Ford Escort Wagon 1.6i Business Edition (1998)

Met z'n lengte van 4,30 meter is hij bepaald niet groot, want slechts een paar millimeter langer dan de sedan, en lelijk is de Ford Escort Wagon evenmin. Daarmee is de stelling in de aanhef van deze test al gedeeltelijk waargemaakt: de kleine stationcar maakt furore en Ford blaast met de Escort een duchtig partijtje mee. Met zijn lage neus en lengte-suggerende belijning op de flanken ziet hij er van buiten smakelijk uit, technisch is hij met z'n moderne zestienkleps ZETEC-motor volledig bij-de-tijd en met bijna 1,5 kuub laadruimte is hij voor een stationcar niet kinderachtig bemeten.
Voor deze test hadden we de beschikking over de 1.6-uitvoering met de door Van Doorne bedachte CVT-automaat, die bij Ford overigens CTX heet. Die traploos schakelende versnellingsbak werkt zó nauwsluitend samen met de 90 pk ZETEC-motor, dat de prestaties er als het ware door worden opgetild. Bij de sprint van 0-100 komt dat er weliswaar niet helemaal uit (al was de Wagon wel 1,5 seconde sneller dan het fabriekscijfer van 14,9), maar als de vaart er in zit, gedraagt de 1.6 zich bijna een klasse groter. Dat resulteert dan ook in een acceleratie van 80-120 in net iets meer dan 10 seconden; een waarde waar menige tweeliter zich niet voor hoeft te schamen.
Die grote soepelheid én het keurig ingehouden geluidsniveau leveren een niet te onderschatten bijdrage aan het rijcomfort van de Escort CTX stationcar, dat voor het overige al evenmin aan een bedrijfsvoertuig doet denken. Het interieur biedt volop ruimte, de stoelen zitten prettig, het veercomfort profiteert merkbaar van lichte wijzigingen aan het onderstel en onder het rijden bespeur je weinig van de resonanties die in sommige wagons door de open kofferbak worden versterkt.
Het bagagecompartiment biedt onder het afdekzeiltje trouwens
al zó veel ruimte dat de deelbare achterbank zelfs bij vrij extreme vakantiebehoeften gewoon op z'n plaats kan blijven. Neerklappen van die bank leidt tot een mooi vlakke laadvloer met een lengte van bijna 1,70 meter met daarboven een nuttig volume van zo'n anderhalve kubieke meter. Dat is genoeg om in een paar ritten een kleine verhuizing uit te voeren. Daarbij blijken ook de lage tildrempel en de grote laadopening van waarde.
Bij het beladen van de Escort moet je overigens goed oppassen het maximum laadgewicht van 553 kilo niet te overschrijden, want dat is bij een bezoek aan de bouwmarkt zómaar gebeurd. Het bekende manco van de meeste stationcars, die immers zijn afgeleid van een gewone personenauto. Omdat ze óók nog eens een hoger eigen gewicht bezitten, is hun laadvermogen vaak zelfs minder dan dat van de standaardversie. Vrachtjes vervoeren in een wagon is dan ook meer een kwestie van volume dan van gewicht...

Goed handelbaar
Voor het weggedrag heeft dat als prettige consequentie dat de handelbaarheid zowel in lege als beladen toestand nauwelijks verschilt van de overeenkomstige sedan of hatchback. Dat geldt ook voor de Escort Wagon, die betrouwbaar, zonder behoefte aan veel correctie zijn snelle bochtjes rondt en op de snelweg weinig aandacht behoeft. Daar helpt ook de bescheiden optredende stuurbekrachtiging aan mee, waarvan je vooral bij het parkeren veel gemak hebt.
Zo langzamerhand zal duidelijk zijn dat we over de Escort Wagon met z'n CVT best te spreken zijn, maar dat is toch geen oordeel zonder kanttekeningen. Zo brengt de traploze automaat je weliswaar in de waan dat je méér pk's commandeert dan de 90 die de 1.6 ZETEC-zestienklepper kan leveren, maar het brandstofverbruik is dan ook navenant. Zoals altijd is er ook met deze testwagen behoorlijk doorgereden, maar een testverbruik van nog geen 1:10 is voor een zestienhonderdje enigszins teleurstellend.
Verder is er weinig geestdrift voor het fantasie-arme interieur, dat wel erg duidelijk de glorie van de plastic- cultuur uitdraagt. Ford is nooit erg uitbundig in de aankleding van z'n auto's, maar van deze Wagon word je niet echt vrolijk. Een dieptepunt is de goedkoop aandoende afdekplaat waarin de keuzehendel van de CVT heen en weer schuift. We weten heus wel dat deze Escort met z'n scherpe prijs geen notehout en Conolly-leer kan bieden, maar kan zo'n simpele schakelplaat nou niet wat solider, netter en fraaier?