Peugeot 205 1.8 XDT - 1992 - 1.001.825 km - Klokje Rond

Je moet maar durven. Anne Dirk Loonstra kocht in januari van dit jaar deze Peugeot 205 met de gezegende kilometerstand van 980.000 en een verse apk. Dat de aanbieder een bekende Peugeot 205 specialist was, gaf vertrouwen. “In het afgelopen jaar ben ik behoorlijk bekend geraakt in de 205-wereld en ben ik bezig geweest om de 205 weer netjes te maken. Want ik heb het idee dat de vorige eigenaar niet zo voorzichtig is geweest. Ik vond bijvoorbeeld een helemaal uitgeplozen kabelboom.”

Hoewel Anne-Dirk voor de ervaren 205 nog een behoorlijke prijs heeft betaald, hielden de investeringen niet op. “In het afgelopen jaar heb ik de thermostaat vervangen en ook de dynamo, want die ging kapot omdat er olie op lekte.” Overigens vond Anne-Dirk de € 1.750 die hij betaalde niet onredelijk veel. “De turbodiesel is inmiddels een zeldzame en gewilde uitvoering. Op de meeting van dit jaar stonden er nog vier; in Nederland rijden er nog negen rond met een geldige apk.”

Het lijkt ons dan ook een veilige bewering om te stellen dat dit de 205 turbodiesel is met de hoogste kilometerstand in Nederland. De verwachting voor de keuring? “Joep zal vast het wiellager linksvoor opmerken. Verder lekt hij wel wat olie en is er wat roest.”

DE GEUR VAN DIESEL

Joep Schuurman is enthousiast over de 205. “Het was mijn eerste auto. Die werd bij mijn toenmalige werkgever ingeruild met een kapotte koppakking. Die heb ik gerepareerd en ik heb er een tijd heel veel plezier van gehad.

Maar de proefrit in dit exemplaar was best ontnuchterend. Het is een auto uit een andere tijd. Als diesel is hij best lawaaiig en alles rammelt en klappert. Verder komt uit deze auto onmiskenbaar de geur van diesel. En dat hoort niet.” Voordat de keuring start, moet de brug eerst op ‘standje winkelwagen’, want de 205 is een ‘smalletje’ vergeleken met de auto’s van nu.

Als Joep de motorkap openzwaait, is meteen duidelijk dat de brandstoflekkage serieus is. “Daar moet je écht wat aan doen. De dieselolie tast alle slangen aan en het druppelt op andere onderdelen. Daarmee komt de bedrijfszekerheid in gevaar.” Sterker nog, zodra de keuring is gestart, liggen de eerste druppels diesel al op de garagevloer.

Verder informeert Joep naar het olieverbruik. “Elke duizend kilometer moet er wel een liter bij”, bekent Anne Dirk. Volgens Joep betekent zo’n overmatige dorst dat het tijd wordt om de motor helemaal te herzien. “Maar voor een revisie moet je denken aan duizend euro per cilinder. Ik vraag me af of je dat erin moet stoppen.”

Als we de auto eenmaal hebben opgetild, wordt de precieze omvang van de brandstoflekkage duidelijk. De diesel is van voor tot achter onder de auto door gewaaid. Verder blijkt dat de koelvloeistoflekkage, waarin Anne-Dirk aardig geïnvesteerd heeft om hem weg te krijgen, nog steeds aan de orde is. Dat wordt Anne-Dirk wat te gortig: “Ik ga meteen eens contact opnemen met de garage ...”

ONDER HET NULPUNT

Wanneer we de onderzijde van de auto nader inspecteren, wordt de situatie er niet beter op. Met het grootste gemak prikt de schroevendraaier van Joep eigenlijk overal door het plaatwerk. De dorpels zijn aan beide kanten over enkele tientallen centimeters helemaal doorgeroest en bij een gat in de voorste wielkuip roept Joep lachend: “Kijk! Hieruit worden kleine Peugeotjes geboren.”

De stemming bij Anne-Dirk is intussen al tot onder het nulpunt gedaald. “We kwamen hier voor een objectief oordeel over deze auto en dat hebben we nu”, mijmert hij. “En dat terwijl ons bij aankoop is beloofd dat de auto een harde bodem zou hebben.” Joep valt hem bij: “Het is een behoorlijk slechtnieuwsgesprek geworden. Maar het is maar beter dat je het weet.

Het is dapper dat je je over deze auto hebt ontfermd, maar het op zich niet vreemd dat een auto na een miljoen kilometers helemaal op is. Wat wel erg vreemd is, is dat er over sommige roestplekken een laag tectyl zit, die nog niet zo lang geleden is aangebracht. Doorgaans wordt dat gedaan om rotte plekken te verdoezelen, want het heeft geen enkele zin om roestplekken te tectyleren. Uitermate vreemd dat de verkoper je een auto met harde bodem heeft beloofd. Ik zou zeker nog eens contact met hem opnemen. Deze auto had nooit een nieuwe apk mogen krijgen.”

Voor de vorm gaat Joep verder met de inspectie van het onderstel. “Een grappig detail is dat de beugel van de uitlaat bijna is doorgesleten. Dat komt doordat de auto een stuk is verlaagd en hij regelmatig over het wegdek schuurt.” In de achterste wielkuipen komen we nog een gevolg van de verlaging tegen. “Dit is wel een beetje te gortig, hoor”, zegt Joep hoofdschuddend. “Kennelijk hebben de wielen aangelopen. Ze hadden iets aan de stand van de wielen moeten doen, maar ze hebben met een hamer een paar tikken in de wielkast gegeven om zo meer ruimte te maken. Dat is ook een manier ...’’

Maar er is nog veel meer kritiek op het onderstel: “De stabilisatorstangen zijn versleten en de achterbanden zijn gecupt en al elf jaar oud, om maar eens een paar zaken te noemen. Maar dat zijn echt de minst dringende zaken bij deze auto. Eigenlijk moet je in deze auto geen cent meer investeren. Die is gewoon helemaal op.” En met die woorden kan Anne-Dirk het dus doen. Teleurgesteld druipt hij af. Ach, er is nog een leuk museum in Sochaux, waar een 205 met een miljoen kilometers op de teller vast een ereplaatsje krijgt ...

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“Ik heb een zwak voor de 205, maar toen ik naar de auto liep, werd ik al verwelkomd door een dieselgeur. Dat was een veeg teken. Onderweg bleek de 205 een enorme rammelbak. Dat komt door de oude dieselmotor, het door verlaging te stugge onderstel en wat versleten onderdelen. Als je aan dat oncomfortabele karakter gewend bent, is het overigens een erg leuk scheurijzer. Maar in dit geval kan ik niet anders dan twee duimen omlaag doen.”