Mazda MX-5 Roadster Coupé 2.0 S-VT GT-L (2012)

Genot is met de nuttelozen. Tenminste, dat is elke keer een logische conclusie zodra je achter het stuur van een Mazda MX-5 stapt. Aan de ene kant is de piepkleine roadster uit Japan zo praktisch als – bij wijze van spreken – een lekkende regenjas, aan de andere kant blijft de MX-5 één van de leukste stuurauto's die er zijn. Echt nuttig is anders, maar elke kilometer in deze Mazda is een plezier.

Als vanouds volgt het merk met de MX-5 het klassieke roadsterrecept; een relatief laag gewicht, de motor achter de vooras en de aandrijving op de achterwielen. Met een heerlijk vermakelijk weggedrag – en de bijbehorende grote glimlach – als resultaat. Zoals het hoort, zou je bijna zeggen …

Heerlijk sturen

Als we zeggen dat het genot met de nuttelozen is, klinkt het alsof we de Mazda MX-5 betitelen als een zinloze auto, maar dat is zeker niet onze bedoeling. Wel is zeker dat de compacte Roadster Coupé een beperkte kopersgroep aanspreekt: dit is een auto die je koopt als je voornamelijk lekker wilt sturen. Daar is de MX-5 namelijk nog steeds een meester in. Hij is niet heel praktisch, met slechts 150 liter aan bagageruimte en een bijzonder krap interieur, maar die minpunten vergeet je meteen zodra je de eerste bocht in duikt. Omdat de voorwielen niets anders hoeven te doen dan sturen, voel je ogenblikkelijk dat de MX-5 een doelgerichte auto is; het gevoel in de besturing is enorm helder. Al snel heb je door hoeveel je moet insturen om het relatief lage, lange neusje van de auto precies op het juiste punt van de bocht te richten.

Een MX-5 reageert vrijwel meteen zodra je stuurt, zonder dat hij nerveus wordt. Bocht na bocht kruipen bestuurder en auto dichter naar elkaar toe: hij is wendbaar, speels en goudeerlijk. Al rijdend voel je steeds beter waar zijn grens ligt. Gooi je de Mazda vlot over een rotonde, dan voelt dat als een plezierig robbertje stoeien, geholpen door de fenomenaal strakke zesversnellingsbak.

Onder de motorkap van de Mazda huist een ongeblazen 2,0-liter viercilindermotor, die goed is voor een vermogen van 160 pk en een maximumkoppel van 188 Nm bij 5.000 toeren. Het toerenkarakter van de krachtbron past prima bij de MX-5. Het is een lekker alerte motor, die het duidelijk fijn vindt snel hoge toerentallen op te zoeken. Dan voel je hoe de achterbanden zich in het wegdek vastbijten. Accelereren in de Mazda voelt zodoende alsof je door een onzichtbare reuzenhand een ferme maar gecontroleerde duw in je rug krijgt.

Stalen klapdak

De test-Mazda is een Roadster Coupé, voorzien van een stalen klapdak. Fanatici vinden dat een MX-5 per definitie de standaard canvas kap moet hebben. Anderen vinden een in kleur gespoten dak veel beter staan dan zo'n stuk tentdoek. En dat je het dak met een druk op de knop kunt laten verdwijnen, is natuurlijk helemaal mooi. Een MX-5 met hard dak is zeker niet goedkoop. Gelukkig is de MX-5 geen kale auto, want als GT-M is hij voorzien van alles wat je wilt in dit segment. Zeker gecombineerd met z'n heerlijke rijgedrag maken die zaken de MX-5 onverminderd de moeite waard.