Ferrari F355 F1 Berlinetta (1998)

Gevaarlijk is-ie, een F355 F1. Niet om te rijden, o nee. Dit is waarschijnlijk "in de omgang" zelfs de makkelijkste Ferrari die ooit de Maranellese fabriekspoorten heeft verlaten. De bediening is bijvoorbeeld, in tegenstelling tot die van andere Ferrari"s, helemaal niet zwaar. Hoewel je anders zou verwachten, verandert de Steigeraar in een file niet eens in een heftig bokkend paardebeest. De wegligging van de 355 is z" onwaarschijnlijk goed, dat je bijna zou gaan denken dat dit de ideale Europese Eenwordingsauto is; een auto zonder grenzen. Nee, het gevaar zit hem misschien juist in al dat gemak. Rij 120 km/h en álles aan de auto voelt aan alsof je pakweg 30 rijdt. Rij 200 km/h en je zit gevoelsmatig aan de 100, 120. Je zit je constant af te vragen waarom al die anderen zo ontzettend langzaam rijden. Het Gevaar, dus: deze auto is één grote Code Rood voor je Roze Papiertje...

Formule 1

Zoals bij alle straatauto"s van Het Merk, zijn ook in de 355 hele massa"s componenten en ideeën terug te herleiden tot de Formule 1-stal van Ferrari.
Zoals de sequentiële versnellingsbak met van die hendeltjes naast het stuur. Niks geen pook, gewoon: hendeltje naar je toe halen en "klik", je zit een versnelling hoger of lager. En oh, wat werkt dat goed. Je hoeft niet eens meer te koppelen! Je begint, met je voet op de rem, in neutraal. Haal de rechterhendel naar je toe, en de bak staat in 1. Voor de twijfelaars geeft een
displaytje in het dashboard ook een 1 aan. Haal je voet van de rem en het Grote Gasgeven kan beginnen. Kick the pedal to the metal en... Woesj! Wild kwispelend katapulteert de 355 zich een weg door de luchtweerstand. Wat gebeurt er met die toerenteller? Het ding vliegt rechtsom: 4.000 toeren, 5.000 toeren - even knipperen met je ogen - 7.500 toeren - we kunnen nog verder, 8.000 toeren, en nóg zijn we er niet, 8.500 toeren - voet op het gas blijven houden en nu dan: klik! - en daar gáán we weer. De bak doet er amper 0,2 seconden over, en dat is "n stuk sneller dan je het zelf ooit zult kunnen. Hij past zich ook nog aan het toerental en de stand van het gaspedaal aan. Is een toefje tussengas noodzakelijk? Doet-ie dat toch even voor je. En over simpel gesproken: in ons land heb je met deze auto eigenlijk aan twee versnellingen genoeg. De 1 loopt tot 60, 70 km/h, de 2 tot 110 en dan heb je er nog vier over...

4,7 seconden pret

In Nederland mag bijna niets, in een Ferrari kan bijna alles. Dat levert dus per definitie problemen op. Goed, hier en daar mag je in ons land 100 km/h rijden. Dat is dus goed voor 4,7 seconden pure pret - langer doe je er niet over om op onze limiet te komen. Leuker nog zijn die snelwegbochten waar je op alle mogelijke manieren wordt verteld dat je er langzaam door heen moet; "U rijdt te snel", u kent dat wel. Wat nou "te snel" - this is a Ferrari, man! Adviessnelheid 70 wordt al gauw 120 - "keurig de maximumsnelheid aangehouden, agent". En het had harder gekund. Maar dat mag weer niet.
Ook verboden is terugschakelen naar een te lage versnelling. Maar maak je geen zorgen, dat houdt de digitale wachtmeester in de Ferrari-bak voor je in de gaten. Rij je 140 - foei! - in z"n vier en klik je per ongeluk twee keer met het linkerhendeltje, dan zal de bak het vertikken je bevel op te volgen. Vervelender is dat de achteruit niet goed inschakelt. Maar goed, daar wordt nog aan gewerkt, modificaties zijn onderweg.
Helaas komt ook aan een dag Ferrari-rijden eens een eind. Eén ding is zeker: dezelfde ben je nooit meer. Nog altijd galmen de 40 op en neer gierende kleppen door ons hoofd. Tot in de eeuwigheid zullen we weten hoe een voorbijflitsende bomenrij er uitziet bij de astronomische snelheid die we veiligheidshalve maar even voor onszelf zullen houden.
Het rood staat in ons geheugen gegrift als het duo zwarte strepen dat we op diverse stukken vaderlands asfalt hebben achtergelaten.
Het leven gaat hard als je lol hebt, zeggen ze. Het leven gaat ook hard als je een Ferrari hebt. En het leven stormt voorbij als je lol hebt in een Ferrari. Hij was rood. Ferrari-rood. En hij was van mij. Eén hele dag.