VriMiBolide: Mazda 323 GT-R 4WD

Wie tegenwoordig de magische lettercombinatie GT-R hoort, denkt algauw aan de beestachtige gelijknamige Nissan, en dat is helemaal niet zo gek. Godzilla, zoals het beest liefkozend wordt genoemd, weet met z'n acceleratie menig significant duurdere supercar met de staart tussen de poten naar huis te sturen. De VriMiBo van deze week handelt over een andere Japanner met GT-R toevoeging: de Mazda 323 GT-R.

Doorgaans wordt de 323 niet direct in verband gebracht met de meest spannende fantasiën. Toch leverde Mazda eind jaren tachtig de 1.6 GTS Turbo, voor die tijd een dampend hete hothatch met een 150 pk sterke geblazen vierpitter in de neus (foto 3). Vierwielaandrijving zorgde voor bakken met tractie en dankzij drukvulling werd de hoogtoerige 323 (195 Nm bij 5.000 tpm) in 7,8 seconden naar de 100 km/h gestuwd. Denk hier een lekkere verpakking omheen (foto 3) en elke vorm van mogelijke dufheid rondom 323 verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Mazda zette z'n 323 al eerder in in de rallysport, en wilde dat begin jaren negentig met een nieuwe generatie 323 opnieuw proberen. Een homologatiemodel was nodig, en zodoende werd de voor het eerst weer ronde 323 in 1992 omgetoverd tot de GT-R 4WD. Ook dit schreeuwerige exemplaar kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Hij deelde z'n genen met de iets subtieler vormgegeven en gemotoriseerde 1.8 GTX Turbo.

De GTX had al de beschikking over een geblazen 1.8-liter viercilinder met 166 pk, goed voor een 0-100-sprintje van 7,8 seconden, even rap als z'n voorganger. In Japan schopte de GTX het overigens tot 180 pk. Vierwielaandrijving was al van de partij, maar als homologatiemodel kon-ie niet dienen. De GTX werd de werkplaats in gereden en rolde bijna onherkenbaar weer naar buiten. Z'n relatief brave burgerjas was van z'n lijf gescheurd om plaats te maken voor een Rambo-spiermassa.

De in 1992 geboren GT-R 4WD kreeg vier grote remschijven en een straffer onderstel en een aangepaste versie van de 1.840 cc grote vierpitter in z'n neus gelepeld. Een krachtiger turbo, extra oliekoeling en speciale kleppen zorgden voor een toename van het vermogen tot 185 pk en 235 Nm aan trekkracht (4.500 tpm) voor de Europese versie. Opnieuw kreeg versie voor het thuisland meer paarden onder de kap: 210 stuks. Een sprintje naar de 100 km/h was in 7,1 seconden achter de rug. De naald van de snelheidsmeter bleef klimmen tot de 210 km/h was bereikt.

Hoewel z'n schreeuwerige verpakking, compleet met luchtgaten in de motorkap, anders doet vermoeden, heeft Mazda de GT-R niet bedoeld als extreme asfaltracer. De overtreffende trap van de 323 vond compleet afgeladen z'n weg naar de consument. ABS, een zonnedak, centrale deurvergrendeling met afstandsbediening, airco, elektrische ramen en met leer en Alcantara beklede kuipstoelen: het ontbrak de GT-R werkelijk aan niets. Ook een bekerhouder was van de partij, maar wie iets bijlegde kon deze laten vervangen voor een drietal extra metertjes voor o.a. de olietemperatuur.

Naar verluidt heeft Mazda tussen 1992 en 1994 2.200 mensen gelukkig gemaakt met z'n felle Japanse rakker. Wie er nu eentje wil moet z'n ogen goed de kost geven, ze liggen namelijk helaas niet voor het oprapen en als je er een vindt is de kans groot dat-ie is vernaggeld met een lading van de Halfords afkomstig tuningplastic.