Citroen C8 2.2 16V Ligne Ambiance (2003)

Waar het om gaat, is natuurlijk de ruimte. MPV-rijders gaan voor kubieke meters, vakjes, opbergruimten én stoelen die je eruit kunt halen. 'Handig bij verhuizingen', hoor je vaak zeggen. Alleen niemand vraagt zich af hoe vaak je verhuist en of je de rest van het jaar zoveel ruimte wilt verplaatsen. Tenzij je natuurlijk dagelijks al je kinderen naar school brengt. Maar dat terzijde.
We drukken op de gigantische sleutel, met wel vier verschillende opties. Indrukwekkend, maar waar laat je het ding? Enfin, druk je na ontgrendeling op één van de onderste knopjes, dan schuiven de zijdeuren automatisch naar achter. Als bestuurder heb je daar niet veel aan, maar de passagiers zijn een dankbaar
publiek. Overigens kost deze optie bij de C8 een slordige 960 euro. Dan krijg je er weliswaar ook nog wat zonneschermen bij, maar de gewetensvraag blijft: 'is het dat waard?' Punt is natuurlijk dat deze rijdende kantoren voornamelijk door zakelijke rijders worden aangeschaft, en die kijken niet op een dubbeltje.
In de C8 is overduidelijk de binnenhuisarchitect aan de slag geweest. We zijn absoluut gecharmeerd van het dashboard en de console. Prettig ook dat je in de klok op het stuur van de C8, dankzij de waarschuwingslampjes nog meer relevante informatie meekrijgt. Naast de klokken vind je twee immense vakken, waarin je een complete pennenset, afvalzakken en kilo's snoep kunt deponeren. Geweldig.
En zelfs tijdens het rijden blijk je het pookje van de boordcomputer heel gemakkelijk te kunnen bedienen. De handrem zit tussen het linkerportier en de bestuurdersstoel en daar is te weinig ruimte om 'm behoorlijk te kunnen pakken. De bijgeleverde navigatieapparatuur functioneert fantastisch, maar de stem die ons toespreekt, legt voortdurend de klemtoon verkeerd.
Kijken we verder in onze suite, dan valt het koelvak onder de console op. Daar kunnen maar liefst vier blikjes in. In de folder lezen we verder dat er maar liefst vijftig(!) vakjes zijn om spullen op te bergen. Onder de stoelen, achter de stoelen, in de zijvakken. Fantastisch, maar wát wil je er allemaal in opbergen?

Vergadering onderweg?
De stoelen zitten prettig. Ze geven voldoende steun voor lendenen en bovenbenen, en ze zijn goed verstelbaar en comfortabel. Achterin is de zit ook riant: leden van de 'Lange Mensen Club' kunnen achterin gemakkelijk plaatsnemen. Ruimte zat. We moeten altijd lachen om de 'vergaderopstelling'. We hebben het uitgeprobeerd, maar je moet wel erg veel van elkaar houden om met je knieën tussen de benen van je vergaderpartner te willen zitten. Daarbij; wie gaat er nou op een parkeerterrein met z'n collega's vergaderen?
De auto ligt naar Citroën-maatstaven verbazingwekkend strak op de weg. Alleen bij hoge snelheden wordt de besturing wat vaag. Boven de 100 km/h hoor je dat de C8 veel windgeruis veroorzaakt. Boven de 150 wordt het zelfs ergerlijk: wat 'n windconcert brengt zo'n apparaat voort. Over de motoren zijn we beter te spreken. De 2,2-liter van de C8 levert 160 pk, waarmee je lekker vlot wegkomt. Tussen 3.000 en 4.000 toeren voel je dat ook. Ook schakelen gaat moeiteloos. Het voortbewegen van de 1.623 kilo zware C8 vergt behoorlijk wat benzine. Gelukkig is ie voorzien van een flinke tank: 80 liter gaat erin. De C8 verbruikte bij ons 1 op 9,7. Mooie score ten opzichte van de officiële cijfers, die 1 op 10,3 beloven.