alleen de voorruit en de driehoekige ruitjes in de portieren overeind zit je lekker uit de wind tot zo"n 120 km/h. Tenminste voorin, want ook bij de 306 is het op de achterbank dan allang niet meer uit te houden. De koets laat alleen op slecht wegdek wat kraakjes horen, maar toont zich verder van een stijve kant. De soepele vering is Peugeot eigen en staat garant voor comfortabel voortglijden.
Bij zo"n rustig karakter past ook de vertrouwde 1.6-krachtbron en de nieuwe viertrapsautomaat. In zijn normale stand houdt "ie de motor laag in de toeren en wisselt haast ongemerkt van verzet. In eerste instantie komt deze combinatie erg traag over, maar door ietsje meer gas te geven zwem je toch makkelijk met het verkeer mee zonder veel rumoer. Heb je echt haast, schakel dan de Sport-stand in. De motor klimt dan veel hoger in de toeren en de bak schakelt als je het gas loslaat vertraagd door naar een hogere versnelling. Niet de fijnste stand, want de vierpitter komt dan veelvuldig in zijn rumoeriger toerengebied. Maar wat je ook doet, een echte vlotterik wordt het met zijn 88 pk nooit, maar lekker ontspannen tuffen kun je er wel mee. Hij heeft net dat spannende, een beetje losse gevoel in de achterkant als je in een rappe bocht plots het gas loslaat. De remmen scoren een dikke voldoende, maar zijn geen uitschieter in zijn soort. Het sluiten van de kap ging bij onze testauto elektrisch; alleen de vergrendeling moet handmatig gebeuren. Die grendels zijn niet erg uitgekiend, want het draaien in het horizontale vlak gaat niet echt makkelijk en het haakje moet je zelf met je andere hand in de voorruitstijl duwen. Na een dikke halve minuut heb je de 306 Cabriolet waterdicht, al weet zich tijdens onze watertest toch nog een druppeltje naar binnen te wurmen. Niets verontrustends.
Onder de streep blijft er dan een 306 Cabriolet over die aan aantrekkelijkheid heeft gewonnen in zijn jongste editie, maar nog steeds geen koopje is; Peugeot heeft zo"n beetje de hoogste instapprijs in dit segment. De 1.6-krachtbron met de nieuwe automaat is er eentje die het beste harmonieert met een rustige rijstijl; sportievelingen zijn beter af met de handbak. Beide kampen krijgen in ieder geval een bloedmooie cabrio voor de deur, dat staat buiten kijf, maar ook eentje die op kleine punten best nog wel voor verbetering vatbaar is.