Mazda 6 SportBreak 2.0 CiTD 121pk Touring (2006)

Vorig jaar heeft Mazda z'n 6 op subtiele wijze gefacelift, en het interieur is bij die gelegenheid met terughoudendheid gewijzigd. Het vormt echter een fikse stap voorwaarts ten opzichte van dat van de eerste generatie. De middenconsole is niet langer in zilvergrijs uitgevoerd, maar heeft nu een donkere tint. De tunnel-console, de sierlijst rond het dashboard, de armsteunen van de portieren en de portiergrepen hebben dezelfde kleur. Jammer van de chromen omlijsting van de meters in het instrumentarium, dat accent had wat ons betreft achterwege mogen blijven. De bedieningsknoppen zitten in clusters en hebben een af-wijkende kleur ten opzichte van de middenconsole.
Ergonomisch heeft Mazda zijn zaakjes daarmee tegenwoordig beter voor elkaar in de 6, omdat draaiknoppen en druktoetsen eenvoudiger te vinden zijn. Ook de afwerking is prima; de diverse interieurdelen sluiten goed op elkaar aan en alles functioneert uit-stekend, het klepje boven op het dashboard uitgezonderd. Bestuurdersstoel en stuurwiel zijn riant verstelbaar. De stoelen verlenen voldoende comfort, maar zijn zeker niet te zacht.

Bochtenridder
Mazda heeft met de 6 naam gemaakt met z'n sportieve rijeigenschappen. Vooral de besturing van de Japanner heeft altijd veel lof toegezwaaid gekregen. Terecht, hij stuurt uitermate strak en direct en nodigt uit tot stevig bochtenwerk.
Sturen gaat heel direct en met veel gevoel. In het vooronder ligt een tweeliter common-rail dieselmotor, die maximaal 121 pk opwekt en een maximumkoppel genereert van 320 Nm. De acceleratie van 0 naar 100 km/h neemt 11,6 seconden in beslag. De dieselmotor biedt echter het nodige koppel en daarmee
doet de 6 z'n voordeel in de tussensprints.
Het schakelen verloopt overigens niet boterzacht. Vooral de gang van de vierde naar de vijfde versnelling gaat nogal hakerig. Vanaf 1.800 tpm is de motor goed bij de les. De reacties op het gaspedaal zijn fel, de 6 maakt een vlotte indruk. Een lawaaiige echter ook, want de oliestoker laat flink van zich horen, zowel stationair draaiend als bij stevig accelereren.

Honingraatmotief
Het uiterlijk van de Mazda 6 SportBreak is wars van modernistische designtrucs. De neus is zonder meer het sterkste punt. Die oogt agressief door de platte, brede, enigszins geknepen koplampen, die je zelfs een beetje gemeen aankijken. De smalle, met heldere lenzen uitgevoerde units hebben donkere sierranden. De grille, die door de koplampen ingeklemd wordt, ligt diep verzonken en het grote, glimmende Mazda-embleem laat aan duidelijkheid niets te wensen over. De luchtinlaat in de voorbumper imponeert door de grotere muil die hij opzet. Net als de grille is die voorzien van een rasterwerk met een sportief ogend honingraatmotief.
De Japanners hebben de achterzijde bij de facelift zó licht gewijzigd, dat je heel goed moet kijken om de veranderingen te spotten. Maar aan de kont van de SportBreak mankeerde optisch dan ook weinig. Zo worden de reflectoren in de achterbumper nu door een horizontale inkeping met elkaar verbonden, hebben de achterlichtunits donkere lenzen en lopen ze iets verder de hoeken van de carrosserie om.