Nissan Micra 1.6 160SR (2005)

De Micra heeft een veelbelovende typeaanduiding, maar helaas, 160 staat niet voor het vermogen van de krachtbron, maar voor de inhoud. Hij wekt echter 110 pk op, voldoende voor een kwiek weggedrag. De Nissan komt rap uit de startblokken; in 9,2 tellen zit je vanuit stilstand op de 100 km/h. Van 80 naar 120 km/h duurt in vier 7,9 tellen en in vijf 10,7. Zelfs als je schakellui rijdt, wil de Micra best vooruit, maar het is geen straf om te schakelen. De gangwissels verlopen precies en met korte slagen, maar ook enigszins hakerig.
De Nissan is tot op hoge snelheid stabiel. Hij rijdt niet als een te sterk gemotoriseerde supermini, maar kan het vermogen goed aan. De motor laat zich niet alleen gelden door z'n prestaties; hij is ook goed hoorbaar. In een sportieve auto is dat best geoorloofd. Bochtenwerk is een feest. De Nissan is in eerste instantie onderstuurd en wil het binnenste voorwiel optillen. Gas los resulteert in een zwieper van de achterkant – als het stabiliteitssysteem uit staat, tenminste. Dat de Micra SR160 een sportieve inborst heeft, wordt onderstreept door het tamelijk stugge onderstel. Korte oneffenheden worden nadrukkelijk doorgegeven aan het interieur. De SR160 staat op 16-inchwielen met daaromheen 185/50-banden. De snelheidsafhankelijk bekrachtigde besturing werkt precies en voldoende zwaar, maar mist gevoel, vooral rond de middenstand.

Somber
Het donkere interieur oogt een beetje somber. De zetels en de achterbank zijn bekleed met leer en stof, dat staat luxe. De steun van de voorstoelleuningen valt wat tegen. Een domper is de hoge zit: dat kan echt niet in een sportieve auto. De fraaie aluminium pedalen maken dat niet goed. Je torent boven het dashboard uit, ook met de stoel in de laagste stand. Gelukkig is het stuurwiel in hoogte te verstellen, maar helaas niet axiaal.

De achterbank is twintig centimeter te verschuiven. Met de bank in de achterste positie is er verbazend veel beenruimte. Aan hoofdruimte kom je achterin te kort door het aflopende dak.
Het instrumentarium is vrij traditioneel van opzet, maar de roomwitte wijzerplaten maken er toch een feestje van. Het leukst is het middendeel van het dashboard. De bedieningsorganen van het verwarmingsen ventilatiesysteem lijken uit porselein vervaardigd en het display dat de temperatuur in het interieur aangeeft, is gevat in een soort minipatrijspoort.

Nissan levert een zender in de vorm van een conventionele sleutelhouder, die de Micra op afstand automatisch ontgrendelt. Je hoeft alleen handmatig het portier van het slot te halen met behulp van een minuscuul knopje op de handgreep. Ook op de achterklep vinden we een dergelijk knopje. Makkelijk als je met je handen vol met boodschappen staat. En hierin manifesteert de Nissan zich toch als boodschappenauto; een kleinigheid als een uitklapbaar haakje in het dashboard om een tas aan op te hangen getuigt daarvan. Maar ook de opklapbare zitting van de passagiersstoel, met daaronder een opbergruimte van twaalf liter, geeft aan dat aan praktisch nut gedacht is.

Over de uitrusting valt weinig te klagen. Een boordcomputer en een hele batterij airbags. De Nissan heeft ook hoofdairbags achterin. De test-Micra heeft bovendien stoelverwarming.