Test: Mazda 6 MPS (2006)

Lang gerijpt

Mazda 6 MPS
Mazda 6 MPSMazda 6 MPSMazda 6 MPSMazda 6 MPSMazda 6 MPSMazda 6 MPSMazda 6 MPSMazda 6 MPS
AutoWeek 5 2006
AutoWeek 5 2006

Je leest het in AutoWeek 5 2006

Na een lang rijpingsproces is 'ie er: de Mazda 6 MPS. MPS? Het staat voor Mazda Performance Series en lijkt in die zin erg op de afkorting die de kont van door het Opel Performance Center sneller gemaakte Opels siert. Snel is de 6 MPS zeker, dankzij de direct ingespoten 2.3 geblazen viercilinder. Vierwielaandrijving zorgt voor voortreffelijke grip, maar mis je ook de twee extra cilinders die de concurrenten wel hebben?

Met een prijs van 46.995 euro en een vermogen van 260 pk nestelt de 6 MPS zich in de elite van super snelle sedans, zoals de Opel Vectra OPC en de Alfa Romeo 159 3.2 JTS Q4. Dat ze bij Mazda al erg lang met de MPS bezig zijn, blijkt wel uit het feit dat ze het nog over de ter ziele gegane Alfa 156 GTA als concurrent hebben. Foutje! Beide boven beschreven tegenstrevers beschikken over net zulke krachtige zespitters, de Alfa 159 verdeelt evenals de Mazda zijn krachten integraal. Maar Mazda bewandelde een andere weg om tot zo veel vermogen te komen. Geen V6, maar een opgefokte viercilinder moet van de MPS de ultieme 6 maken. Directe inspuiting en een turbo met intercooler stuwen de 2,3-liter motor tot grote hoogten, het scheelt bijna 100 pk met de standaard 2.3. Hé, een geblazen viercilinder, vierwielaandrijving en 260 pk? Is de MPS dan geen concurrent voor straatrallykanonnen zoals de Subaru Impreza WRX en de Mitsubishi Lancer Evolution? Nee. Daarvoor is de MPS te geciviliseerd. Mazda wilde een snelle zakensedan, geen nerveuze bom die explosiever is dan de situatie in het Midden-Oosten. De viercilinder jankt bescheiden. Beheerst komen de krachten vrij, vanaf 2.500 toeren voel je de turbocompressor al zijn werk doen. Bij het overschakelen voel je de krachten op de aandrijflijn, maar het zijn niet zulke lompe klappen als bij de snelle Impreza. Aan alles merk je dat Mazda veel tijd in de afstelling van deze 6 heeft gestoken. Toch was het vooral de nieuwe zesvernellingsbak waarin de technici de meeste energie gestoken hebben. Vierwielaandrijving was al voorhanden bij de 6, maar het was de transmissie die moest worden klaargestoomd voor het beulswerk van de direct ingespoten 2.3. Bovendien ontwikkel je niet zomaar even directe inspuiting, net zo min als je in een paar weken een turbo op een motor schroeft en ontwikkelt. Tot 5.500 toeren stuwt het blok met grote gretigheid de 6 MPS naar voren, daarna neemt de versnelling rap af. Tijdens de kennismaking nabij het Zuid-Spaanse Malaga haken we even aan bij een lokale Volkswagen Golf R32 van het vorige model, volgens de opgaven even snel als de Mazda 6 MPS. Het gaat dan ook precies gelijk op, al laten we de doldrieste Spanjaard maar gaan. Met ware doodsverachting overschrijdt de bestuurder doorgetrokken strepen in tunnels. We kunnen ons voorstellen dat je in de MPS ook een dergelijk mij-kan-niets-gebeuren-gevoel kan krijgen. De MPS kleeft zo voortreffelijk aan het asfalt dat je geen coureur hoeft te zijn om waanzinnig hard te gaan. Op de bochtenlinten voel je de wielen achter perfect meehelpen om de 6 door de bocht te loodsen. Tot maximaal vijftig procent van de aandrijfkrachten gaat via het elektronische differentieel naar de achterwielen. Maar de natuurwetten kun je niet tarten, ga je in bochten van het gas dan komt de achterkant om. Door de rechtervoet op het pedaal te houden voorkom je die situatie. Verder leent de MPS het gelimiteerde slipdifferentieel van de Mazda RX-8, dat de verdeling tussen het linker- en rechterachterwiel regelt. Ga je te hard een bocht in dan is er ook nog de stabiliteitsregeling als reddingsengel. Tel daarbij op de ten opzichte van de gewone 6 stijver gemaakte carrosserie en grotere remschijven, en je waant je in een super veilige highperformance sedan.

Opgezwollen neus

Niet zo maar een 6 dus, die MPS. Dat er iets bijzonders met de auto aan de hand is, zie je al aan de hogere motorkap. Alsof er een 6 met een gezwollen neus aan aankomt. Grotere bumpers maken de auto 7,5 centimeter langer, skirts, een andere grille en 18 inch wielen maken de auto imposanter. Diffusors in de achterbumper, twee dikke ovale uitlaateindstukken en donkerder getinte achterlichten geven aan dat de MPS niet een of ander 'sportief' actiemodel is, maar een auto waarmee je rekening dient te houden. De hogere motorkap is nodig om plek te bieden aan de boven op het blok geplaatste intercooler. Die is daar geplaatst om een betere luchtstroom te genereren. Bij het opwaarderen van het interieur heeft Mazda zich een stuk meer ingehouden dan bij het dikker maken van het uiterlijk. Zo spreekt het merk zelf al van semi-kuipstoelen. Dat hadden beter volwaardige kuipstoelen kunnen zijn, want ze houden je op een bochtige parkoers maar matig op de plek, bovendien zijn de zittingen aan de korte kant. Een snelheidsmeter die tot 280 km/h gaat en aluminium pedalen zijn de stille hints naar het dynamische karakter van deze 6. Helemaal top is de positie van het stuur, net als bij de gewone 6. Je kunt het ver naar je toehalen, en mede door de diepe stand van de stoel een perfecte zit creëren. Tel daarbij op de met korte slagen schakelende en communicatief aanvoelende versnellingspook en je hebt de ultieme 6. De rijdersauto die de gewone al is, verder geperfectioneerd. Maar zoals wel vaker leidt fijnslijperij van auto's met technische hoogstandjes tot een tekort aan emotie. Zo mis je de zescilindergrom bij de MPS. Okay, dat is ook een keuze die een fabrikant maakt. Dergelijke snelle sedans worden vooral gereden door bestuurders die veel kilometers maken, en geen superfreaks zijn. Maar een beetje meer onderbuikgevoelens, zoals de Alfa 156 GTA die je bezorgde, had de MPS best mogen bezorgen. Misschien was dat wel de laatste in z'n soort, want wat we nu bij de 6 MPS ervaren, merkten we al eerder op bij de Opel Vectra OPC. Het zijn bolides die je zonder er al te veel van onder de indruk te raken, verwennen met waanzinnige prestaties.

Direct leverbaar

De 6 MPS is per direct verkrijgbaar, voor 46.995 euro. In verhouding tot zijn concurrenten is dat een redelijke prijs. De Opel Vectra OPC kost 44.495 euro, heeft een 255 pk sterke 2.8 V6 Turbo maar mist vierwielaandrijving, de Alfa 159 3.2 JTS Q4 doet 45.250 euro, heeft een 260 pk sterke 3.2 V6 èn vierwielaandrijving. Dan noemt Mazda ook nog de BMW 330 xi (51.650 euro) en de Audi A4 3.2 FSI quattro (51.490 euro) als concurrenten. Maar die laatste twee hebben hun eigen koperspubliek, en gebruiken de term 'premium' als toverwoord. Wat de MPS voor Mazda gaat doen, is natuurlijk even afwachten, maar de ervaring leert dat dergelijke snelle uitvoeringen van typische leasebakken in Nederland altijd een uiterst kleine rol in de marge spelen. Kopers zijn stille genieters, die liever in een potente, riant aangeklede sedan zitten dan in een lichter gemotoriseerde, 'kale', auto van een Duits premium merk. Binnenkort stelt Mazda de tweede MPS voor, op basis van de gefacelifte 3. Ook die krijgt de direct ingespoten 2.3 turbomotor, maar met hoeveel vermogen is nog niet bekend. Waarschijnlijk moet die ook de vierwielaandrijving van de 6 MPS missen.

Signalement

Merk Mazda
Model 6 2.3 DISI Turbo MPS
Carrosserie 4-deurs, sedan
Transmissie 6 versnellingen, handgeschakeld
Aandrijving 4wd
Nieuwprijs € 47.895

Specificaties

Brandstof benzine
Motor 4-cil. in lijn
Cilinderinhoud 2.261 cc
Maximaal vermogen 191 kW / 260 pk bij 5.500 tpm
Maximaal koppel 380 Nm bij 3.000 tpm
Inhoud brandstoftank 60 l
Lengte / breedte / hoogte 4.765 mm / 1.780 mm / 1.430 mm
Wielbasis 2.675 mm
Massa leeg 1.565 kg
Laadvermogen 520 kg
Banden215/45R18Prijzen
Topsnelheid 240 km/h
Acceleratie 0-100 km/h 6,6 s
Brandstofverbruik 10,2 l/100km
CO2-uitstoot 245 g/km

Gerelateerde forum topics

Praat verder op het forum