Test: Citroën C8 (2002)

Eva wie? Evasion, de voorganger van de C8, loot aan een MPV-stam die midden jaren negentig via een kruisbestuiving tussen Fiat en PSA ontstond. Het kan zijn dat u die multifunctionele Franse gezinsauto niet kent. Allerminst reden om de konen schaamrood te doen kleuren. In de acht jaar dat hij in de prijslijst stond, wist de Nederlandse dealerorganisatie er namelijk niet meer dan een dikke 1000 aan de man, vrouw en kinderen te brengen. Daarmee maak je in de verste verte geen aanspraak op de felbegeerde titel 'vertrouwde verschijning in het straatbeeld'. Maar na een eerste kennismaking met de C8, andermaal een coproductie van PSA en Fiat, lijkt het ons niet onwaarschijnlijk dat het tij zich zal keren. Met de Xsara Picasso verwierf het merk inmiddels een prominente positie in de MPV-ranglijst en het kan haast niet anders of de C8 gaat hiervan profiteren. Dat we de C8 meer voorspoed toedichten dan de Evasion is overigens goed te beargumenteren. Ten eerste is het MPV-klimaat beduidend anders dan in 1994, ten tijde van de Evasion-introductie. Daarnaast lijkt er zoiets te bestaan als 'Een Citroën mag weer', getuige het succes van de Picasso en de C5. En last, but not least: de C8 heeft meer Citroën-smoel dan zijn enigszins in de anonimiteit gedrukte voorganger Evasion. Kortom, als in de nabije toekomst een Fransoos opschept over zijn C-Huit (spreek uit: C-wiet), dan volgt er in plaats van 'C Wie?' zoiets als 'oui, oui, C-Huit'.

Smoelt goed
Of de C8 over Citroën-genen beschikt, vroegen we ons af. Tja, dat is maar net hoe je het bekijkt. Stel, de C8 zou als eerste van het kwartet op de markt zijn gekomen en de Lancia Phedra, Peugeot 807 en Fiat Ulysse volgden een jaartje later. Dan zou niemand beter weten dan dat de laatste drie C8-klonen zijn. Maar zo is het niet. Lancia en Peugeot gingen Citroën reeds voor met de lancering van hun nieuweling, waardoor je de C8 onbewust met andere ogen bekijkt. En laten we wel wezen: niets anders dan financieel gewin ligt ten grondslag aan de gezamenlijke ontwikkeling van deze auto. Dus mag de manier waarop de vier zich van elkaar onderscheiden geen gapende wonden in het budget slaan. Gemakkelijk uitwisselbare onderdelen als voorspatborden, motorkappen, bumpers en achterkleppen komen derhalve het meest in aanmerking voor het creëren van een merkidentiteit. En dat zie je. De C8 ontleent zijn persoonlijkheid in belangrijke mate aan z'n neus en z'n bips. Nu is er niets mis met een lekker smoeltje en een verleidelijk achterwerk. Sterker nog: bij het aangaan van relaties, in de showroom of daarbuiten, blijken het vaak doorslaggevende factoren. Zijn die zaken voor elkaar, dan is de basis voor een duurzame band gelegd. De C8 lacht je vriendelijk toe met zijn gelaat dat ook de C3 kenmerkt en toont zich daarmee innemend. Hij raakt een snaar. Dat móet dus wel een Citroën zijn.

Merci Sochaux!
We gaan verder met de speurtocht naar het Citro-gen. Dat hangt bij dit merk in sterke mate af van de rijeigenschappen. Niet voor niets lezen we in hun advertenties 'Alleen een Citroën rijdt als een Citroën'. Daarmee doelt men op het comfortabele, tikkie weke karakter van de vering en demping. Wie wel eens met zo'n hydropneumatisch geveerde C5 of Xantia heeft gereden, weet onmiddellijk wat we bedoelen. Als geld niet zo'n grote rol had gespeeld bij de totstandkoming van de C8, had 'ie geheid hetzelfde veersysteem. Maar dat mocht niet zo zijn. Nee, het is vooral Peugeot dat zijn stempel nadrukkelijk op de rijkwaliteiten heeft weten te drukken. Hoera! Want we weten dat de jongens uit Sochaux mieterse onderstellen bouwen, met een goed uitgewogen mix tussen comfort en rijplezier. Waarmee gezegd is dat de C8 anders rijdt dan zijn stalgenoten. Slecht nieuws voor Citrofielen, goed nieuws voor hen die nog niet eerder voor een 'Citro' vielen. De besturing van de C8 is verre van contactgestoord en de demperkarakteristiek neigt naar het sportieve. Er is voldoende ruimte voor kleine veerbewegingen, wat een zekere mate van comfort garandeert. Al te groot is de bandbreedte van de veeruitslag ook weer niet; de koets wordt snel stilgelegd en in bochten is er geen sprake van overmatig kantelen over de lengteas. Samenvattend kunnen we stellen dat de C8 een fijn sturende, lichtvoetige MPV is en aanvoelt als een personenauto. Wat hij, met het oog op de vele zitplaatsen, feitelijk ook is. We reden de 2.2 benzine en de 2.2 diesel. De laatste geniet de voorkeur, omdat die krachtbron goed raad weet met de zware C8. De tweeliter benzinemotor, die we niet reden, lijkt ons aan de zwakke kant.

Weg voor succes gebaand
Dat de C8 op dit moment het topmodel is voor Citroën zie je niet alleen in de prijslijst, maar ook bij het instappen. De afwerking staat op een hoger niveau dan in de C3 of C5. Wederom is zichtbaar dat Peugeot de nodige inspraak had. Mooie materialen, een hoog kwaliteitsniveau en een smaakvol ontwerp. De C8 beschikt standaard over vijf zitplaatsen. De stoelen op de tweede zitrij kunnen over een afstand van 15 centimeter verschoven worden en zijn makkelijk te verplaatsen. Volgens de persmap telt het interieur maar liefst 60 opbergmogelijkheden. We hebben ze niet nageteld, maar veel zijn 't er wel. Handig is een extra groothoekspiegeltje in het dak, waarmee ouders het kroost achterin kunnen observeren. Die houden op hun beurt een oogje in het zeil door de centraal geplaatste instrumenten. 'Je mag hier niet zo hard hoor papa!', klinkt er dan vanaf de achterbank. Tenzij de aandacht van het nageslacht wordt opgeslokt door het optionele dvd-systeem. Alweer een goede reden om dat aan te schaffen! Na deze eerste ontmoeting kunnen we concluderen dat de C8 een PSA-product is dat over zowel Peugeot- als Citroën-genen beschikt. Voor- en achterkant zijn voldoende onderscheidend om sprake te laten zijn van een heuse Citroën. Dankzij die uitstraling, de prima rij-eigenschappen en het goed afgewerkte interieur, gaat de C8 een betere toekomst tegemoet dan destijds de Evasion. De importeur hoopt in het eerste volle verkoopjaar van de C8 hetzelfde verkoopaantal te halen als zijn voorganger tijdens zijn hele levensloop deed.