Test: Jaguar X-type 2.2D Executive (2008)

Onze testauto, een metallic zwarte Executive met het Sport Appearance Package, ziet er prima uit. De 18-inchwielen ogen dik, het lipje op de achterklep zorgt voor een beschaafd sportief accent en dankzij de sportvering staat de X-Type iets lager op z'n wielen. Het chroom van de XF-achtige grille contrasteert mooi met het zwart van de lak. De testauto is ook voorzien van een Sport Trim Package, waarvan de leren bekleding met dubbelgestikt ruitjes patroon à la Spyker op stoelen en deurpanelen het opvallendste kenmerk is. Daarnaast zijn de voorstoelen uitgebreid elektrisch verstelbaar en zijn dashboard en tunnelconsole bekleed met een materiaal dat aan koolstofvezel doet denken. Met al dat mooie leer om je heen vormt de plastic handremhendel een kleine dissonant. Het dashboard lijkt nog sterk op dat van de XJ, maar door de koolstofvezel-look oogt het ineens een stuk minder klassiek.
De voorste inzittenden worden verwend met veel beenruimte en waar je ook kijkt of voelt, zijn de materialen dik in orde. De enige dissonant is het hard plastic nep aluminium van de middenconsole. Voor de achterpassagiers hebben we minder goed nieuws, want die komen vooral beenruimte tekort.
De bagageruimte scoort met een inhoud van 452 liter een voldoende. Voordeel ten opzichte van veel andere sedans is dat het kofferdeksel redelijke afmetingen heeft. Handig zijn de ontgrendelingsknoppen voor de achterbankleuning in de kofferbak; ze zijn goed bereikbaar en je hoeft niet op twee plekken tegelijk te zijn om extra ruimte te creëren.

Beschaafde diesel
Starten doe je gewoon met een traditionele sleutel uit de Ford-magazijnen. De nog uit de vorige Mondeo stammende viercilinder commonrail-diesel klinkt voor een zelfontbrander behoorlijk beschaafd, zeker als hij warmer wordt. Sterker nog, deze zelf ontbrander is bijzonder stil en klinkt eenmaal op temperatuur eigenlijk niet eens als een diesel. Omdat het zo welgemanierd gaat, heb je niet het idee dat de X-Type 2.2D supersnel is, en dat is hij ook niet. Met een acceleratie van 0-100 km/h in 10,4 seconden en een sprint van 80-120 km/h in 7,6 tellen hoeft hij zich echter niet te schamen.
De soepele vering trakteert de inzittenden nooit op onaangename verrassingen. Aan de andere kant zorgt de vrij straffe demping ervoor dat het weggedrag niet ontaardt in gedweil en gedein. Ook het overhellen blijft – mede dankzij het sportonderstel – keurig binnen de perken; bovendien bieden de stoelen een prettige zijdelingse steun. Je kunt er dan ook heel fors de hoek mee om en met name in lange doordraaiers voelt de Brit zich
thuis. Toch nodigt-ie niet uit tot een potje sla lommen, daarvoor is de besturing te gevoelloos. Ook het motorkarakter en het wat traag schakelen van de nieuwe zestrapsautomaat lenen zich niet echt voor gooi- en smijtwerk. Vóór alles is de X-Type een comfortabele kilometer vreter. Je kunt de automaat wel in de sport - stand zetten en dan schakelt die inderdaad wat eerder terug en wat later op, maar de schakelmomenten zelf verlopen even traag en zijn dan bovendien wel erg duidelijk voelbaar.