Test: Kia ProCeed (2019)

Kia kan terugblikken op een voorspoedig 2018, met uiteindelijk een vijfde positie in de verkoopranglijst, en het laat daarmee merken als Ford en Toyota achter zich. De Picanto en de Niro nemen ongeveer tweederde van het totaal voor hun rekening, de Ceed speelt nog steeds geen rol van betekenis in de klasse waar Golf, Astra, Mégane en Focus de lakens uitdelen en daar zal de nieuwe Proceed weinig veel verandering in brengen.

Heb je de vorige ProCee’d (zoals hij tot nu toe heette) nog nooit zien rijden? Daar hoef je je niet voor te schamen; het is een redelijk zeldzame verschijning. Want een driedeurs in het C-segment; dat loopt niet echt lekker, ook niet als de koets even spannender is gemaakt.

Kia gooit het nu over een andere boeg. Een jaar geleden maakten we kennis met de nieuwe Ceed en de Ceed Sportswagon. Nu komt daar deze Shooting Brake … eh, Proceed bij. Met zijn lengte van 4,61 meter is het een fikse auto, net zo lang als bijvoorbeeld een BMW 3-serie Touring. Hij is ook iets meer dan 4 centimeter lager dan de Ceed Sportswagon, en dat in een tijd waarin de consument steeds vaker een hoger model kiest.

Samen met Mercedes-Benz is Kia het enige merk dat in dit segment zo’n carrosserievariant aanbiedt en dat is goed nieuws voor hen die graag iets anders rijden dan de massa. En met vier portieren plus een grote achterklep is hij niet alleen sportief, maar ook praktisch. Tegelijk met de Proceed introduceert Kia de GT-versies, die in drie smaken op de menukaart staan. Daarover straks meer.

NEDERLANDSE INBRENG

Rijden doen we met de dikste Proceed, de GT. Met handbak trouwens, dus we hebben nog net niet de duurste. Onder de kap ligt een 1,6-liter motor, direct ingespoten en natuurlijk met turbo. Goed voor 204 pk en 265 Nm koppel. En met een Sport-knop! Die zet het gaspedaal op scherp, past het stuurgevoel aan en zorgt voor meer geluid.

Dat komt uit de uitlaat, maar ook uit de speakers. Het gebrom en gerochel doet nog het meeste denken aan de roffel van een viercilinderboxer van een oude Subaru WRX. Blijft altijd lastig, dat synthetische motorgeluid. De 1.6 presteert goed, maar heeft wel wat toeren nodig, daar zijn de versnellingsbakverhoudingen op afgestemd. Dat begint vooral op te vallen en enigszins te irriteren op de snelweg. Bij 130 km/h kijken we tegen 3.500 tpm aan, ongebruikelijk veel vandaag de dag. Schakel die Sport-stand dan maar uit, dat wordt namelijk knap vermoeiend.

We hebben ook gereden met een handgeschakelde 1.4 T-GDI; die draait bij 130 km/h 2.750 tpm. De besturing van de GT is redelijk direct en heeft voldoende zwaarte; veel verschil tussen normaal en sport is er echter niet. De GT staat op een iets lager onderstel en heeft andere schokdempers. Vrij stevig, niet irritant. En mede dankzij de Michelin Pilotsport 4-banden is hij ook op zeer hoge bochtsnelheid niet van zijn stuk te brengen. Hij heeft heel veel grip.

Hoofdverantwoordelijke voor dit rijgedrag is de Nederlander Gert-Jan Teunis, sinds 2016 werkzaam bij Hyundai Motor Europe. Ook het ESP is iets anders afgestemd en de remmen zijn groter. De Proceed GT stuurt domweg goed, is in de beleving echter geen Focus of 1-serie.

UITZONDERLIJK COMPLEET

We noemden het al even, de Proceed is ruim vier centimeter lager dan de gewone Ceed. Dat merk je bij het instappen; je moet je hoofd wat verder intrekken. En achterin is het ook geen feest, de hoofden beenruimte zijn echt beduidend minder dan in de Sportswagon. Hier wreekt zich de sportieve daklijn. De kofferruimte belooft een inhoud van 594 liter; dat is goed voor deze klasse. Een klep die automatisch opent en sluit, is standaard.

Een andere vervelende bijkomstigheid van het lage plafond is de beperkte blik in de achteruitkijkspiegel. Alles wat verder weg is dan zo’n honderd meter zie je al niet meer. Dat is vooral op de snelweg vervelend en op de Duitse autobahn zelfs ronduit gevaarlijk. Het zicht naar achteren is sowieso beperkt.

Bepaald niet beperkt is de standaarduitrusting. Er zijn drie soorten GT, ook beschikbaar op de andere versies van de Ceed: de GT-Line, de GT-Plusline en de GT. Zaken als navigatie, een glazen schuif-/kanteldak, ledkoplampen en -achterlichten, radio met DAB+, sportstoelen en 17-inch lichtmetaal zijn aanwezig. Kies je voor DCT, dan heb je ook adaptieve cruisecontrol. De Plusline voegt daar onder meer JBL-audio aan toe, een elektrisch bedienbare achterklep, een verwarmbare achterbank en 18-inch op de versie met DCT. De GT heeft veel rode accenten, slimme parkeerhulp en 18-inch wielen. De optielijst vermeldt slechts metallic lak.

Je krijgt dus erg veel waar voor je geld (en zeven jaar garantie). In onze ogen biedt de 1.4 T-GDI GT-Plusline met DCT (de 1.0 is zonder die transmissie leverbaar) het beste pakket; die is bijna tien mille goedkoper dan de GT met DCT. Het prijsverschil met de Sportswagon ligt tussen de € 1.150 en € 2.150.