DS 7 Crossback - Lexus NX 300h - Volvo XC60

Alsof je rondrijdt in een sportwagen van het kaliber McLaren, Ferrari of Porsche. Zoveel aandacht valt je ten deel wanneer je onderweg bent met de nieuwe DS 7 Crossback. Het eerste echt nieuwe model sinds DS zichzelf losweekte van Citroën, slaat in als een bom. De stylingafdeling mocht duidelijk helemaal losgaan op het design en heeft die mogelijkheid met beide handen aangegrepen om iets bijzonders neer te zetten en daarmee een naam te maken voor het merk DS. In Azië gaat het namelijk heel aardig met de Franse premiumtak van Citroën, hoewel in Europa en vooral Nederland de klanten nog niet de showroomdeur plat lopen. De combinatie van een fikse prijs en een relatieve naamsonbekendheid maakt klanten behoedzaam en jezelf tussen de bestaande premiummerken vechten, vergt dan ook het nodige geduld en onderscheidend vermogen. Vraag het maar aan Volvo en Lexus, die al tijden aan de weg timmeren, met wisselend succes. Onderscheidend vermogen kun je de Lexus NX 300h niet ontzeggen. Lexus doet bijna alles anders dan de gevestigde orde, maar een succes mag je de SUV niettemin niet noemen.

Volvo daarentegen lijkt de laatste jaren goud in handen te hebben. Zelfs in zijn nadagen scoorde de eerste XC60 nog goed in de verkooplijsten en gezien de reacties op de nieuwe zou het kunnen dat die het succes van zijn voorganger nog overtreft. Dus waar komt de nieuwe DS 7 dan terecht? In elk geval positioneren de Fransen hem nadrukkelijk als cross-over en niet als een echte SUV. Vierwielaandrijving staat dus niet op de optielijst; zelfs de 180 pk topdiesel waarmee wij rijden, kan er niet mee worden uitgerust. In plaats daarvan stuurt de viercilinder 2,0-liter HDI-motor zijn vermogen altijd naar de voorwielen. De transmissie ertussen is nieuw voor het PSAconcern. Dat is een achttraps Aisin-bak die
ook andere fabrikanten – zoals Volvo – gebruiken in modellen met dwarsgeplaatste motor. Op zich levert die automaat keurig werk. Schakelmomenten gaan bliksemsnel en bijna onmerkbaar voorbij, wat een comfortabele aandrijflijn oplevert. Alleen de schakelmomenten die de automaat kiest, zouden nog beter kunnen. Vooral de eerste en tweede versnelling worden nog wel eens lang vastgehouden, terwijl de motor genoeg koppel onderin produceert om een hogere versnelling mogelijk te maken. Dat valt vooral vlak na de start op, als de HDI ook nog niet helemaal kan verhullen dat het een diesel is. Dat geluid verdwijnt gelukkig snel naar de achtergrond, waarna de motor voldoende souplesse biedt om de forse DS 7 rap en gemakkelijk op gang te helpen en te houden. De viercilinder doet het voornamelijk op koppel en dat past prima bij het karakter van de 7.