Mazda Demio 1.5 Exclusive (2000)

Oh, oh, oh, wat kréég Mazda er ongenadig van langs toen na een aantal vette jaren met leuke, aparte en zelfs trendsettende auto's de haast onvermijdelijke magere jaren aanbraken. Het meest treffend werd de doodklap geïllustreerd door de 121. Het Bolhoedje - even geliefd als verguisd, maar in ieder geval spraakmakend - werd opgevolgd door een Ford Fiesta met een ander logo. Er werden er zo hier en daar heus wel 'n paar verkocht, maar het durfal-imago van Mazda was compleet naar de knoppen. Het heeft een paar jaar geduurd, maar nu lijkt er weer wat lef in de Japanners te zitten. Ze hebben zich vol overgave op het Zaligmakende Segment der Ruimtewagens gestort. In elk deeltje zijn ze vertegenwoordigd, van groot (MPV), via middel (Premacy) naar klein: onze Demio hier.
Onze Demio is er ontegenzeggelijk op vooruit gegaan bij z'n facelift. De nieuwe vijfkantige Mazda-familieneus geeft hem een stoer front en door z'n spoilerwerk en overvloed aan rechte lijnen heeft 'ie iets bonkigs, iets robuusts. Ook het interieur is aangepast, zegt Mazda, volgens de 'MPV-lijn'. Kan zijn, al hebben wij op dat vlak nooit zulke enorme verschillen tussen de MPV's en andere Mazda's kunnen ontdekken. Een Mazda-interieur is een Mazda-interieur is een Mazda-interieur. Dat houdt gelukkig genoeg in dat afwerking en overzichtelijkheid dik in orde zijn, maar jammer genoeg dat het aan fantasie of vrolijkheid ten enen male ontbreekt. Wie wil weten hoe het voelt om kleurenblind te zijn, of te jong is om te weten hoe zwart/wit-televisie eruitzag: neem plaats in een Demio. Ongelooflijk hoe veel verschillende soorten grijs er zijn trouwens!

Ontdooide mammoet

Op het rijden van de Demio kunnen we zelfs met de slechtste wil van de wereld maar weinig aanmerken. Hij stuurt goed, niet te zwaar maar gelukkig ook zeker niet te licht. Een slecht schakelende Mazda zijn we nog nooit tegengekomen, en de nieuwe Demio vormt geen uitzondering. Wel is dit weer zo'n auto waar we constant ruzie hadden met de koppeling. Te eerste komt hij vrij hoog op en dan duurt het ook nog een tijdje voor hij echt aangrijpt. Typisch zo'n geval van 'laten we die koppeling zó maken dat zelfs een ontdooide mammoet de motor niet laat afslaan'. En waarbij je, als je een beetje vlot wilt schakelen, de helft van de tijd bezig bent de koppelingsplaat op te roken. 't Went hoor, gewoon wat rustiger aan doen. Voor de rest is de Demio qua wegligging en dergelijke foutloos. Hij helt in bochten minder dan je van zo'n hoog gebakje zou verwachten. Beetje stoeien vindt 'ie ook best lekker, en mocht 'ie wat over z'n voorwielen gaan schuiven: don't worry. Gas los en be happy. Eén puntje: de nieuwe 1.5-motor is fijn, lekker vlot, niet te onzuinig en erg toegeeflijk, maar wel wat lawaaierig. En dan helpt zo'n hoge carrosserie qua windgeruis ook al niet mee.
Op een gebrek aan gebruiksmogelijkheden zul je de Demio niet betrappen. De achterbank is uiteraard eenvoudig in twee delen neer te klappen, wat een forse laadruimte oplevert. Mazda heeft goed naar de Renault Twingo gekeken, want twee van de unieke gimmicks die dat autootje destijds zo'n revelatie maakten, zijn ook in de Demio terug te vinden. Allereerst is de achterbank verschuifbaar over een lengte van 12 centimeter. Zo kan makkelijk gekozen worden voor óf voldoende beenruimte voor achterpassagiers óf net wat meer bagageruimte. Inderdaad: of-of, want met de bank naar voren geschoven blijft er nauwelijks beenruimte achterin over. Tweede Twingo-handigheid is de achterbankleuning die niet alleen voorover, maar ook achterover geklapt kan worden. Klap dan ook de voorstoelleuningen achterover en je hebt een heus bed. We weten niet of u graag in de auto overnacht, maar in de Demio kán het. Voorin de kleine Mazda zijn voldoende opbergmogelijkheden in de vorm van vakken en vakjes, en tussen de voorstoelen zijn maar liefst drie bekerhouders - ook handig om je GSM bij de hand te houden. Een stuk handiger dan in het open vak voor de bijrijdersstoel - één keer goed remmen en je mobiele telefoon vliegt door het interieur.
Optellen maar! De Mazda Demio is een prima rijdende auto, die dat gezien z'n Japanse achtergrond waarschijnlijk ook jaren probleemloos zal doen. Een beetje kleurloos is hij wel, en niet iedereen zal gecharmeerd zijn van z'n uiterlijk, maar dat laten we graag aan uw smaak over. Maar om 'm puur op grond van een verschuif-, neer-, op- en omklapbare achterbank als mini-MPV te bestempelen - 't gaat ons wat ver. Tot slot kunnen we hem niet direct een koopje noemen en hadden we constant ruzie met de koppeling.