BMW 323Ci (1999)

De nieuwe Beierse coupé is sierlijk, strak van lijn. Sportief-zakelijk, zou je bijna zeggen. Op het eerste gezicht zou je kunnen denken dat je voor het cosmetisch genot van die laag gesneden daklijn een boel praktische bruikbaarheid moet inleveren. Zoals bij veel andere sportcoupés. Dat blijkt in het gebruik erg mee te vallen. De designers van BMW hebben zich duidelijk gerealiseerd dat een auto van deze snit tevens zakelijk gereden moet kunnen worden. Zo is het zitcomfort achterin, niet eens verkeerd. En kun je de vakantiebagage heel best kwijt. In tegenstelling tot veel andere sportievelingen is het in zekere zin ook een allrounder. Dat neemt trouwens niet weg dat er kanttekeningen te maken zijn. Zo merk je al gauw dat die enorme deuren het in- en uitstappen ook in een normaal parkeervak behoorlijk lastig maken. Aan de andere kant realiseren de Beieren zich kennelijk wel dat daar een punt van aandacht ligt. Niet alleen sluiten de ramen in beide auto's automatisch netjes aan op de rubbers, ze gaan zelfs nog een extra stukje elektrisch open om te voorkomen dat je je torso al te gemakkelijk aan de ruit stoot. De BMW coupé is beslist een sierlijke auto. Van welke kant je hem ook bekijkt, alle proporties kloppen. En eigenlijk vindt iedereen hem mooi. Opvallend genoeg is de kofferruimte niet eens zoveel kleiner dan die van de sedan (405 tegen 440 liter). Extra pluspunt: onze testauto had een in delen neerklapbare achterbank. Wat de veelzijdigheid zeer ten goede komt. Ook het interieur liet een gunstige indruk bij ons achter. Het geheel is bijzonder fraai afgewerkt en oogt door de combinatie van antraciet en aluminium chic en toch speels. Alles ziet er doordacht, heel logisch en vooral ook functioneel uit. Aan details, zoals het aflegvakje voor een telefoon, verzonken kledinghaakjes achterin en een alleen vanuit de bagageruimte te bedienen vergrendeling van de achterbank - merk je dat er over de 3-serie coupé goed is nagedacht.

Rijgedrag verrast
Over het rijden hoef je niet veel woorden vuil te maken. BMW-niveau dus. Het zitcomfort is om te beginnen subliem. In de testauto vonden we speciale sportstoelen met een in lengte verstelbaar zitvlak, maar toch. Zelfs achterin valt weinig te klagen. Je stapt makkelijk in en zinkt vervolgens weg in ware zitkuipjes met armsteunen. Door de passagiers iets achterover te laten zakken, heeft BMW verrassend veel been- en hoofdruimte geschapen. Ook in de Ci kan een volwassen persoon achterin heel redelijk terecht.

Sportiviteit
En dan begint het grote genieten. De motor heeft feitelijk twee karakters. Tot 3500 toeren verloopt het rijden in alle rust. Heel gelijkmatig. Daarboven komt uit het vooronder een diepe zescilinder-loei en begint de techniek tegen je te praten. Dan komt de coupé-sportiviteit opeens naar voren. Ronduit imposant is de manier waarop hij van de plek gaat. De achterwielaandrijving en een zeldzaam goed aangrijpende koppeling werken dan eendrachtig samen. Vervolgens schakel je met prettig korte slagen vlotjes door de versnellingen heen. Ook de remmen voldoen meer aan het idee dat je bij zo'n sportief getint model hebt, ze zijn merkbaar krachtig en zelfs een tikje bijterig. Een opmerkelijke rol is weggelegd voor de vering. Daar is BMW toch een onverwachte weg ingeslagen. De Ci voelt namelijk nogal zacht aan, vooral achter. Zachter zelfs dan een gewone sedan. Met als gevolg dat hij aan de ene kant lekker strak stuurt en zich heel makkelijk laat 'zetten' - vooral in doorlopende bochten - maar behoorlijk losjes reageert op plotselinge koerswijzigingen. En in ietwat enthousiast genomen korte bochten zelfs vrij rap op de traction control gaat. Want dan gaat hij gauw met zijn staart zwaaien - overstuur; ach, het went. Een keurige auto, die nieuwe BMW 3 Coupé. Een auto met een duidelijke boodschap: chic, sportief, een bepaalde exclusieve klasse. Maar toch ook weer niet zo uitbundig dat alle zakenrelaties zich met opgetrokken wenkbrauwen afvragen wie dat allemaal betaalt. De sportieve lijn van de 323Ci gaat niet al te veel ten koste van de praktische bruikbaarheid.