Menu
| Uitvoering | 205 Forever 1.1i |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1994 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 141.000 km |
| KM-stand laatst | 145.890 km |
Op 10 oktober '19 was het ei-de-lijk zover:
het kopen van m'n eerste auto. Niet dat ik er objectief gezien een nodig had, aangezien ik nog op de middelbare zit, en op fietsafstand van m'n aanstaande universiteit woon, ma soit. Ik wilde, nee, moèst een auto.
En een auto in het bijzonder die er voor mij uitsprong was de 'sacré numéro', het 205-je. Op vakanties in Frankrijk raakte ik eraan verslingerd, en -gelukkig- bleken die franse koekblikjes ook nog gewoon goed te zijn.
In ieder geval: goed waar het telt.
Ik heb-'m nu zo'n vier maanden, en sinds ik mijn roze pasje heb rijd ik er eindelijk ook zèlf in. Dit valt dan op:
Allereerst is de overzichtelijkheid van de auto een pluspunt. Hij is ontzettend hoekig, en de raampartij imiteert een kas uit het westland, dus je ziet alles.
Zeker vergeleken bij de V60 van mijn ouders, de A3 van mijn oom en mijn Golf lesauto is de auto erg goed te plaatsen.
Wat ook in het oog springt, is hoe weinig deze auto's roesten. Daar staan ze ook om bekend, maar het fijn om bevestigd te zien dat alles na 26 jaar nog steeds keihard is.
Wat wèl even wennen is, is het geluid. Goed, het is een a-klasse hatchback die nieuw zo'n 24.000 gulden ( 11-12.000 euro's dus) kostte, dus dat is te verwachten. Je went er ook aan, maar veel harder dan 110 moet je niet willen rijden, ook gezien het verbruik. Dan moet het 60 pk motortje er wel erg hard aan sleuren.
Verder is iedereen die erin rijdt onder de indruk van het comfort; de stoelen (met velours!) zijn boterzacht, en de vering is op z'n Frans, behoorlijk zacht. Voordeel is dat het chassis nooit harde klappen krijgt, maar het nadeel is dat hij meer overhelt dan ik gewend ben- een klaverblad is een 'ervaring'.
Als gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat het interieur wel lichtjaren ver van nu verwijderd is. De binnenpanelen achter zijn een beetje vervormd van de leeftijd, en de ventilatieknoppen hebben een eigen karakter.
Nog een praktische noot; de kosten. De verzekering en wegenbelasting zij peanuts ( 62,- per kwartaal aan MRB), en het verbruik is acceptabel. Ik heb met 90 km binnendoor en 290 snelwegkilometers tot nu toe 1:16 gekregen, maar dat moet nog wel beter kunnen als je op zomerbanden rijdt als het niet stormt. Wel moet je erop letten dat je premiumbenzine tankt, de nieuwe E10 vreet de leidingen op van auto's van voor 2000.
Maar ik kan 'm echt van harte aanraden als aanstaande klassieker of als stadsauto ( mits je sterke armen hebt, stuurbekrachtiging hoort er niet bij) Ik heb 'm als eerste auto en ben -als het even meezit- van plan 'm altijd te houden. Ik houd jullie op de hoogte.
Tijd voor een update! Ik heb er da laatste tijd af en aan mee gereden, voornamelijk voor wandelingen ( en rijoefening natuurlijk). Hij start altijd snel, en ik begin gelukkig ook een beetje handig te worden met de hakerige bak, die vooral moeilijk in z'n 'arrière' is te krijgen. Daarvoor is het een kwestie van goed, krachtig mikken, en héél rustig 'voelen'aan de koppeling of-'ie de achteruit heeft gepakt.
Ik ban afgelopen week naar de garage geweest om er vroeg bij te zijn voor de APK, om niet in de rats te komen als er wat aan moest gebeuren.
gelukkig was er niks ergs, maar wel een paar vervelende dingetjes:
1-Fuseekogel L en stuurhuishoes lekken
2-achterlampjes branden ongelijk helder
3-passagiersstoel had een losse bout
4-ruitensproeier vóór werkt niet
5-accu zat wat los
6-chassisnummer niet goed leesbaar
7-koplamp rechts niet goed afgesteld (en af te stellen)
Niks ergs, en alles - op de stuurinrichting na- ga ik zelf oplossen.
Vooral het chassisnummer en de koplamp waren onhandig ontworpen:
Het chassisnummer moesten we reconstrueren met een dremel, omdat deze oorspronkelijk op een flinterdun en kwetsbaar stukje metaal was ingeslagen. Vertel het het RDW aar niet verder, maar het is iig gelukt ;)
De koplampversteller was gewoon dom ontworpen: de schroefdraad die de lamp van L naar R moet draaien zit muurvast, en die zou je met een flinterdun stukje ongekookt spaghetti moeten verstellen. Goed, ze hadden niet gedacht dat de auto 26+ jaar mee zou gaan, maar handig is het niet.
Daarnaast heb ik in coronatijd meteen de kans gegrepen om de auto van onder goed te bekijken, en een paar probleemgebieden van de carosserie aan te pakken. De linker- en rechter voorkuipen hadden wat roestplekjes, waar ik met een staalborstel, roestomvormer en tectyl mezelf op uitgeleefd heb. Ook de lak bij de lasnaad van de onderkant van de deur tot het achterwiel is door torsie en leeftijd gewoonlijk te scheuren, dus dat heb ik hopelijk ook (provisorisch, misschien) opgelost. Na de herkeuring meer nieuws!
Gelukkig was het gisteren zover, de 205 -die tegenwoordig ook als ''Philippe'' door het leven gaat- was weer veilig bestempeld.
Het bleek nog een hele toer om de verlichting op orde te krijgen: een 98-er Generation van de slooop heeft me het verstelmechanisme, bumperstrip, en rechterkoplamp opgeleverd. De fitting van de halogeenlamp zelf miste een paar tandjes die de boel op z'n plek moesten houden, dus die heb ik maar vervangen voor een veel stevigere en waterdichtere 'nieuwe' koplamp, waar de fitting in vast schroeft. Grappig detail: m'n oude lamp was nog Frans van Valeo, de nieuwe komt uit Taiwan!
Die koplampbehuizing zelf zat met een pin vast het knipperlicht, maar de haak waar die pin in moest vallen, was zó versleten dat de koplamp er bij de eerste hobbel al weer uit lag.
De garage heeft de fusee- en stuurkogelhoezen vervangen, samen wet wat klein spul. De kosten waren ongeveer: 123,82 euro voor de hoezen, 15 voor de koplamp, 6 komma nogwat voor het knipperlicht, 6,82 voor de ruitensproeierpomp, en nog eens 15 voor diverse dingen van de sloop.
De kosten vallen -zeker i.v.m. de Volvo van mijn ouders- ontzettend mee.
Over een paar duizend kilometer preventief de olie, filters, en een paar pakkingen vervangen, en dan is- 'ie weer tip-top. Of in ieder geval qua techniek ;)
Een nieuw berichtje, dat was weer eens nodig!
Ik heb de 205 nu al weer dik een jaar, en ~2400 km later is hij flink opgeknapt!
Ik heb de laatste tijd meer met 'm gereden, als (semi)dagelijkse auto. Tripje voor marktplaats, in de regen naar colleges, et cetera.
Dat doet-'ie prima, en het verbruik lijdt er ook niet onder.
Het enige 'probleem' wat ik nu heb, is een oud raamrubber dat bij regen wat vocht doorlaat. Daar kan je niks nieuws voor krijgen, dus nu is het op regenachtige, koude dagen de eerste kilometers rijden met half beslagen ruiten.
Omdat de afbladderende blanke laklaag door alle regen met centimeters per dag dan m'n achterklep af kwam zetten besloot ik er iets aan te doen: Ik heb de spuitbus ter had genomen.
De lak was altijd al een doorn in mijn oog, maar nu kwam er bij elke regenbui water ònder de
toplaag te zitten, wat me niet ideaal leek..
Het is niet perfect, maar soit, een echte restauratie krijgt hij over een
paar jaar maar, als ik wat meer budget heb. Dit is meer een preventieve noodactie.
Dus op een donderdagavond heb ik 'Philippe' afgeplakt, opgeschuurd- dat voelt héél erg tegenstrijdig-, en in twee, op sommige plekken drie
lagen afgelakt.
Het resultaat is op sommige plekken echt best goed, maar waar de laatste laag minder dik opgespoten was moet er nog stevig gepolijst worden. Dat komt dit weekend hopelijk!
Hierna heb ik nog en 205-badge aangebracht, dat staat wat beter dan de originele halfvergane stickers.
Op het menu staat nu nog een onderhoudsbeurt, misschien met wat verse versnellingsbakolie, en een oplossing voor dat lichtelijk lekkende klapruitje linksachter. Hoe ik dat ga oplossen, moet ik nog even zien.
Gelukkig nieuwjaar!
Philippe heeft het vuurwerk zonder kleerscheuren overleefd, godzijdank. Een paar auto's in de buurt waren behoorlijk vernield, dus ik kneep 'm wel een beetje.
Het nieuwe jaar begon voor de 205 met een reportage voor een niet nader genoemd Nederlands autoblad, dat wel vaker lezersauto's in de spotlights zet. Dat was wel weer een gave ervaring, dat gaan we nooit meer vergeten!
Qua onderhoud:
deze maanden gaat er nieuwe olie door de aders vloeien,
krijgt hij nieuwe bougies van Bosch ( die zijn erg vuil, vermoed ik),
worden de schakelstangen vervangen (was nodig ook!),
en haal ik alles in huis om de zwetende versnellingsbak aan te pakken.
Verder heb ik bij Peugeot ook maar geïnvesteerd in isolatiemateriaal.
De 'normale', d.w.z., de niet-GTI'tjes hebben namelijk nauwelijks geluidsisolatie, wat op de autoroute in Frankrijk niet zo prettig is!
De motorkap op schutbord krijgt dan een laag bitumen- hopelijk helpt het.
Totale kosten voor
-4L olie
(van 'L'Aventure Peugeot')
-geluidswering 10,28
-sticker peugeot rally '85 5,-
-diverse onderdelen schakelen een boel
Totaal incl. belasting&verzending: 43,71
(Van Autodoc)
-Bosch bougies (4) 10,94
-2 keerringen v'bak 7,96
-reserve V-riem 2,-
-Shell versnellingsbakolie (2l) 17,92
-Diverse bussen, lagers, etc 11,48
totaal (incl verzending&zo) 63,45
Totaal van alles 107,16
Dat is op zich best een bak geld, maar ik denk dat hij er wel ontzettend van zal opknappen. En met al deze, niet allemaal per sé noodzakelijke, onderdelen kunnen we weer een jaar vooruit, hopelijk!
Ik houd jullie op de hoogte, als er weer iets interessants te melden valt!
Bonjour! We zijn weer terug met 'n kleine update:
sinds de vorig keer het 205'je weer een stuk comfortabeler geworden!
Als belangrijkste heb ik geprutst met de schakelstangen. Die waren -zeker voor nieuwelingen bij het 205-rijden- een moeilijke horde.
Ik heb dagenlang af en aan onder de auto gelegen, maar slechts deels geslaagd. Ik had namelijk maar gegokt dat een kogeltje, waar het hele gebeuren (letterlijk) om draait, van een 104 ook op m'n 205 zou passen. Maar niet dus.
maar goed, ik heb drie kubieke meter zand onder hitteschildjes vandaan gepeurd, alle schakelstangen opnieuw ingevet, en wat kleine oppervlakteroest opgelost.
Over oppervlakteroest gesproken: de rem/brandstofleidingen kleuren een beetje bruin. Het is nog niet heel erg, maar dat wil ik liever wel zo houden, en dus heeft dat ook nog wat TLC nodig.
Het tweede, is de geluidsdemping. Ik had dus twee bitumen matten isolatie besteld, en het werkt briljant! Ik had er m'n twijfels over, maar voor 12-ish euro is het elke cent waard.
Ik heb 't aan de binnenkant van de motorkap geplakt, en alles blijft uit zichzelf goed kleven.
Het resultaat: zeker onder de 80 is Philippe duidelijk stiller, en op de brult de TU1 HDZ nu nìet meer luider dan een in z'n staart gebeten leeuw.
Ook in de winter is hij nog steeds verbluffend betrouwbaar:
starten met -3, na week of 3, of 4? Pas de problème!
In de sneeuw rijden is nog wel nieuw voor me, dus dat was even wennen.
Rustig maar, we zijn niet tegen een boom aan geglibberd, maar het is een totaal andere manier van rijden.
Ik heb eventjes geoefend op het volgesneeuwde parkeerterrein van de buurtsuper, niks meer.
de 165/70/r13 (zomer)bandjes hebben overduidelijk moeite om de 60 wilde PK's op het ijs te krijgen, dus met beleid gas geven is cruciaal. Remmen was verrassend goed, maar in een bocht is dat vast anders...
Zo, daar zitten we weer voor een nieuw hoofdstuk in dit verslag.
De laatste update schreef ik onder sneeuwgrijze luchten, maar nu neemt de Zon het stokje over.
Wat is er in de laatste maanden veranderd, gedaan, gebeurd?
Deze winter haal ik zo'n 1:16,6. Dat is op zich netjes, maar niet echt spectaculair. De korte ritjes en "spuit-maar-raak"-injectie nemen dat deel voor hun rekening.
Verder doet-'ie het goed hoor!
Omdat ik ook moeilijk kan verbergen dat ik 205-gek ben, krijg het onderwerp van 'n gesprek nogal vaak op auto's. En, je raadt het al: iedereen heeft er een gehad, en vindt ze leuk. Voor zover het strelen van m'n ego.
Wat heb ik de laatste maanden qua klussen gedaan?
first and foremost:
er is roest gevonden! Daarmee is Philippe officieel een klassieker (vind ik)!
Achter de rechter koplamp, in de wielkuip, zit een gat van zo'n vier vinders breed. Het is niet structureel, maar wel lullig. Voor nu zit er een laag tectyl over, dan zien we dit jaar wel hoe goed ik kan lassen.
Ten tweede:
De remleidingen begonnen wat te oxideren. M'n garagist vond het nog wel veilig om ze op te schuren, primen, en te tectyleren. Aldus geschiedde.
Het heeft nogal wat uurtjes van schuren, schuren, en schuren gekost, maar het is gelukt. Nu ziet de bodem er weer netjes uit, en hoef ik me nog een paar jaar geen zorgen over leidingen te maken.
Verder nog iets gedaan?
Yep: verstralers. Gele Cibiés 95 zitten nu in de voorspoiler, wat Philippe wat meer 'curbside appeal' geeft. En licht, natuurlijk.
Dat extra licht is zeker handig op de donkere wegen in Zweden.
Wacht, Zweden?
Yep, Ik ga met 27 jaar oude Philippe zo'n 7.000 km naar de Noordkaap, het dak van Europa!
Met een paar andere 205s en een 505 gaan we (als de grote C het toestaat) deze zomer in zo'n drie weken op en neer. Duitsland, Denemarken, Zweden, Finland, en Noorwegen liggen op de route.
Daarvoor heb ik vast wat extra dingen ingeslagen als een thermostaat en koelfanschakelaar, dat soort spul.
Ben ik nerveus? Ja.
Gaan we het halen? Vast wel.
Gaan we het nooit vergeten? Nope.
Tot zover, tot de volgende update!
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
