Opel Astra Sports Tourer 1.6 Turbo Sport (2012)

Stationwagons staan haast van nature ten dienste van gezinnen. De lifestylecombi's doen de reputatie van deze slokops de laatste jaren echter wel wat geweld aan. In de praktijk worden stations steeds vaker gekocht voor hun vorm. De stationwagon is tegenwoordig een wat handzamer en soms fraaier derivaat van de hatchback- en sedanvarianten van een model en dus zeker niet alleen de beul van het gamma die het zware werk verzet. Dat geldt zeker ook voor de Opel Astra Sports Tourer, die de lijnen van een echte lifestylecombi heeft. Je zou vrezen voor de hoofdruimte achterin, maar die valt mee. Dat is op het eerste oog vreemd, aangezien de daklijn van de Opel sterk lijkt te dalen. Dat is echter suggestie; de raampartij loopt aan de bovenkant weliswaar schuin af, maar het dak doet dat veel minder. En zo heeft Opel veel meer ruimte weten te creëren dan je in een lifestylestation verwacht.

Wat betreft beenruimte voor de achterpassagiers heeft de Astra minder te bieden. De ruimte achter in de Astra houdt niet over. Niet te grote mensen kunnen er een goede zitpositie vinden, maar voor langere mensen zal dat moeilijk worden. Zoals je verwacht bij een stationwagon zit de echte ruimtewinst en dus de toegevoegde waarde vooral in de bagageruimte. De Astra offreert achterin maximaal 1.550 liter.

Sportief gevoel

Voor het ontwerp van het dashboard heeft Opel dat van de Insignia als voorbeeld genomen. De gelijkenis is treffend. Het zal zeker in de smaak vallen bij knoppenliefhebbers. In het begin is het even zoeken, maar je vindt al snel je weg aan boord. Dat de verchroomde ring rond de centrale knop de enterfunctie van het navigatiesysteem herbergt, is een ergonomische misser. Wel voelt de knop – net als de overige bedieningsorganen – solide aan. De voor het dashboard gekozen materialen doen dat ook en zien er bovendien hoogwaardig en duurzaam uit. Het geprofileerde stuurwiel ligt prima in de hand en geeft je samen met de stoelen met dikke randen een sportief gevoel. Dat verwacht je niet direct in een huis-tuin-en-keuken-Astra. Verder valt het met het huis-tuin-en-keukenkarakter nogal mee.

Voor het betere circuitwerk schiet hij tekort, maar brave huisvaders hoeven zich allerminst te schamen voor de prestaties van deze gezinsauto. De Astra Sports Tourer doet met z'n 1,6-liter turbomotor z'n naam eer aan. Terecht geeft Opel de stationwagonversie allang niet meer de stigmatiserende toevoeging Caravan. Die zou de lading niet meer dekken. Met z'n 180 pk sterke viercilinder vallen de prestaties wat tegen. Wellicht speelt zijn relatieve zwaarlijvigheid hem parten. Hij voelt bovendien aanmerkelijk slomer aan dan hij is. Dat heeft onder meer te maken met het gegeven dat er maar weinig mechanische geluiden van de andere kant van het schutbord doordringen in het passagierscompartiment van de Astra, maar ook met het gebrek aan communicatie van de stuurinrichting. Volledig doods is het beslist niet, maar van iets minder bekrachtiging en een fractie meer scherpte zou de Opel-besturing zeker opknappen. Het onderstel neigt naar het comfortabele, wat van de Astra een aangename reisgezel maakt.