Jeep Grand Cherokee 3.6 V6 Overland (2011)

De Grand Cherokee straalt aan alle kanten 'stoerheid' uit. Neem die pontificale neus met de grote grille en strakke koplampen, de hoekig vormgegeven wielkasten – een typisch Grand Cherokee-kenmerk – en de strakke rechte lijnen over de flanken. Hij kijkt zelfverzekerder de wereld in dan zijn voorganger en z'n ontwerp bevat ook een stuk minder designfrutsels. De achterkant had wel iets sprekender gemogen, maar al met al vinden wij de Grand Cherokee een geslaagd ogende SUV. Aan alles zie je dat deze Jeep – ondanks z'n luxe aankleding – gemaakt is voor het stevige werk. Kijk maar naar de dikke sleepogen die duidelijk zichtbaar uit de bumpers naar buiten steken.

De Grand Cherokee heeft altijd vierwielaandrijving aan boord. Het systeem op deze grote witte 'indiaan' draagt de naam Quadra-Trac II en verdeelt de aandrijfkrachten helemaal gelijk over de vier wielen. Nieuw is de Selec-Terrainmodule op de tunnelconsole waarmee je verschillende rijprogramma's kunt selecteren. In 'Auto' regelen de tractieen aandrijfsystemen alles zelf, in 'Sport' maakt Selec-Terrain voornamelijk de gasrespons wat directer, en de andere drie standen richten zich vooral op het type ondergrond waar je op rijdt. 'Snow' optimaliseert de grip op gladde ondergrond en grijpt sneller in bij overstuur, in 'Sand/Mud' voorkomt het systeem dat de wielen zichzelf ingraven, terwijl 'Rock' de lage gearing inschakelt en de auto beheerst laat voortrollen.

Kinderlijk eenvoudig

In een tijd waarin cross-overs terrein winnen op SUV's is het rijgedrag op verharde wegen belangrijker dan ooit. Bij de nieuwste Grand Cherokee heeft Jeep dat ook eindelijk door. Eindelijk inderdaad, want in tegenstelling tot zijn voorganger heeft de jongste telg geen starre achteras meer. Dat zorgt ervoor dat deze versie veel stabieler rijdt dan de vorige Grand Cherokee. Hij verwerkt oneffenheden merkbaar strakker, deint minder na en blijft in rappe bochten netter op koers. Echt strak is het nog niet, daarvoor is de auto te groot en de afstelling nog steeds te zacht, maar de rijervaring in deze Jeep is meer gepolijst dan alles wat we eerder hebben gezien van het merk. Het is – wat onderstelafstemming betreft – een ontspannende en comfortabele auto. De besturing in de Jeep is licht en niet erg direct, waardoor de auto wat groot en lomp aandoet.

Onder de motorkap van de Jeep zit een nieuwe Pentastar-V6 met een inhoud van 3,6 liter. Hij mag dan variabele kleptiming hebben, directe inspuiting is niet aanwezig. Wel biedt hij een zijdezachte loop, fraaie klanken en goede prestaties. Minder gecharmeerd zijn we van de automatische vijfbak. Hij schakelt wel vloeiend, maar bij terugschakelen heeft hij soms wat veel tijd nodig.

In deze meest luxe Overland-uitvoering is de Grand Cherokee werkelijk van alle gemakken voorzien. Zo heb je standaard bixenonlicht, een systeem dat je waarschuwt zodra er een botsing met je voorligger dreigt, volledig leren bekleding, elektrisch verstelbare stoelen, automatisch dimmend grootlicht, een tweedelig panoramisch dak, een elektrische achterklep, starten zonder sleutel en … zo kunnen we nog wel een poosje doorgaan. Met recht een werkpaard met het innerlijk van een luxepaard dus.