Honda Civic 1.5i VTEC-E (1995)

Honda heeft met zijn vijfdeurs Civic-variant Concerto nooit veel succes geboekt. Het lijkt ons dan ook verstandig dat de Concerto nu door het leven gaat als vijfdeurs Civic. Dat komt de duidelijkheid ten goede en uiteraard hoopt men er hogere verkoopcijfers mee te boeken.
De Civic VTEC-E is Honda's laatste woord op het gebied van mileuvriendelijke, zuinige motortechnologie. In principe is dat een doorontwikkeling van het VEi-model. Het verschil zit 'm in een hogere vierde en vijfde versnelling én in het toerental waarbij de elektronica bevel geeft om van zuinigheid op prestatie over te schakelen. Bij de VEi lag dat bij circa 3000 tpm, terwijl de VTEC-E pas bij 3600 toeren wakker wordt.
Voor een nadere uitleg moeten we even terug naar de jaren '70: toen baarde Honda opzien met een revolutionaire CVCC-motor, die zonder katalysator al voldeed aan de destijds in de VS aangekondigde milieu-eisen. CVCC staat voor Compound Vortex Controlled Combustion. Simpel gezegd betekent dit dat in de verbrandingsruimte een 'arm' benzine/luchtmengsel wordt verbrand.
Die CVCC is bij ons nooit op de markt gekomen en de komst van betaalbare, efficiënt werkende katalysatoren heeft een verdere ontwikkeling van Honda's arm-mengselmotor sterk afgeremd, maar intussen zijn ze in Japan toch blijven piekeren. En toen daar het VTEC-idee werd uitgewerkt, dat het mogelijk maakt om het openen en sluiten van de kleppen tijdens het draaien van de motor naar believen te be‹nvloeden, kwam ook de 'lean burn-motor' weer uit de kast rollen.
In de vijfdeurs Civic heet hij VTEC-E: een motor met vier kleppen per cilinder, waarvan bij lage toerentallen maar één inlaatklep wordt geopend. Daardoor ontstaat de gewenste sterke werveling die het mengsel van veel lucht en weinig benzine zó goed door elkaar roert dat het zonder problemen verbrandt. Dat is zuinig en ook nog mooi schoon, maar het kost wel enig vermogen. Als de bestuurder daar toch behoefte aan heeft, is het recept simpel: wat meer gas erop en zodra het toerental boven de 3600 komt, gaat de tweede inlaatklep meewerken en verandert de bedaagde zuinigheidskampioen in een pittige vierklepper.
Daarvan is bij de VTEC-E overigens minder te merken dan bij zijn VEi-voorganger. Het gemis daarvan bij de VTEC-E komt in hoofdzaak door de langere overbrenging van '4' en '5' die vanwege de zuinigheid op de 5-deurs Civic is toegepast. Daardoor maakt de VTEC-E helaas een minder levendige indruk dan gewenst, terwijl het verbruik weinig verschil te zien gaf.

Niet zó zuinig

Integendeel: de VEi reed het standaardtraject gemiddeld iets zuiniger dan de nieuwe VTEC-E, die nota bene een speciaal lampje op zijn dashboard heeft zitten om aan te geven dat er spaarzaam wordt gereden. Vooral 's avonds is dat felle groene lichtje echter knap irritant.
Door al die aandacht voor de VTEC-E zou het nieuwheidsaspect van de vijfdeurs Civic bijna in het gedrang raken. Maar het is dan ook geen groot nieuws dat de Concerto-opvolger minstens zo goed op de weg ligt als we al jaren van Honda gewend zijn, dat hij prettig licht en krap parkeert, op snelheid toch gevoelig stuurt en zich heel vanzelfsprekend laat bedienen. Lichte kritiek is er op de nog steeds wat korte zit achter het stuur, hoewel het comfort dankzij een soepel afgeveerd onderstel ruim voldoende is.
Vergeleken met de driedeurs is de instap achterin mede dankzij de langere wielbasis natuurlijk vorstelijk, terwijl de kofferruimte precies even groot is als die van de mooi ruime, 'oude' vierdeurs-Civic. Ook het strakker gestileerde dashboard is een verbetering, maar de zogenaamde edelhoutafwerking is wat overbodig.
Constructief valt er te melden dat het nieuwe Civic-model een grotere stijfheid bezit en dat de veiligheid is verbeterd door montage van een rolbeugel langs de achterklep. Maar het meest in het oog lopend blijft natuurlijk de toegevoegde waarde van de VTEC-E, al moeten we in alle nuchterheid wél beseffen dat het prijsverschil met een 'gewone' motor bij normaal rijden pas na zo'n 50.000 kilometer is terugverdiend...