Ford Escort Cabrio 1.6i (1984) - Op de Rollenbank

Wim Windt kocht zijn Ford Escort onlangs van iemand die de auto 25 jaar in zijn bezit heeft gehad. “In die jaren is er maar weinig mee gereden. Toen ik hem kocht, stond de teller nog niet op 100.000 kilometer. Maar er was elk jaar wél een klein stukje mee gereden. Zo bleef de auto toch in rijdende conditie.”

Dat betekent niet dat Wim na aanschaf meteen onderweg kon. “Ik heb er alles aan moeten vervangen. Denk aan rubbers, motorsteunen, delen van het brandstofsysteem. De nokkenas, onlangs. Allemaal handwerk, dus eigenlijk hoop ik hier iets te kunnen doen aan de afstelling. Ik denk dat hij technisch verder in nieuwstaat is.”

AUTOTECHNIEK

Wim (bouwjaar 1999) licht zijn keuze voor de Escort (bouwjaar 1984) toe. “In m’n studie doe ik richting autotechniek. Een auto waaraan je nog veel zelf kunt doen, vind ik aantrekkelijk. Het is allemaal simpele techniek. Ik heb wel iets met Ford. Mijn droom is een Mustang uit 1965, maar dat zit er nog niet in. Ik ben gaan kijken wat er allemaal aan Fords te koop is en ik kwam bij deze uit. Het liefste had ik er een met een origineel Nederlands kenteken gehad, maar áls je er daarvan nog eentje vindt, is die lang niet meer zo mooi als deze.”

De meting verloopt inderdaad maar zozo. Aanvankelijk tikt de 1.6 maar nauwelijks iets over de 90 pk aan. Maar de techneuten buigen zich in de beperkte tijd en met beperkte middelen over de afstelling van de nokkenas, en bij een tweede meting komen er toch alweer een paar pk’s extra tevoorschijn. Tot de perfectie kunnen de mannen het vandaag niet regelen. Maar het bewijs dat het tekort aan vermogen aan de afstelling van de nokkenas ligt, is wel geleverd vandaag. Als Wim nog even doorgaat, komen de 105 fabrieks-pk’s vast nog weleens tevoorschijn. Een mens moet toch een hobby hebben, nietwaar?