Alfa Romeo 164 2.0 TS Super (1995) - Klokje Rond

We hadden deze Alfa Romeo best als youngtimer kunnen inzetten voor de rubriek Klokje Rond Klassiek in AutoWeek Classics, maar op deze pagina’s komt de 164 eveneens volledig tot zijn recht.

Iets meer dan 21 jaar geleden ging Marcel op zoek naar een waardige opvolger voor zijn Citroën BX. Een XM zou de aangewezen kandidaat zijn, maar er prijkten meer bijzondere auto’s op zijn verlanglijstje. Zoals een Rover uit de 600-serie en een Nissan Maxima. Marcel: “Toen ik die Nissan eenmaal van binnen had gezien, was ik meteen genezen! Ondertussen keek ik al met een schuin oog naar de Alfa Romeo 164. Ik viel vooral voor de looks en het prachtige interieur.”

Bij Milano in Dordrecht vond hij voor de juiste prijs de auto die hij zocht, met nét geen ton op de teller en een gasinstallatie. “Die heb ik er kort na aanschaf uit laten halen. De motor liep er niet zo lekker op en ik kreeg een keer te maken met een backfire”, vertelt Marcel. “Daar had ik geen zin in, vandaar het besluit om het systeem uit te laten bouwen.” Het enige wat overbleef, was een gat onderin de achterbumper. Op benzine loopt de twinspark volgens Marcel veel mooier en is er meer vermogen beschikbaar. “Er gaat alleen maar super 98 in de tank, van E10 wordt hij niet beter.

De motorcomputer heeft een chip van Squadra, dat levert ongeveer 10 pk extra op. Voor het echte genieten heb ik thuis nog een Spider 916 met die fantastische Busso V6. Die heb ik bijna net zo lang als de 164: al 19 jaar. Beide Alfa Romeo’s gaan nooit meer weg.”

Dat er goed voor deze Alfa wordt gezorgd, zie je in één oogopslag. Zeker, door de jaren heen zijn bijna alle carrosseriedelen opnieuw gespoten, maar dat mag met deze leeftijd. De grappen van vrienden over Italiaanse auto’s weet Marcel nu moeiteloos te pareren. Zijn 164 is het rijdende bewijs dat alle vooroordelen ontkracht. Opmerkingen als ‘de ANWB rijdt zeker altijd achter je aan’ doen hem niets. Marcel: “Geloof het of niet, maar ik geniet tot op de dag van vandaag van elke rit. Hij bevalt zo goed dat ik totaal geen behoefte heb aan een andere of modernere auto. Al die assistentiesystemen van nieuwe auto’s kunnen mij worden gestolen.” Zelfs de cruisecontrol die hij vlak na aanschaf liet inbouwen, heeft hij naar eigen zeggen bijna nooit gebruikt.

“Sinds een paar jaar werkt hij niet eens meer. Behalve de sceptici zijn er trouwens ook veel liefhebbers, merk ik regelmatig. Die spreken mij soms spontaan aan en dan heb je al snel een leuk gesprek over Alfa Romeo en auto’s in het algemeen. Een paar jaar geleden hebben we een reis door Engeland en Ierland gemaakt, inclusief een paar overtochten met veerboten. Daar is mijn verlaagde 164 niet zo gek op, meer dan eens raakte ik de bodem en het kostte mij zelfs een zijskirt.” Marcel heeft echter een donorauto in een loods staan, waarvan hij zo nu en dan wat onderdelen plukt. “Zoals die skirt, maar ook de gasveren voor de achterklep. Want langzaam maar zeker dient zich een nieuw probleem aan: de onderdelenvoorziening droogt volledig op. Nieuw is vrijwel niets meer te vinden.”

MATIGE DEMPERS

We zijn vooral benieuwd naar de stemming van Joep na de proefrit. Zijn blik na het uitstappen is veelzeggend en bewijst dat Alfa Romeo goed weet hoe je een auto voor liefhebbers bouwt.

Want dat het concept van de 164 uit de jaren 80 stamt doet niet af aan het rijplezier, en de hoge kilometerstand van dit exemplaar al evenmin. Ja, er is weer wat gemopper over de schokdempers, maar daar houdt het – wat rijeigenschappen betreft – dan ook wel mee op. Dat die kritiek terecht is, blijkt echter al snel. De achterdempers zijn van inferieure kwaliteit, een rechtstreeks gevolg van het feit dat er geen merkspullen meer leverbaar zijn.

Marcel: “Er zaten gele Koni’s onder, tegelijk gemonteerd met de verlagingsset. Helaas gingen ze stuk en toen bleek ook dat die levenslange garantie een wassen neus is. Het mag dan op de verpakking staan, maar ik kreeg van de onderdelenleverancier nul op het rekest. Ik vond een stel gebruikte, maar ook die gaven al snel de geest.”

OLIEVERBRUIK

Het olieverbruik was een ander aanhoudend probleem, dat steeds groter werd. “Ik was gewend aan een liter op 1.500 km, maar dat steeg ineens naar een liter op 300 km. Daarom besloot ik in 2016 om de motor te laten reviseren en meteen een aantal andere zaken te laten aanpakken, zoals het opnieuw bekleden van de hemel en het stuur.” Dat kostte bij elkaar bijna € 8.000.

De Alfa verbruikt volgens Marcel nog steeds olie, nu ongeveer een liter op 1.000 km. “Maar een andere auto wil ik niet en ik hoop dat ik met deze het miljoen ga halen. Ik zou ook niet weten wat ik anders zou moeten kopen. De 166 vind ik niet zo mooi. Het meest neig ik nog naar een BMW 5-serie. Maar zoals gezegd: dat gaat niet gebeuren, de komende tien jaar stuur ik met de 164!”

DE MENING VAN CARREC TECHNOCENTER

“De Alfa rijdt erg fijn, op een paar kleinigheden na. Voor een auto van 26 jaar oud met zo’n kilometerstand voelt hij goed aan en dat kan ook alleen maar als er een liefhebber mee rijdt. Maar hoe goed de rijeigenschappen ook zijn en hoe gaaf ik deze auto ook vindt, er gaat toch een duimpje naar beneden want er mankeert best veel aan.”