Nissan Patrol GR 3.0 Di Turbo Elegance (2005)

Vorig jaar is de Patrol fors gefacelift, maar hij doet nog altijd sterk denken aan het in 1998 geïntroduceerde basismodel. Binnendoet het dashboard met twee hobbels enigszins denken aan dat van de BMW 7-serie; één welving die 't instrumentarium bedekt en één waaronder een infotainmentdisplay schuilgaat. Het voor dit deel gebruikte materiaal voelt enigszins zacht en daardoor prettig aan en is van 'n hogere klasse dan het kunststof dat eronder zit. Een groot deel van het dashboard voelt namelijk aan als bakeliet en ziet er met houtprint erg goedkoop uit. Dat geldt ook voor de middenconsole, waar het aluminiumkleurige plastic 'n beetje Koreaans aandoet. Ook weinig indrukwekkend is de zonwering onder het glazen schuifdak; op hobbelige wegen glijdt deze vanzelf open. Slordig.

Gewenning
Gelukkig zijn alle meters en beeldschermen goed af te lezen; grote wijzerplaten voorzien van duidelijke cijfers voor snelheid en toerental en heldere kleuren op 't informatiedisplay. De schakelaars, knopjes en hendels laten zich na wat gewenning makkelijk bedienen. Ze zitten nogal verspreid, maar als je er eenmaal vertrouwd mee bent, is er weinig aan de hand. Achter het stuur is 'n redelijke zitpositie te creëren, al zorgen de korte stoelzittingen na verloop van tijd wel voor vermoeide bovenbenen.
In onze contreien wordt de Patrol slechts met een drieliter viercilinderdiesel geleverd. Het vermogen van de dieselmotor is 160 pk en — interessanter — het koppel is 380 Nm bij 2.000 omwentelingen per minuut. Althans, in combinatie met de handgeschakelde vijfbak, bij de viertrapsautomaat is het koppel 354 Nm. Dat de motor bij 2.000 toeren z'n grootste trekkracht afgeeft, merk je niet; pas tussen pak 'm beet 2.700 en 4.000 tpm heb je het gevoel dat er iets gebeurt. Buiten dit toerengebied maakt de motor een slome indruk en ben je flink aan het schakelen om met het verkeer mee te komen. Hoewel de motor in combinatie met de automaat dus over minder koppel beschikt, verdient die configuratie op dit punt de voorkeur.

Compromisloos
De ruggengraat van de Patrol wordt gevormd door een robuust ladderchassis. Daarmee wordt meteen duidelijk gemaakt dat we hier met 'n serieus werkpaard te maken hebben. Alles is erop gericht om met deze auto te kunnen rijden waar de meeste auto's blijven staan, wat nog eens wordt onderstreept door het ontbreken van onafhankelijke wielophanging. De starre assen leveren een weinig communicatief onderstel op, met een vrij vage besturing. Op korte oneffenheden zorgt de constructie voor een grote mate van stoterigheid en hobbelt de carrosserie alle kanten uit. Alleen in het terrein met de stabilisator van de achteras uitgeschakeld, wordt de auto minder schokkerig. Met groot gemak beweegt de Patrol zich over de slechtste ondergrond, niets lijkt hem in de weg te staan. Zeker niet met ingeschakelde vierwielaandrijving en als het te gortig wordt ook nog de lage gearing.

Kapers op de kust

Met automatische transmissie mag de Patrol 'n aanhanger van 2.500 kilogram trekken, met de handbak zelfs een kar van drieënhalve ton, waardoor de dikke Nissan populair is bij mensen die regelmatig op pad gaan met een paardentrailer, een rijdende marktkraam of een tandemasser vol bouwmateriaal. Maar hoe praktisch de vernieuwde Patrol ook is, inmiddels zijn er geliktere kapers op de kust.