Chrysler Grand Voyager 3.8 V6 Touring (2008)

De nieuwe Chrysler is echt een slagschip. Ruim vijf meter lang en op een haar na twee meter breed. De test-Voyager is voorzien van de enige benzinemotor waarmee het model leverbaar is: een 3,8-liter V6 met 193 pk. Dat is niet royaal voor een auto van 2.025 kilo.

De Amerikaan maakt indruk door zijn formaat. De grille is nog iets is groter dan bij zijn voorganger en de lampen zijn wat hoekiger geworden, wat hem een redelijk imposante neus geeft. En profil en aan de achterkant is er echter weinig spannends te bespeuren.
Het interieur is er duidelijk op vooruitgegaan ten opzichte van de vorige Voyager. Zeker de middenconsole ziet er heel behoorlijk uit. De bedieningsknoppen van de klimaatcontrole voelen on-Amerikaans goed aan en het nette klokje en de klassieke witte meters kennen we uit de 300C. De gebruikte materialen en de afwerking vallen echter tegen. Het plastic hout, de harde kunststof in de deuren en de knoppen op het stuur: het stelt teleur.

Het rijden in de Voyager is een belevenis. Je zit echt hoog en merkt dat er nog veel auto achter je aan komt. De hendel van de automatische versnellingsbak zit bij het stuur en niet in de middentunnel. De bediening is wat zwaar, maar niet storend. Op de weg klinkt de motor heel behoorlijk. Hij heeft voldoende power om de mastodont vlot van zijn plek te krijgen. De automaat houdt de rust in de auto door relatief vroeg over te schakelen.

Cruisen
Het rijgedrag is niet zo Amerikaans als we wel eens tegenkomen en dat bedoelen we als een compliment. Zowaar is er iets van weerstand in het stuur en de demping is stukken steviger dan het deinende karakter van weleer. Enige verfijning is echter ver te zoeken. Je voelt gewoon niet wat er onder je gebeurt en hoeveel contact de wielen met de weg hebben. Nee, de Chrysler is vooral gemaakt om lange afstanden mee te cruisen. Ook de versnellingsbak is hierop aangepast: in de hoogste versnelling draait de motor niet meer dan 2.100 toeren per minuut bij 120 km/h.
De Grand Voyager is een zevenzitter, met twee stoelen op de tweede rij en een driezitbank achterin. De Chrysler benut daarbij zijn lengte, want ook op de derde rij zit je heel redelijk. Wel is de instap naar de derde rij wat lastig. De schuifdeuren, die de auto aan beide kanten heeft, zorgen voor gemak als je strak geparkeerd staat. Onze testauto was uitgerust met het bekende Stow 'n Gosysteem van Chrysler. Hiermee laat je de tweede en derde rij letterlijk in een handomdraai in de bodem verdwijnen, zodat een vlakke laadvloer ontstaat. Dit systeem werkt fabelachtig goed.