Hyundai Coupé 2.7i V6 StyleVersion (2005)

Je ziet 'm niet zo vaak, maar àls je er eentje tegenkomt, blijf je toch even langer dan gemiddeld kijken naar de 'enige echte Koreaanse Ferrari': de Hyundai Coupé. Deze strak gelijnde sportieveling uit het Verre Oosten baarde in 2001 het nodige opzien omdat hij er plotseling een stuk serieuzer, volwassener en gelikter uitzag dan z'n voorganger. Gelukkig vond Hyundai het nog geen tijd geworden om de Coupé alweer te vervangen door een compleet nieuw model. Een kleine facelift daarentegen kon geen kwaad, zo redeneerde men in Korea. Op de autobeurs van Parijs van september 2004 zagen we de opgefriste Coupé voor het eerst in het echt.
Wat is er dan anders aan de Coupé, zult u zich wellicht afvragen. Op het eerste gezicht lijkt er namelijk bar weinig veranderd. Maar kijk eens goed naar de koplampen, bijvoorbeeld. De binnenkant van de units is tegenwoordig zwart en de knipperlichten zijn, net als achterop, niet langer oranje. Dat geeft de Coupé een iets
ander aangezicht. De oude exemplaren met grotere lampen keken je een tikje onnozel aan en de nieuwe staan 'm wat stoerder. Maar of het nou een verbetering is, blijft een smaakkwestie. Wat in onze optiek wel een visuele verbetering is, is de vorm van de luchtinlaten onder de voorbumper. Die zijn groter en zien er een stuk heftiger uit. Een andere 'ingrijpende' wijziging ondergingen de kieuwen achter het voorste spatscherm. Die waren verticaal, die zijn nu horizontaal.

Rauwe roffel
Uiterlijk mag Hyundai dan subtiel de bezem door de Coupé hebben gehaald, onderhuids veranderde er hoegenaamd niets. De 2,7-liter V6 met 167 pk en 245 Nm werd voor de gelegenheid gekoppeld aan een automaat. Dat is er eentje van het conventionele soort: vier versnellingen (ook handmatig te bedienen), niet al te vlot, maar wel lekker soepel. Het is jammer dat het wel de sportiviteit uit de Coupé haalt. Onder de lange motorkap komt een bijna Amerikaans klinkende rauwe roffel vandaan. Het is echter niet alleen het aanzwellende geluid dat je de indruk geeft
vlot op pad te zijn, de Coupé presteert heel behoorlijk. Acht en een halve tel naar de honderd is helemaal niet gek en z'n topsnelheid van 218 km/h mag er ook best wezen.

Sturen doet de Coupé ook zeer behoorlijk, je hebt genoeg tegendruk in het stuurwiel, maar in de middenstand is het een wat vage aangelegenheid. Het rad is overigens niet axiaal verstelbaar. Omdat je vrij hoog op de (voldoende steun biedende) stoelen zit, is de zitpositie niet optimaal.

Keihard
Andere minpunten van de Coupé zijn de nogal aanwezige rolgeluiden en een rumoerige achteras wanneer je een drempeltje pakt. Hyundai heeft de demping keihard afgesteld, maar daardoor gaat de Coupé nogal onbehouwen tekeer als het wegdek minder egaal is. Noem het gerust oncomfortabel. Daar moet een beter compromis in te vinden zijn.

Verwacht binnenin geen topkwaliteit – veel hard kunststof en een glad stuurwiel – voor een prijs van nog geen dertig mille.Want dàt is natuurlijk het sterkste punt van de Hyundai Coupé. Voor relatief weinig geld rij je wel in een fraai gelijnde coupé met een lekkere V6 voorin!